آخرین چین زاگرس

جاده چالوس با رنگی متفاوت در جنوب شرقی ایران

آخرین چین‌ و شکن‌های زاگرس که به کرمان می‌رسد آن را رنگ و لعاب می‌دهد که به افسانه شبیه است. تنها ۲۵ دقیقه از گرمای داغ کویر کرمان فاصله است تا شاهد بازی ابر و مه با کوه‌های سر به فلک کشیده باشیم. با این تفاوت که همسایگی اقلیم مرطوب و خشک در این سامان، بهشتی سبز را در دل چشمانت می‌نشاند تا منطقه جیرفت به نام هند کوچک معروف شود. البته آنچه می‌خواهیم پیش روی شما بگذاریم جیرفت نیست. می‌خواهیم مسیر منطقه ییلاقی را در دل چین‌های زاگرس در جیرفت نشان دهیم تا محلی باشد برای استراحت شما و بهترین نقطه برای رسیدن به زیبایی‌های شهرهای اطراف چون جیرفت، بم و راین. بنابراین اگر دنبال یک جای دنج و خوش آب و هوا برای مدتی مثلا یک هفته می‌گردید‌ شال و کلاه کنید و با ما همسفر شوید.

● چگونه به دلفارد برویم؟

مقصد ما تنها جیرفت نیست، بلکه ییلاقی است به نام دلفارد. اما باید برای رسیدن به آن خود را به جیرفت برسانیم. دلفارد نهایت زیبایی طبیعی کرمان است. زیبایی‌ای که جاده‌های بسیاری به آن ختم می‌شود. افتاده در دل دره دلفارد در میان چین و شکن‌های زاگرس. البته آخرین چین و شکن‌ها.

برای رفتن به جیرفت راه زمینی را تنها برای کسانی توصیه می‌کنیم که وقت زیادی دارند و می‌توانند یک شبانه روز را در مسیر باشند. البته اگر مبدا را از تهران بگیریم، بنابراین هم می‌توانند با اتوبوس بروند و هم می‌توانند با قطار تهران ـ کرمان راهی شوند. به هر حال همین ابتدای کار هم تکلیف موافقان سفر با هواپیما را روشن می‌کنیم. جیرفت فرودگاه دارد اما از آنجا که در حال تبدیل به یک فرودگاه بین‌المللی است در حال حاضر پروازی از تهران به باند آن فرود نمی‌آید. تا پیش از این تغییر و تحولات، ۲ پرواز روزانه از تهران به جیرفت و از جیرفت به تهران می‌رفت و برمی‌گشت. بنابراین شما در هر کجا هستید ابتدا خود را باید به کرمان برسانید، مگر این‌که در استان هرمزگان و سیستان و بلوچستان ساکن باشید. برای هرمزگان بویژه بندرعباسی‌ها فاصله‌ای نیست، اما برای کسانی که خود را به کرمان می‌رسانند باید ۳ ساعت جاده را درنوردید تا به جیرفت رسید. بعد از آن می‌توان خود را به دلفارد رساند. نام جیرفت را امروزه کمتر کسی شاید نشنیده باشد.

جیرفت بخشی از معروفیتش را مدیون سایت تاریخی کنار صندل است که نشان از وجود تمدن در ۵ هزار سال پیش در شرق کشور می‌دهد. شهر دقیانوس هم از دیگر دیدنی‌های این شهر است. با توجه به زمانی که دارید می‌توانید ابتدا زیبایی‌های جیرفت را ببینید و بعد خود را به دلفارد بکشانید، یا نه در دلفارد ساکن شوید بعد به شهرهای اطراف سر بزنید که یکی از آنها هم جیرفت است. به هر حال هر مسیری را که انتخاب کردید موزه جیرفت را فراموش نکنید. سعی کنید تا پیش از ساعت ۴ خود را به موزه جیرفت برسانید. اما پیشنهاد دوم برای کسانی که می‌خواهند یک هفته یا چند روز خود را در ییلاق درلفارد بگذارند: بعد از جیرفت مسیر شما به راین می‌افتد. راین هم پر از زیبایی است که هم طبیعی است هم تاریخی. قلعه راین، مینیاتوری از ارگ بم است. آبشار معروفی دارد. بافت تاریخی دیدنی هم.

● خستگی را کجا در کنیم؟

دلفارد دره‌ای سبزاست که به طالقان و لواسان تنه می‌زند. اگر مسیر را از طرف ساردوئیه که قرار است شما را هم تا آ نجا بکشانیم، بیایید ‌زیبایی اش کمتر از جاده چالوس نیست . حتی پیچ و خم‌‌هایش هم به اندازه پیچ و خم‌های جاده چالوس است. با این تفاوت که رنگ متفاوت می‌گیرد. بنابراین مسیر کرمان تا جیرفت را آمدیم. مهمان راین هم شدیم، الان وقت آن است که محل اقامت خود را تعیین کنیم. بخش خصوصی با همکاری سازمان میراث فرهنگی، صنایع‌دستی وگردشگری کرمان فاز یک هتل بزرگ دلفارد را راه‌ندازی کرده است که می‌تواند فضای سنتی و دلپذیر را بر بلندای دره‌ای سبز به شما هدیه کند.

معماری هتل کاملا سنتی است و غذاهای امروزی و سنتی در آن ارائه می‌شود. فضای باز هتل را هم می‌توانید برای خوردن چای و قهوه و تماشای جنگلی از زمرد امتحان کنید. برای اقامت هم خانه‌های شیروانی با شیروانی‌های نارنجی و فضای تمیز و آراسته در انتظار شماست. حتی مدیریت سایت بخشی را در میان دو دیواره به بانوان اختصاص داده که با خیالی راحت می‌توانند در آن به پیاده‌روی بپردازند. تمام ظروف به کار رفته در این هتل سنتی است. آشپزها جلوی چشمان شما غذا می‌پزند. اگر سریال «آشپزباشی» محمدرضا هنرمند را دیده باشید حتما دلتان خواسته است غذایتان را با نان‌های داغی که جلوی چشم مشتری و با حرکات جالب نانوا پخته می‌شود میل کنید. نگران نباشید. اینجا هم شاطر مقابل چشمان شما نان‌های سنتی را در تنور رستوران می‌پزد که تا مدت‌ها مزه آن زیر دندان شما باقی می‌ماند. غیر از سرآشپز و یکی دو نفر دیگر، همه کارکنان این هتل که در مجموع ۲۱ نفر می‌شوند از اهالی همین روستا هستند.

حتی صاحب هتل که پس از چند دهه زندگی در خارج از کشور به سرزمین پدری خود برگشته و با کمک سازمان میراث فرهنگی این هتل را بر بلندای زیبایی‌های دلفارد ساخته است. هتل هم امکانات اقامت زمستانی دارد وهم تابستان. در تابستان هوایش خنک است و در زمستان هم معتدل. اینجا ۲‌بهار دارد. یک بهار مناطق کویری است که از اسفندماه شروع می‌شود و بهار دوم از فروردین مثل همه شهرهای دیگر. اگر به ماهیگیری علاقه دارید می‌توانید خود را با زمان کمی به سد جیرفت برسانید. راستی یادتان نرود طبقات مختلف سد را هم ببینید. همچنین علاوه بر بم، جیرفت و ساردوئیه، برای رفتن به کهنوج و اسفندقه هم زمانی زیاد نمی‌خواهید. بعضی شهرها را در یک نصف روز می‌توانید ببینید و بعضی از شهرها را در یک روز. شب هم با خیال راحت به محل اقامتتان برگردید. برای مثال شما با فاصله نیم ساعت می‌توانید به جیرفت برسید.

● دلفارد را مزه مزه کنید

به جیرفت با قصد و نیت غذاهای سنتی وارد شوید. علاوه بر غذای سنتی خوشمزه‌ترین میوه‌ها را می‌توانید اینجا تناول کنید. به دلفارد که رسیده باشید میوه گرم و سرد را با هم می‌خورید. کافی است از ایوان هتل سر را درون دره بکشانید تا همجواری زیبای مرکبات را با درختان دیگری چون گردو و انار ببینید. اینجا باغی است لبریز از پرتقال، گردو، انار و موز. هرچند همه زندگی ما و آنچه خداوند به ما داد‌ه معجزه است، اما اینجا معجزه‌ای می‌بیند که چشم به دیدن آن عادت نکرده است.

● دلفارد، جاده چالوس

اینجایی را که می‌خواهیم تصویر کنیم تا با چشم خودتان نبینید باور نمی‌کنید. به هر حال آنچه در ذهن شما از سرزمین کویری حک شده خشکسالی است و بی آبی. هرچند این مسیر هم از گزند بی‌آبی در امان نیست، اما با برنامه‌هایی که سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری انجام داده مسیری بکر و رویایی را پیش‌روی شما گذاشته است. بنابراین بعد از این‌که دلفارد را به تماشا نشستید و آبشار زیبای آن را در ته دره جرعه جرعه نوشیدید، راهی که آمده اید را ادامه دهید. باورکنید از جاده چالوس هیچ کم ندارد.

جاده چالوس است با رنگی متفاوت. رنگی که مخصوص همین منطقه است. به شما قول می‌دهیم هیچ کجا صدای چهچهه پرندگان را به این وضوح نمی‌شنوید. با بوی علف، پونه و هزارگیاه دیگر یکی می‌شوید. تمام لحظات شما اینجا تابلویی است که به تصویر کشیده شده است. شکل کوه‌ها و صخره‌ها به همان هند نزدیک است و آفریقا. بی‌دلیل نیست که جیرفت را هند کوچک ایران می‌دانند، اما مسیر را همین طور ادامه نمی‌دهیم. می‌خواهیم شما را به یک روستای نزدیک ببریم که بیشتر باغ‌هایش پرچین ندارد و درست پا به پای جاده روستایی با شما می‌آیند. اگر پرچینی هم باشد کوتاه است.

پرچینی است برای زیبایی باغ‌های میوه و مرکبات. با مردمی که سختکوشند و مهربان. اینجا دیواری برای حفاظت از باغ معنی نمی‌دهد. البته این به این معنی نیست که شما هر چه دلتان خواست بخورید. لطفا رعایت کنید. روستایی است و حجب و حیا. چیزی نمی‌گوید. اصلا نگذارید توی دلش هم بگوید. شقایق است که پا به پای شما می‌آید. اگر این فصل را به منطقه ساردوئیه ـ همان جایی که الان برای شما به تصویر می‌کشیم ـ بروید، بازی ابر و مه و کوه‌ و در و دشت شما را برای چند لحظه میخکوب می‌کند. حتما به سرزمینی دیگر آمده‌اید. کویر و این حرف‌ها؟ اما شک نکنید حتما سراغ روستای محمدآباد روس پیکر را بگیرید. زیبایی‌های شمال کشور اینجا تکثیر شده است با رنگ و بوی دیگر. درخت انار است و چغاله که همین‌طور خود را به زور به کوچه‌ها کشانده است از روی پرچین‌ها و شاخه‌ها.

● دست خالی برنمی‌گردید

دست خالی برگشتن از کرمان معنا ندارد. اگر زمان اجازه می‌دهد حتما سری به کرمان بزنید. البته معرفی جاذبه‌های شهر کرمان خود گزارش مفصلی است که در این مجال نمی‌گنجد، اما نمی‌شود بدون کلمپه و قوتوی کرمان برگشت. پسته آن معروف است. زیره را هم نمی‌شود به کرمان برد حتما باید آورد. صنایع دستی زیادی هم دارد. یادتان باشد کرمان شهر بزرگی است و تا رسیدن به فرودگاه آن فاصله زیادی است. بنابراین برنامه را طوری بچنید که از هواپیما جا نمانید. راستی برای برگشتن از جیرفت به کرمان باید از شاهزاده ماهان بگذرید. آن را هم از دست ندهید. غذاهای محلی خوبی دارد و معماری به یاد ماندنی.

زهرا کشوری