با همسرانی که دست بزن دارند چگونه رفتار کنیم

اگر شما بخاطر ترس از همسر و یا حفظ زندگی, هر بار بخواهید در مقابل کتک کاری او سرتسلیم فرود بیاورید بی تردید با گذشت زمان, این روال غیرطبیعی رفتاری عادی می شود و همسرتان آن را راهکاری برای دستیابی به اهداف خود می پذیرد

در این چندماه بعد از ازدواج، همسرم چندین بار به بهانه های مختلف دست روی من بلند کرده است، البته یکی دو بار هم در دوران نامزدی چنین رفتار کرده بود، اگرچه بعد از آن کاملاً احساس ندامت می کند و گاه حتی معذرت خواهی می کند. این وضعیت برای منی که نازپرورده والدین هستم، بسیار سخت است اما معمولاً سعی می کنم در قبال تندخویی های او صبور باشم، ترس عجیبی دارم و نمی دانم چه کنم؟

پاسخ:

ریشه یابی کنید

باید بدانید همسرتان برای اینکه به خواسته اش برسد و یا اینکه بتواند حرف خودش را به کرسی بنشاند به زور و پرخاشگری متوسل می شود یا اینکه ایشان دقیقاً احساسات خویش را بخوبی درک نمی کند و یا آنکه قدرت درست فکر کردن را از دست می دهد و کارهایی انجام می دهد که در حالت عادی آن را انجام نمی دهد.برای دانستن این مطلب، بهتر است بدون خشم و پیشداوری به قضاوت بنشینید، علت مشاجرات را از نامزدی تا کنون بنویسید و سیر بحث را بررسی کنید این که چطور شد کار به برخورد فیزیکی رسید، رفتار و کلام خود را به زمان خشم همسرتان یادداشت کنید، قطعاً با این عمل خواهید توانست علت را شناسایی کنید. سهم هردویتان را در شروع و ادامه و نتیجه مشاجره یادداشت کنید. اگر این عمل صرفاً به منظور هدفی انجام می شود شما باید حساسیت های همسرتان را شناسایی کرده و سعی کنید حتی المقدور از ایجاد و یا شدت گرفتن آن امتناع کرده و یا آنکه با توسل به تدابیری از شدت گرفتن مشکل جلوگیری کنید تا کار به کتک کاری نرسد.

قربانی نباشید

اگر شما بخاطر ترس از همسر و یا حفظ زندگی، هر بار بخواهید در مقابل کتک کاری او سرتسلیم فرود بیاورید بی تردید با گذشت زمان، این روال غیرطبیعی رفتاری عادی می شود و همسرتان آن را راهکاری برای دستیابی به اهداف خود می پذیرد. نمی گوییم لجبازی کنید و یا با رفتارهایی به دور از ادب از انجام خواسته اش سرباز زنید، بلکه منظورمان این است که از قالب قربانی شدن بیرون بیایید و به او این مطلب را تفهیم کنید که هرگز با زور نمی تواند شما را مجبور به رفتار یا کار دلخواهش کند. با رفتارهای خود به او نشان دهید رفتارش غیر منطقی است و تا زمانی که چنین رویه ای داشته باشد شماحاضر به همکاری با او نخواهید بود.

مراجعه به روانشناس الزامی است

پرخاشگری کلامی یا فیزیکی بی دلیل یکی از نشانه های اختلالات شخصیت است. افراد مبتلا به انواع متفاوت این نوع از اختلالات، مشخصه های متفاوتی دارند که وجود یا عدم وجود احساس ندامت و پشیمانی بعد از ارتکاب به عمل پرخاشگرانه، یکی از وجوه تمایز آنهاست اما گاه ریشه همین رفتار را می توان به عادت و یا تقلید از الگوهای آموزشی فرد در دوران کودکی و عدم آگاهی از مهارتهای کنترل خشم، نسبت داد. به هر حال تشخیص علت اصلی این مسأله بر عهده روان شناس است و متعاقب با آن ، تشخیص درمان خاصی نیز مطالبه می شود. چه بسا اگر مشکل جدی باشد ادامه این زندگی به صلاح نیست.

نسرین صفری

ایران بانو ضمیمه روزنامه ایران