فرار حیرت آورموسولینی از لانه عقاب

۶۶ سال پیش در روز ۱۲ سپتامبر سال ۱۹۴۳ میلادی , مردم جهان با حیرت از ماجرای نجات و فرار بنیتو موسولینی از بازداشت خانگی در منطقه دست نیافتنی «لانه عقاب» در کوه گران ساسو توسط یک گروه کماندویی اس اس به فرماندهی سروان اوتو اسکورزنی آگاه می شوند

بنیتو موسولینی ، دیکتاتور سابق ایتالیا از سوی پادشاه ایتالیا ویکتور امانوئل سوم و شورای عالی فاشیست از کار برکنار شده بود و به دستور دولت در یک مکان دست نیافتنی موسوم به «لانه عقاب» در کوه گران ساسو به ارتفاع ۲۹۱۲ متر در رشته کوه های آبروز در بازداشت خانگی به سر می برد.

موسولینی به دستور آدولف هیتلر ، رهبر آلمان نازی در یک عملیات حیرت آور توسط یک گروه کماندویی اس اس و چتربازان آلمانی به فرماندهی سروان اوتو اسکورزنی آزاد شده و به آلمان منتقل می شود.

نیروهای متفقین در روز ۱۰ ژوییه سال ۱۹۴۳ میلادی جزیره سیسیل ایتالیا متحد آلمان نازی را تصرف کرده و سپس در ۳ سپتامبر وارد کالابریا جنوبی ترین بخش خاک ایتالیا شده و در روز ۹ سپتامبر سال ۱۹۴۳ میلادی تا کامپانیا پیشروی می کنند. نزدیک شدن متفقین به شهر رم موجب وحشت طبقه سیاسی ایتالیا می شود. ویکتور امانوئل سوم پادشاه ایتالیا و شورای عالی فاشیست بنیتو موسولینی را از مقام نخست وزیری برکنار کرده و او را به بازداشتگاه خانگی محکوم می کنند.

آنها در روز ۲۳ ژوییه سال ۱۹۴۳ میلادی بادولیو را به مقام نخست وزیری منصوب می کند. نخست وزیر جدید ایتالیا با شتاب با متفقین در مورد آتش بس به مذاکره می پردازد.قرارداد آتش بس در روز ۸ سپتامبر فاش می شود. هیتلر که حاضر به قبول شکست نبود ۳۰ لشکر را تحت فرمان مارشال هوایی کسلرینگ قرار داد که با نیروهایش مدت ۲ سال در خطوط دفاعی دورا و گوستاو به شدت در مقابل نیروهای متفقین مقاومت کرد. هیتلر متقاعد شده بود که تنها دوچه (لقب موسولینی) قادر است نیروهای ناسیونالیست ایتالیایی را تحکیم کرده و دوباره مبارزه در کنار او را از سربگیرد. هیتلر از نیروی هوایی آلمان «لوفت وافه» می خواهد عملیات فرار موسولینی را طرح ریزی کند.

آلمانی ها به دلیل آنکه محل زندان موسولینی چندین بار تغییر کرده بود برای یافتن مکان او دچار مشکلاتی می شوند. آنها سرانجام موسولینی را در «لانه عقاب» در قله کوه گران ساسو واقع در ۱۲۰ کیلومتری شمال شرقی شهر رم می یابند. موسولینی در هتل کامپو ایمپراتوره برفراز یک صخره دست نیافتنی که تنها با تله کابین قابل دسترسی بود ، در بازداشت به سر می برد. در روز ۱۰ سپتامبر در یک پرواز شناسایی برفراز این منطقه یک محوطه کوچک مسطح را در نزدیکی هتل تشخیص داده می شود. اسکورزنی تصمیم می گیرد برای رسیدن به این مکان از هواپیماهای گرایدر استفاده کند زیرا استفاده از چتربازان بسیار خطرناک بود. یک گروه کماندویی چترباز اس اس نیز مامور تصرف فرودگاه کوچک اکوئیلا و به دست گرفتن کنترل تله کابین می شود. عملیات ۲ روز بعد در یک هوایی ابری انجام می گیرد.

از ۱۲ فروند گرایدر تنها ۸ فروند آنها موفق به فرود در آن محوطه کم وسعت مسطح می شوند. بلافاصله نیروهای کماندویی آلمانی برای نجات بنیتو موسولینی اقدام می کنند و نگهبانان ایتالیایی در مقابل آنها کمترین مقاومتی از خود نشان نمی دهند. اسکورزنی برای فرار دادن دوچه از یک هواپیمای کوچک شناسایی مدل فیسلر استورخ که خلبانی آن را گرلاخ خلبان مشهور به عهده داشت ، استفاده می کند.

گرلاخ در یک اقدام جسورانه موفق به فرود می شود اما برخاستن دوباره با ۲ مسافر اسکورزنی و موسولینی بدون آنکه اثاثیه دیکتاتور فراموش شوند به دشواری انجام شد. این عملیات به اندازه ای سریع انجام شد که هنوز آخرین گرایدر آلمانی فرود نیامده بود. موسولینی اندکی پس از آزادی با خانواده اش در شهر وین تجدید دیدار کرده و سپس برای پیوستن به هیتلر به اقامتگاه او مشهور به «لانه گرگ» در پروس شرقی می رود. اوتو اسکورزنی برای این عملیات موفقیت آمیز مدال صلیب آهنی را دریافت می کند. دستگاه تبلیغات آلمان نازی خبر از آزادی بنیتو موسولینی نهایت استفاده را می کند.این خبر به اندازه ای حیرت آور بود که در جلسه مجلس عوام انگلستان اعلام می شود. هیتلر مانع از این می شود که موسولینی دوران بازنشستگی خود را در آلمان سپری کند. موسولینی ناگزیر به سرعت به شمال ایتالیا می رود و یک جمهوری خودخوانده به نام «جمهوری سوسیال ایتالیا» را تاسیس کرده و ریاست آن را به عهده می گیرد. به این ترتیب ، در روز ۱۲ سپتامبر سال ۱۹۴۳ میلادی جهان با حیرت از ماجرای نجات و فرار بنیتو موسولینی از بازداشت خانگی در منطقه دست نیافتنی «لانه عقاب» آگاه می شود. موسولینی نزدیک به ۲ سال پس از این تاریخ در روز ۲۷ آوریل سال ۱۹۴۵ میلادی توسط پارتیزان های ایتالیایی به قتل می رسد و پس از اینکه جنازه او را در خیابان ها می کشند ، آن را وارونه به دار می آویزند.این فرجام کار بنیتو موسولینی ، دوچه ، رهبر فاشیست های ایتالیا بود.

بهرام افتخاری