لجبازی کودکان را بفهمید

لجبازی کودکانه, رفتار یا واکنش نامناسبی است که بچه ها برای رسیدن به خواسته های شان از خود نشان می دهند آنها به کمک انواع رفتارهای خشن یا گریه می خواهند به خواسته های مطلوب یا نامطلوبشان برسند و آنچه را می خواهند به دست آورند

لجبازی کودکانه، رفتار یا واکنش نامناسبی است که بچه‌ها برای رسیدن به خواسته‌های‌شان از خود نشان می‌دهند. آنها به کمک انواع رفتارهای خشن یا گریه می‌خواهند به خواسته‌های مطلوب یا نامطلوبشان برسند و آنچه را می‌خواهند به دست آورند. بنابراین طبیعی است زمانی که این رفتار زیاد تکرار شود و به شکل عادتی همیشگی درآید، کودکی لجباز خواهیم داشت که واکنش نشان دادن در برابر او نیز بسیار سخت و دشوار خواهد بود.

بچه ها از حدود دو تا سه سالگی به بعد، برای نشان دادن استقلال خود، ایجاد هویت یا دفاع از خواسته هایشان شروع به لجبازی میکنند تا آنچه را میخواهند، اجرا شود. ابتدا این رفتار طبیعی است و در همه کودکان خردسال چنین برخوردهایی را میبینیم، اما وقتی این کار دائم تکرار شود و کودک به آن عادت کند، دیگر نباید دست روی دست گذاشت. اینجا پدر و مادر وظیفه دارند رفتار کودک را تغییر دهند و لجبازیاش را کمتر کنند.

بعضی از والدین تصور میکنند دستور دادن و امر و نهی کردن های زیاد میتواند کودک لجباز را آرام کند، در حالی که این شیوه تاثیری برعکس خواهد داشت. متخصصان به والدین بچه های لجباز توصیه میکنند که از امر و نهی و دستور دادن به این کودکان خودداری کنند تا آنها رفتار نامناسبشان را ادامه ندهند.

در مقابل خوب است بیشتر به نیازهای کودک توجه کنید و به او احترام بگذارید. در واقع، با توجه به این که جلب توجه دیگران یکی از دلایل اصلی لجبازی کودکان است اگر به آنها احترام بگذارید، کودک هم این برخوردش را کمتر ادامه خواهد داد.

البته هنگامی که کودک رفتار نامناسبی دارد، بهترین کار بی توجهی است ولی در مواقعی غیر از این، باید به او توجه و با احترام با کودک برخورد کنید. مثلا هنگامی که فرزندتان میخواهد برای پوشیدن لباس یا انتخاب اسباببازی مورد علاقه اش تصمیم بگیرد، باید نظرش را بپرسید و نشان دهید به نظر او احترام میگذارید. با این کار نه تنها کودک دیگر لجبازی نخواهد کرد که حتی حس استقلال و دوست داشته شدن را هم در او پرورش خواهید داد.

● بچه های لجباز، بینظم ترند

کودکی که لجباز است و در برابر برخوردهای پدر و مادر یا بقیه بزرگترها پرخاشگری میکند، معمولا بی نظم هم میشود که همین وضع ممکن است حساسیت والدین را برانگیزد. پدر و مادرها باید بدانند این بینظمی و بی توجهی کودک به مرتب بودن، یکی از نشانه های جلب توجه است. چون انجام چنین کاری باعث میشود کودک همیشه مورد توجه والدینش باشد؛ حتی توجه منفی. مثلا همین که پدر و مادر دائم به فرزندشان بگویند «چنین کن و چنان نکن و...» کودک حس میکند در مرکز توجه آنها قرار گرفته و در نتیجه راضی میشود.

بنابراین بهتر است در چنین مواقعی والدین خیلی نسبت به بینظمی کودک حساسیت نشان ندهند، اما بیتوجه هم نباشند تا این کار برایش به صورت عادت درنیاید. پدر و مادر میتوانند به کمک بازیهای کودکانه و مسابقه دادن با کودک بی نظم خود، او را تشویق کنند که وسایلش را زودتر و بهتر جمع کند.

● عجله نکنید

عجله داشتن در انجام کارها در هر سنی میتواند موجب ایجاد استرس و خشم شود و این موضوع در مورد بچه هایی که لجبازند، بیشتر به چشم میخورد. پس توصیه میشود والدین از فرزندشان نخواهند که کارهایش را باشتاب انجام دهد. در چنین شرایطی ممکن است کودک تصور کند که قادر نیست کار را در آن محدوده زمانی انجام دهد یا به خوبی نمیتواند از عهده آن بربیاید. برای همین طبیعی است که از انجام آن سر باز بزند و بر رفتار خود پافشاری کند.

● قاطع و استوار باشید

برای تربیت صحیح کودک یا حل مشکلات رفتاری او، پدر و مادر همیشه باید نظر یکسانی داشته باشند و بر حرف خود نیز پایبند بمانند. متأسفانه بچه هایی که والدینشان رفتاری قاطع ندارند، نه تنها بخوبی تربیت نمیشوند که حتی قادر نخواهند بود با پدر و مادرشان رابطه مناسبی برقرار سازند. بنابراین همیشه توصیه میشود والدین در مقابل رفتار نادرست کودک با مشورت متخصصان، تصمیمی صحیح بگیرند و بر اجرای آن تصمیم صحیح هم اصرار ورزند. چراکه اگر کودک متوجه شود حرف پدر و مادرش خیلی جدی نیست، او هم آنها را جدی نخواهد گرفت.