یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا

دراگان دزائیچ و ساندورکوچیس


دراگان دزائیچ و ساندورکوچیس

دراگان دزائیچ در ۱۹۶۳ اولین بازی خود را برای ستاره سرخ بلگراد انجام داد او تا سال ۱۹۷۴ با ستاره سرخ به پنج عنوان قهرمانی دسته اول یوگسلاوی سابق ۱۹۶۴, ۱۹۶۸, ۱۹۶۹, ۱۹۷۰, ۱۹۷۳ دست یافت و همچنین چهار بار مقام قهرمانی جام حذفی یوگسلاوی ۱۹۶۴, ۱۹۶۸, ۱۹۷۰, ۱۹۷۱ را از آن خود کرد

● دراگان دزائیچ

▪ سی ام ماه می ۱۹۴۶ تولد:

▪ اوبا - یوگسلاوی محل تولد:

▪ ستاره سرخ بلگراد، اوسر فرانسه، سن نیس، اس‌ای اس باستیا، ستاره سرخ بلگراد باشگاهها:

▪ قهرمانی باشگاههای بوگسلاوی ۵ بار، جام حذفی یوگسلاوی ۴ بار، نایب قهرمانی جام ملتهای اروپا ۱۹۶۸ مهمترین افتخارات:

▪ ۸۴ بازی - ۲۳ گل تیم ملی یوگسلاوی :

دراگان دزائیچ در ۱۹۶۳ اولین بازی خود را برای ستاره سرخ بلگراد انجام داد. او تا سال ۱۹۷۴ با ستاره سرخ به پنج عنوان قهرمانی دسته اول یوگسلاوی سابق (۱۹۶۴، ۱۹۶۸، ۱۹۶۹، ۱۹۷۰، ۱۹۷۳) دست یافت و همچنین چهار بار مقام قهرمانی جام حذفی یوگسلاوی (۱۹۶۴، ۱۹۶۸، ۱۹۷۰، ۱۹۷۱) را از آن خود کرد.

دزائیج بعد از طی دوره ای بازی در فرانسه در سال ۱۹۷۷ به تیم اصلی اش برگشت. او در دوران بازی‌اش ۵۸۵ بازی در لیگ انجام داد و ۲۷۵ گل به ثمر رساند.

دراگان دزائیچ با ۸۴ بازی ملی رکورددار بازی ملی برای یوگسلاوی سابق است. شهرت بین‌المللی او از ۱۹۶۵ در مسابقه‌ای در برابرتیم ملی انگلیس شروع شد که نتیجه آن مسابقه یک بر یک به پایان رسید و این شهرت تا ۱۹۷۹ ادامه داشت. زمانی که بعد از شکست چهار بر یک تیمش مقابل آرژانتین با فوتبال وداع کرد.

دزائیچ در یوگسلاوی ۶ بار به عنوان بازیکن سال شناخته شد. او در سال ۱۹۶۸ بعد از جورج بست و بابی‌چارلتون در رای‌گیری بهترین بازیکن اروپا، در رده سوم جای گرفت.

دزائیچ در بازنشستگی به عنوان مدیر فنی تیم ستاره سرخ بلگراد انتخاب شد و در این مقام توانست با پیروزی مقابل المپیک مارسی فرانسه به مقام قهرمانی جام قهرمانان باشگاههای اروپا دست یابد. راز قدرت دزائیچ در شتاب و سرعت «دینامیک» او، در مهارت، «دریبل» عالی و قدرت تمام‌کنندگی او بود که چون تیغ، برنده می‌نمود. ضربه‌های آزاد و کرنرهای کشنده او قلب شجاعترین حریفان را می‌لرزاند. او در اوج قدرت و بازی خود به عنوان بهترین گوش چپ جهان فوتبال شناخته شده بود.

● ساندور کوچیس

▪ بیست و سوم سپتامبر ۱۹۲۹،وفات :۱۹۷۹ تولد:

▪ بوداپست - مجارستان محل تولد:

▪ فرانس واروش بوداپست، ادوژ بوداپست، هونود بوداپست، یانگ فلوز زوریخ، بارسلونا باشگاهها:

▪ قهرمان بازی های المپیک ۱۹۵۲، نایب قهرمان جام جهانی ۱۹۵۴، آقای گل جام جهانی ۱۹۵۴ (۱۱ گل)، آقای گل لیگ مجارستان ۱۹۵۱، ۱۹۵۲ و ۱۹۵۴ مهمترین افتخارات:

▪ ۶۸ بازی ، ۷۵ گل تیم ملی مجارستان:

▪ یک دوره (۱۹۵۴) - ۵ بازی، ۱۱ گل حضور در جام جهانی:

آقای گل جام جهانی ۱۹۵۴ یکی از برترین مهاجمان تاریخ فوتبال جهان بود که در دوران بازی خود به علت گل های فراوانی که با ضربه سر به ثمر رسانده بود مشهور به "سر طلایی" شد. ساندور کوچیس در سال ۱۹۲۹ در بوداپست متولد شد و فوتبال خود را در سال ۱۹۴۹ با باشگاه فرانس واروش آغاز کرد و خیلی زود به تیم ملی راه یافت و در کنار پوشکاش، ژیبور، هیده گوتی و ... تیم جادویی ها را در دهه پنجاه تشکیل دادند که عصر طلایی فوتبال مجارستان را رقم زدند.

تیم ملی مجارستان با گلزنی های او و پوشکاش به مدال طلای المپیک ۱۹۵۲ رسید و انگلستان را در سال ۱۹۵۳ در استادیوم ویمبلی با نتیجه ۶-۳ خرد کرد. درجام جهانی ۱۹۵۴، کوچیس در طی ۴ بازی ۱۱ گل به ثمر رساند از جمله ۴ گلی که به آلمان غربی در مرحله اول زد و سه گلی که در درون دروازه برزیل در مرحله یک چهارم نهایی قرار داد.

در دیدار پایانی جام، کوچیس موفق به گلزنی نشد و تیم مجارستان ۳-۲ بازی را واگذارو رقابت ها را با مقام نایب قهرمانی ترک کرد.

کوچیس پس از طی دوره ای ده ساله که با موفقیت همراه بود مجارستان را ترک کرد و به تیم بارسلونا اسپانیا پیوست و پس از هشت سال بازی برای این تیم در سال ۱۹۶۶ کفش های خود را آویخت. مهاجم خارق العاده مجارها که ۷۵ گل در طی ۶۸ بازی برای تیم ملی مجارستان به ثمررساند در سال ۱۹۷۹ در بارسلونا درگذشت.



همچنین مشاهده کنید