گردش تخیلی

در سال ۱۹۶۱ روانشناسی به نام گوردون(W.J.Gordon ) نتایج پژوهشهای ده ساله خود را در مورد افراد خلاق منتشر نمود و ضمن آن اعلام داشت که ذهن آدمی به هنگام ابراز خلاقیت و ابتکار در یک حالت خاص …

در سال ۱۹۶۱ روانشناسی به نام گوردون(W.J.Gordon ) نتایج پژوهشهای ده ساله خود را در مورد افراد خلاق منتشر نمود و ضمن آن اعلام داشت که ذهن آدمی به هنگام ابراز خلاقیت و ابتکار در یک حالت خاص روانی است که اگر بتوانیم آن حالت را ایجاد نماییم خلاقیت امکان وجود می یابد.او در گروههای ایجاد خلاقیت اعضاء گروه را از طریق بکارگیری یک جریالن تمثیلی و استعاره ای به گردشی تخیلی ترغیب می نمود و در این حالت ایده ها و نظرات بدیعی را کشف می کرد .ذهن افراد در این گردش خیالی با دستاویز استعاره ها به نکاتی نو که هدف جلسه خلاقیت بود می رسید و روابط تازه ای را بین پدیده ها پیدا می کردآنان پدید ه هایی را که چندان تجانسی با هم نداشتند تلفیق و ترکیب می کردند و به ایده های جدیدی دست می یافتند.در جلسات خلاقیت به کمک استعاره و تخیل کار تلفیق و ترکیب در ذهن افراد انجام می گرفت و از این روش گوردون را شیوه تلفیق نامتجانس ها (Synectics ) نیز نامیده اند.

در جلسات خلاقیت تعداد اعضاء ۶ تا ۸ نفر می باشند.

فردی رهبری جلسه را عهده دار است و بحث ها را هدایت کرده و ایده های ابراز شده را ثبت می کند.برای ثبت ایده ها می توان از یک منشی نیز استفاده نمود.فرد دیگری نیز در جلسه حضور دارد که او را صاحب مشکل یا مشتر ی می نامند. وی مشکل و مساله را مطرح ساخته و ایده های ارائه شده را از جهت حل مشکل نقد کرده و آنها را می پذیرد و یا رد می کند.وی ابتدا ایده های مطرح شده در مورد مشکل را ارزیابی کرده و تعدادی از آنها را که بهتر می یابد انتخاب می کند و مجددا برای تنقیح و تکمیل به گروه ارائه می کند تا بهترین ایده ایجاد شده و انتخاب شود.

گروه برای ایده یابی به تفکر و تخیل ترغیب شده و رهبر جلسه با طرح استعاره ها و تمثیل هایی کار تخیل را ساده تر می کند.در این روش نقش رهبر و مشتر ی بسیار حساس بوده و تجربه و دانش آنها در ثمربخش بودن جلسه تعیین کننده است .

منبع : کتاب " مدیریت عمومی "-دکتر سید مهدی الوانی ، نشر نی ، چاپ هفتم ۱۳۷۳، شمارگان :۵۵۰۰ جلد