به حد اقل رساندنِ هزینه خوراک هدفی فاقد ارزش تحقق

در این مقاله نویسنده ; کارشناسان را از استفاده مقادیر اضافی خوراک که اغلب برای تامین نیازهای احتمالی توصیه می شود باز می دارد اما جیره خاصی را پیشنهاد نمی کند

در این مقاله نویسنده ; کارشناسان را از استفاده مقادیر اضافی خوراک که اغلب برای تامین نیازهای احتمالی توصیه می شود باز می دارد اما جیره خاصی را پیشنهاد نمی کند. به عقیده او بهره گیری از روش های مختلف شامل استفاده از تجربیات فردی و برنامه های کنترل کیفیِ کارآمد تاثیرِ بهتری برکاهشِ هزینه ها و تنظیم فرمولاسیون خوراک جهت بدست آوردنِ بازده بهتر دارد. فرمولاسیون دقیق و علمی توسط کارشاناسان با استفاده از کاهش مقادیر غیرضروری خوراک و تقلیل هزینه های بالای خوراک می تواند نیازهای احتمالی جیره را رفع کند.

دکتر دیل اظهارمی دارداستفاده از حداقل خوراک یا به کارگیریِ جیره هایی با هزینهء کمتر و تاکید بر کاهشِ هزینهء نهایی خوراک ممکن است اثرات سوئی بر عملکردِ گله و پتانسیلِ وراثتی داشته باشد. علاوه بر آن تاثیر بر بازده اقتصادی رانیز نمی توان از نظر دور داشت.(نویسنده ضمن آنکه استفادهء بیش ازحد مقادیر اضافی خوراک را توصیه نمی کند و اصول علمی و تجربی را برای فرمولاسیون خوراک مقدم می شمارد ، تاکید بیش از حد بر کاهش هزینه ها را که با افراط به سلامت گله آسیب می رساند را نیز مردود می داند.ـ مترجم ) گا ها برخی تصور می کنند تنها وظیفهء متخصصین علم تغذیه به حداقل رساندن هزینهء خوراک موسسات مرغداری است. اما درک این تصور کمی مشکل است ، به عنوان مثال آیا تا به حال با دامپزشکی مواجه شده اید که تقاضای واکسن ارزانقیمت کند ؟ یا مدیری را دیده اید که فیدر ( دستگاه پخش دان) یا آبخوری ارزانی را بدونِ توجه به دوام و عملکردِ آن ها خریداری کند؟ مشخصا نه ، من هم ندیده ام . خوب بگذارید با یک مثال مسئله را روشن تر کنیم. فرض کنید هزینهء خوراک حدود $۰.۱۵/kg ( هزینه ها بر اساس واحد های ایالات متحده تنظیم شده اند) و قیمت گوشت سینه ( منظور بهترین و پٌرفروشترین گوشتِ مرغ است) نیز حدود $۳.۰۰/kg باشد. حال اگر هزینهء خوراک را به میزان ۵% کاهش بدهیم چیزی حدودِ کمتر از $۰.۰۱/kg سود خواهیم کرد. اما باید به شما بگویم با این کار ناگزیرید سطح خوراک را کاهش دهید که نهایتا دچار ضررهای اقتصادی کوچک وشاید هم نامحسوسی بشوید اما با این وجود باید دانست که این ضرر ها بنا به ملاحظاتی جدی و مهم هستند. مثلا اگر با این کار بازده گوشت سینه تنها ۲% کاهش بیابد ( از ۲۳.۸ به ۲۳.۳% برسد ، که در شرایط بازاری زیاد هم جدی و محسوس نیست ) ، در آن صورت ما ۶ /kg $ ۰.۰ متضرر خواهیم شد.

آیا فکر می کنید منظور من از طرح مسئلهء فوق رد هر گونه تعادل اقتصادی در هزینهء خوراک است ؟ باید بگویم به هیچ وجه، اما لازم است قدری مسئله را موشکافی کنیم. استفادهء نابجا از داده های آماری کشاورزی با قصدِ کاهش هزینهء خوراک بارها موجب توقف نو آوریهایی شده است که میتوانستند منجر به تولید محصولات جدید و دستیابی به روش های دیگر تغذیهء طیور شوند. شاید حرف ما کمی نیش دار باشد اگر بگوییم صنعتی که همواره گذشته اش را پویا می پندارد امروز در عرصهء برنامه های تغذیه أی دچار سستی و رکود شده است.

●تطابق نیازها و تخصیصات

مثل هر صنعت دیگری ، پرورش دهندگان طیور نیز باید متوجه هزینه های غیر ضروری که بر آن ها تحمیل می شوند باشند. و البته از آنجا که در این صنعت بیشترین هزینه یعنی معادل ۵۵ تا ۷۰% از هزینه ها مربوط به خوراک است ، پس تکاپوی همه برای کاهش هزینهء خوراک هر راس دام چندان عجیب به نظر نمی رسد. همانطور که انتظارِ آن می رود ، متخصصین تغذیه اغلب به فرصت های پیش آمده جهت کاهش هزینه ها اشراف کامل دارند. به عنوان مثال تحقیقات اخیر نشان داده اند که میزان احتیاج به بعضی از مواد مغذی کمتر از میزانی است که در گذشته تصور می شد . همچنین بر اثر اعمال برنامه های موثر کنترل کیفی ، میزان تنوع بین مواد غذایی و همینطور خوراک فرموله شدهء نهایی کاهش یافته( یعنی سطح کیفیت بیشتر این محصولات بالا رفته است) و متخصصین تغذیه را قادر ساخته تا از مقدار حاشیهء اطمینان یعنی نیازهای احتمالی بکا هند. هنگامی که یک متخصص تغذیه میزان یک ماده مغذی را در یک جیرهء تعیین کرد ، حال برنامه های فرمولاسیونی که خوراک در آن ها کمترین هزینه را دارد و از هر جهت عوامل مناسب مغذی را نیز در بر دارند ارزش ویژه ای می یابند.

●کاهش ارزش غذایی

گاها برخی از متخصصین تغذیه تحت فشار زیاد مجبور به کاهش بیشتر در هزینهء خوراک می شوند که نهایتا منتج به کاهش ارزش غذایی خوراک می شود. متاسفانه هنگامی که همه فکر می کنند در حال اجرای یک برنامهء منظم و متناسب هستند ممکن است کم کم به حاشیه های اطمینان یا همان نیازهای احتمالی نزدیک شوند. بگذارید با مثال کوچکی مسئله را روشن کنیم : تغریبا تمام متخصصین تغذیه می دانند که بایدمیزان فسفر قابل دسترس در جیرهء ابتدایی جوجه ها ۴۵/۰% باشد اما با این وجود در صورتی که از محتوای فسفر مواد غذایی خوراک مطمئن باشیم و آسیاب نیز به خوبی کار خود را انجام دهد می توانیم حاشیهء اطمینان را کاهش دهیم و جیره را با ۴۳/۰% فسفر قابل دسترس تنظیم کنیم. در چنین موقعیتی ممکن است پس از چند ماه هیچ مشکل استخوانی و یا واقعهء مهمی اتفاق نیفتد و برخی تصور کنند اگر میزان فسفر قابل دسترس را به ۴۲/۰% کاهش دهند صرفه جویی بهتری کرده اند و سپس با شروع فصل تابستان نیز این رویه را ادامه می دهند .در ماه های تابستان میزان مصرف غذابهبود می یابد و در این زمان میزان فسفر قابل دسترس باید بیش از ۴۱/۰% باشد که روشن است با اتخاذ رویهء مذبور میزان فسفر کاهش خواهد یافت و کمبود هایی ایجاد خواهد شد.]

---