کاسه داغ تر از آش پاریسی ها

واکنش های دیپلماتیک به اخبار خوش هسته ای ایران

خبر موفقیت های جدید هسته ای ایران که روز سه شنبه و همزمان با روز ملی انرژی هسته ای از سوی ریاست محترم جمهوری اعلام شد، بازتاب های مختلفی را در محافل سیاسی و خبری بین المللی در برداشته است.

اعلام پیشرفت تحقیقات هسته ای جمهوری اسلامی ایران در چارچوب مقررات سازمان بین المللی انرژی اتمی بدون تردید همچون دیگر اقدامات تهران در این زمینه به شفاف سازی هر چه بیشتر فعالیت های هسته ای مسالمت آمیز کشورمان می انجامد. مسئولان آژانس بین المللی انرژی اتمی به عنوان تنها مرجع صالح بین المللی در این زمینه با تایید گزارش های مبنی بر پیشرفت فناوری چرخه سوخت هسته ایران بر مسالمت آمیز بودن این فناوری تاکید دارند.

با این حال موضعگیری های متضاد برخی از دولت های غربی در برابر گزارش های کارشناسی آژانس، بار دیگر برخورد سیاسی و نه کارشناسی این دولت ها را با فعالیت های هسته ای مسالمت آمیز کشورمان مطرح ساخته است سخنگوی کاخ سفید روز سه شنبه و تنها پس از اعلام نصب ۶۰۰۰سانتریفیوژ جدید از سوی رئیس جمهوری در نطنز مدعی شد که این اقدام نقض قوانین بین المللی از سوی ایران است. علاوه بر آمریکا، انگلیس به عنوان متحد سیاسی واشنگتن نیز از خبر پیشرفت های جدید هسته ای کشورمان ابراز تاسف کرد.

دولت فرانسه از زبان وزیر امور خارجه این کشور در موضعگیری شدیدتر از مواضع آمریکا و انگلیس، دو کشوری که با واگرایی کامل سیاسی با جمهوری اسلامی ایران در صحنه بین المللی شناخته می شوند به پیشرفت های هسته ای جدید کشورمان واکنش نشان داد.

درحقیقت دیپلماسی فرانسه با گذر از مرزهای پیشین استقلال و حفظ هویت اروپایی این کشور در خلال یازده ماهی که از به قدرت رسیدن نیکلا سارکوزی در پاریس می گذرد، گرایش های افراطی نزدیک به واشنگتن را در پیش گرفته است این مهم که در پرونده هسته ای جمهوری اسلامی ایران فرانسه حتی از نزدیک ترین متحد سیاسی آمریکا یعنی دولت انگلیس نیز به واشنگتن نزدیک تر شده است و مواضعی لجوجانه و مشمئزکننده ای اتخاذ کرده است. فرانسه در بعد اروپایی و در حالی که خود را از بنیانگذاران طرح های همگرایی اروپایی از جمله در بعد سیاست خارجی مشترک اتحادیه اروپا می داند در خلال یازده ماه گذشته بارها از تعهدات اروپایی خود فراتر رفته است و مواضعی بر خلاف انسجام و یکپارچگی سیاست خارجی مشترک این اتحادیه اتخاذ کرده است.

زمامداران کنونی فرانسه نمی توانند کشور خود را که آن را از بانیان اتحادیه اروپا می خوانند به سمت و سویی فراتر از ارزش های اروپایی رهنمون سازند و بیش از پنج دهه تلاش پیشینیان خویش را که همواره در تلاش برای حفظ هویت اروپایی و مستقل فرانسه بوده اند به یکباره به کناری گذارند. چنین نگرشی در سیاست خارجی فرانسه نوعی تضاد عمیق بین منافع ملی و سنتی پاریس و نگرش دولتمردان کنونی این کشور را آشکار ساخته است که فارغ از محاسبات متعارف سیاسی بر طبل نامیمون جانبداری چشم و گوش بسته از واشنگتن و تل آویو می کوبند. اتحادیه اروپا به عنوان یک نهاد همگرا مرکب از دولت هایی است که هریک با مشارکت در تصمیم گیری های جمعی بخشی از اختیارات و حوزه اقتدار ملی خود را به این نهاد منسجم و فراملی تفویض کرده اند. این دولت های اروپایی بنا بر معاهدات متعددی که از زمان پیمان ثبات در سال ۱۹۹۳میلادی استوار شده است در امور سیاست خارجی نیز به همگرایی و هم صدایی فراخوانده شده و از حرکت های یکجانبه و خارج از معیارهای اروپایی نیز پرهیز داده شده اند. این درحالی است که سرگئی لاروف وزیر امور خارجه روسیه روز گذشته در گفت وگو با یکی از شبکه های رادیویی این کشور خاطر نشان کرد بنا بر قطعنامه های سازمان ملل متحد ما همچنان قایل به مذاکره با ایران هستیم.

وی افزود مدت زمانی که شورای امنیت در خصوص اعلام آخرین وضعیت غنی سازی اورانیوم در ایران اعلام کرده است هنوز به پایان نرسیده است بنا براین طرح مساله تحریم های جدید علیه در در دستور کار نخواهد بود.

شورای امنیت سازمان ملل متحد در قطعنامه ای که اسفند ماه گذشته در خصوص پرونده هسته ای جمهوری اسلامی ایران صادر کرد، مدت زمانی سه ماهه را برای بررسی مجدد این مساله در نظر گرفته بود. دیپلماسی پاریس که تا کنون بارها ناکامی های عمده ای را در درک صحیح مسایل خاورمیانه تجربه کرده است، با اشتباه محاسبه ای فاحش در نزدیکی به واشنگتن و تل آویو، فرانسه را همچنان در مقام بازنده بزرگ صحنه معادلات خاورمیانه نگاه خواهد داشت.

جانبداری پاریس از رژیم صدام به عنوان یکی از منفورترین و جنایت پیشه ترین حکومت هایی که منطقه خاورمیانه و جهان به خود دیده است در دوران جنگ تحمیلی عراق ضد جمهوری اسلامی ایران هنوز از یاد و خاطر جهانیان زدوده نشده است.

فرانسه دوستی خود را با رژیم منفور بعث عراق تا زمانی که این رژیم آخرین نفس های خود را می کشید نیز ادامه داد و در طول دو جنگ خلیج فارس با وجود آنکه مجبور به شرکت در ائتلاف علیه بغداد شد، اما در نهایت به دلیل اختلاف نظر با واشنگتن در چگونگی بهره بردن از خوان پرنعمت انرژی عراق از شرکت در به اصطلاح بازسازی و مشارکت در بهره برداری از طرح های نفت عراق به کناری نهاده شد. فرانسویان هیچگاه نتوانستند میلیاردها دلار سرمایه گذاری های خود را در این کشور وصول کنند و در نهایت نظاره گر حضور رقیبان جدید خود در این کشور بودند.

حمایت های بی قید و شرط پاریس از تل آویو که در دوران یازده ماهه دولت جدید این کشور شدتی کم سابقه یافته است نیز لطمات جبران ناپذیری به جایگاه سنتی فرانسه در خاورمیانه وارد آورده است. حتی اگر تضادهای آشکار و نهان دیپلماسی فرانسه را در حوزه های اروپایی، بین المللی و خاورمیانه نادیده بگیریم، رویکرد عجیب دولت پاریس در هم سویی بی سابقه با آمریکا در خصوص مسایل بین المللی نمی تواند از نظر شهروندان فرانسوی و افکار عمومی این کشور با بی تفاوتی نظاره شود نگاهی به صحنه سیاسی کنونی فرانسه، کاهش شدید اقبال افکار عمومی فرانسویان به دولتمردان حاکم بر این کشور را نشان می دهد.

ناکامی جناح راست حاکم فرانسه در انتخابات ماه گذشته شوراهای شهری این کشور و تقویت موقعیت احزاب و تشکل های مخالف دولت در شهرداری ها، به گونه ای آشکار نارضایتی شهروندان فرانسوی را از عملکرد دولتمردان کشورشان را به نمایش گذارده است.

علاوه بر آن نیکلا سارکوزی رئیس جمهوری فرانسه در کمتر از یک سالی که بر مسند قدرت در این کشور تکیه زده است از سیاستمدار پیروز کارزار انتخابات ریاست جمهوری به یکی از کم اقبال ترین و غیر محبوب ترین سیاستمداران فرانسه مبدل شده است. سارکوزی که سال گذشته در همین ایام محبوبیتی ۷۰درصدی نزد شهروندان کشورش داشت بنا بر نتایج آخرین نظرسنجی های به عمل آمده تنها از نظر مساعد ۴۰درصد از فرانسویان برخوردار است.

نظر سنجی موسسه ایپسوس -لوپوین که روز دوشنبه در فرانسه منتشر شده است نشان می دهد که اکثریت شهروندان این کشور ( ۵۷درصد) مخالف سیاست های اتخاذ شده از سوی سارکوزی در عرصه های مختلف داخلی و خارجی هستند. بنا بر نتایج این نظر سنجی مخالفان سیاسی سارکوزی و جناح راست حاکم بر فرانسه در وضعیت مناسبت تری بسر می برند به گونه ای که خانم سگولن روایال رقیب سارکوزی در انتخابات ریاست جمهوری اردیبهشت ماه گذشته از حزب سوسیالیست نسبت به او محبوبیت بیشتری نزد فرانسویان یافته است.

علاوه بر آن برتران دولانویه شهردار کنونی پاریس و از چهره های برجسته حزب سوسیالیست فرانسه نیز که یکی دیگر از سیاستمداران مورد توجه افکار عمومی این کشور شناخته می شود، از نظر مساعد ۶۱درصد از شهروندان این کشور نسبت به خود برخوردار است.

به هر روی به نظر می رسد دوران یازده ماهه جلوس راستگرایان جدید در فرانسه در بالاترین مسند قدرت در این کشور نه تنها با اقبال و کامیابی برای حاکمان جدید همراه نبوده است، بلکه در عرصه سیاست خارجی و مسایل مهم جهانی چون مساله هسته ای جمهوری اسلامی ایران نیز به اعتبار این کشور لطماتی جدی وارد ساخته است.