هریستو استویچکوف (۱۹۶۶-)

هریستو استویچکوف در تاریخ ۸ فوریه سال ۱۹۶۶ در پلودیف در بلغارستان به دنیا آمد.
استویچکوف از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۴ در تیم شارمانلی بازی می‌کرد. او فوتبال حرفه‌ای را در سال ۱۹۸۴ در …

هریستو استویچکوف در تاریخ ۸ فوریه سال ۱۹۶۶ در پلودیف در بلغارستان به دنیا آمد.

استویچکوف از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۴ در تیم شارمانلی بازی می‌کرد. او فوتبال حرفه‌ای را در سال ۱۹۸۴ در ۱۸ سالگی در تیم زسکا صوفیه در لیگ دسته اول فوتبال باشگاهی بلغارستان آغاز کرد.

او که قدرت دریبل‌زنی و سرعت استارت‌هایش معروف بود، در سال ۱۹۹۰ پس از کسب سه عنوان قهرمانی لیگ و پنج عنوان قهرمانی جام حذفی بلغارستان راهی لالیگای اسپانیا و تیم پرآوازه بارسلونا شد.

در پنج سال حضور در کنار کاتالان‌ها،‌چهار قهرمانی پیاپی لالیگا را به دست آورد. سال ۱۹۹۴ موفقیت‌آمیزترین سال برای استویچکوف بود. در کنار قهرمانی در لیگ دسته اول فوتبال باشگاهی اسپانیا، به همراه تیم ملی بلغارستان به مقام چهارم جام جهانی آمریکا دست یافت و خودش نیز با شش گل، آقای گل جام جهانی شد. همچنین در همین سال به عنوان مرد سال فوتبال اروپا برگزیده شد.

پس از سپری کردن یک فصل فوق‌العاده، گویا انگیزه‌اش را از دست داد. بعد از نمایش ضعیفش در بارسلونا، در سال ۱۹۹۵ به تیم پارما در سری A ایتالیا پیوست. اما پس از گذشت تنها یک فصل، دوباره به بارسلونا برگشت. اما دیگر نتوانست توانایی و کارایی روزهای گذشته را در این تیم تکرار کند. با وجود این، وی در بارسلونا محبوبیتی خارق‌العاده داشت و همه طرفداران و از جمله همه کودکان این شهر او را مانند یک بت می‌پرستیدند.

بعد از حذف بلغارستان در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه، استویچکوف به کشورهای مختلفی رفت. از جمله در کشورهای لبنان، ژاپن و آمریکا بازی کرد.

هریستو استویچکوف چهار بار به عنوان مرد سال فوتبال بلغارستان انتخاب شد، ۸۳ بازی ملی انجام داد و ۳۷ گل برای این تیم به ثمر رساند.

در ژولای سال ۲۰۰۴، پس از این که پلامن مارکف بعد از بازی‌های جام ملت‌های ۲۰۰۴ اروپا اخراج شد، استویچکوف به عنوان جانشین او، سرمربی تیم ملی فوتبال بلغارستان شد.

در اکتبر سال ۲۰۰۶ در اسپانیا تیم فوتبالی به نام خودش تاسیس کرد که در یکی از لیگ‌های دسته پایین‌تر بازی می‌کرد.

در آوریل سال ۲۰۰۷ از تیم ملی بلغارستان کناره‌گیری کرد و هدایت تیم سلتاویگو در لیگ دسته اول اسپانیا را که با خطر سقوط به دسته دوم مواجه بود، به عهده گرفت. وی در اکتبر سال ۲۰۰۷ از این تیم اخراج شد.

در ۱۴ مه سال ۲۰۰۹، تیم فوتبال ابومسلم از لیگ دسته اول فوتبال ایران اعلام کرد که با استویچکوف به عنوان سرمربی قراردادی به امضاء رسانده است. اما نظر استویچکوف عوض شد و از ۲۹ ژوئن سال ۲۰۰۹ به جای هنری میشل، سرمربی قبلی تیم مامه‌لودی سان‌داون، سکان هدایت این تیم از پرتوریا را به دست گرفت.

تیم‌هایی که در آن‌ها بازی کرده است:

۱۹۷۶ – ۱۹۸۲:

ماریتسا پلودیف

۱۹۸۲ – ۱۹۸۴:

هبروس شارمانی ۳۲ بازی، ۱۴ گل

۱۹۸۴ – ۱۹۹۰:

زسکا صوفیه ۱۱۹ بازی، ۸۱ گل

۱۹۹۰ – ۱۹۹۵:

بارسلونا ۱۵۱ بازی، ۷۶ گل

۱۹۹۵ – ۱۹۹۶:

پارما ۲۳ بازی، ۵ گل

۱۹۹۶ – ۱۹۹۸:

بارسلونا ۲۴ بازی، ۷ گل

۱۹۹۸:

زسکا صوفیه ۴ بازی، ۱ گل

۱۹۹۸:

النصر ۲ بازی، ۱ گل

۱۹۹۸ – ۱۹۹۹:

کاشیوا ریسول ۲۷ بازی، ۱۲ گل

۲۰۰۰ – ۲۰۰۲:

شیکاگو فایر ۵۱ بازی، ۱۷ گل

۲۰۰۳:

دی.سی. یونایتد ۲۱ بازی، ۵ گل

۱۹۸۶ – ۱۹۹۹ تیم ملی بلغارستان ۸۳ بازی، ۳۷ گل

تیم‌هایی که در آنها مربیگری کرده است:

۲۰۰۴ – ۲۰۰۷:

تیم ملی بلغارستان

۲۰۰۷:

سلتاویگو

۲۰۰۹ – مامه‌لودی سان‌داون

موفقیت‌ها:

مرد سال فوتبال اروپا:

۱۹۹۴

آقای گل جام جهانی:

۱۹۹۴ به همراه اولگ سالنکو از روسیه، هردو با شش گل

برنده کفش طلا:

۱۹۹۴

قهرمان لیگ قهرمانان اروپا:

۱۹۹۲

قهرمان جام درجام اروپا:

۱۹۹۷

فینالیست لیگ قهرمانان اروپا:

۱۹۹۴

مرد سال فوتبال بلغارستان:

۱۹۸۹، ۱۹۹۰، ۱۹۹۲، ۱۹۹۴

قهرمان باشگاه‌های بلغارستان:

۱۹۸۷، ۱۹۸۹، ۱۹۹۰

قهرمان جام حذفی بلغارستان:

۱۹۸۵، ۱۹۸۷، ۱۹۸۸، ۱۹۸۹

قهرمان باشگاه‌های اسپانیا:

۱۹۹۱، ۱۹۹۲، ۱۹۹۳، ۱۹۹۴

قهرمان جام حذفی اسپانیا:

۱۹۹۷

قهرمان جام آسیا:

۱۹۹۸

قهرمان جام آمریکا:

۲۰۰۰

قهرمان سوپرجام اروپا:

۱۹۹۳