اثرات سوء اشتغال بیش از حد زنان در جامعه

امروز صبح وقتی سوار اتوبوس شدم تا به محل کار بیایم دیدم مثل همیشه قسمت عقب اتوبوس که بخش مربوط به خانم هاست مملو از جمعیت و بخشی از قسمت آقایان نیز به ناچار در اختیار خانم ها بود، …

امروز صبح وقتی سوار اتوبوس شدم تا به محل کار بیایم دیدم مثل همیشه قسمت عقب اتوبوس که بخش مربوط به خانم هاست مملو از جمعیت و بخشی از قسمت آقایان نیز به ناچار در اختیار خانم ها بود، در ذهنم حدود بیست و دو سال پیش را تداعی کردم که روزهای اول کارم بود و وقتی سوار اتوبوس می شدم قسمت خانم ها تعداد کمی صندلی اشغال شده بود و قسمت آقایان جمعیتی بیش از حد ظرفیت داشت و این ذهنیت را ایجاد می کرد که چرا قسمت کمتری را به خانم ها اختصاص نمی دهند؟

بنده که مشاور یکی از مراکز مشاوره ای دولتی هستم با مراجعینی که مشکل خانوادگی، بیکاری، تربیت کودکان و... دارند سر و کار دارم و اساس آن را عدم ایفای نقش والدین در خانواده دیده ام چرا که عمدتاً این مشکلات در خانواده هائی دیده می شود که به علت اشتغال پدر و مادر و نبود والدین در زمان حضور فرزندان در منزل دچار مشکلات تربیتی وحشتناکی شده و اقرار دارند که ای کاش این حقوق که اکثراً و حتی بیشتر از درآمد خرج لباس و رفت و آمد خانم به اداره می شود را نمی گرفتند و به تربیت فرزندان می رسیدند.

آیا تغییر سایز یخچال و تلویزیون ارزش این صدمه های اخلاقی به فرزندان را دارد؟ مسیری که کشورهای غربی رفتند و حاصل آن نبود عاطفه و یک پیوند قوی خانوادگی شد، باید نگران پیری اینگونه والدین بود که شاید ثروتی هم بیاندوزند اما دست فرزندان نااهل بیفتند و چون وقت کافی برای فرزندان نگذاشتند آنها نیز احتمالاً اولیاء خود را در زمان کهولت تحویل مراکز سالمندان خواهند داد.

از طرفی این نکته نیز مهم است که چه کسی در خانواده مسئولیت تامین معاش را دارد. مگر نفقه بر مرد واجب نیست آیا شنیده اید که وقتی به خواستگاری می روند بپرسند دختر خانم چه کاره است و چقدر درآمد دارد؟ آیا طبق این وظیفه شرعی و اجتماعی نباید در اشتغال به کار، اولویت به مردان داده شود؟

مراجعینی را داشته ام که مرد در منزل می ماند و خانم به اداره می رود و نقشها کاملاً عوض شده است، مرد احساس بی هویتی می کند و نمی تواند نقش آموزشی و تربیتی خود را ایفاء کرده و مادر هم همینطور و متاسفانه در کمال ناباوری افرادی را می بینم که برای بدست آوردن رای و رضایت خانم ها در جامعه شعار می دهند که اشتغال بیشتری برایشان ایجاد می کنیم و... بنظر حقیر بکارگیری خانم ها در مشاغل سخت که با فطرتشان سازگار نیست، در وهله اول ظلم به خانم هاست چراکه در اثر افزایش سن، تحصیلات و اشتغال امکان کمتری برای ازدواج خواهند داشت، آیا آمار کاهش ازدواج و افزایش طلاق با عدم ایفای نقش فطری در زندگی خانم ها همبستگی معنی داری ندارد؟ آیا هر شغلی و هر رشته تحصیلی در دانشگاه مناسب خانم ها است؟

اخیراً به برخی از خانم ها دفترچه اتوبوس رانی داده اند آیا این مشاغل برای خانم ها افتخار است؟ کارهای سخت برای آقایان به جهت واجب النفقه بودن چه بسا عبادت باشد اما هیچ افتخاری برای خانم ها نیست. بعضاً گفته می شود برخی خانم ها ناچار به کار هستند و مشکل خانوادگی دارند. آیا مشکل بسیاری از خانم ها با تاهل و قناعت حل نمی شود؟ با یک نگاه کلی به جامعه می بینید که اگر خانم هائی که ناچار به کار و تامین معاش هستند نیز صرفاً برای کارهایی که با فطرتشان همخوانی دارد مثل مراکز دانشگاهی، آموزش و پرورش، بخشهای پرستاری و زنان در بیمارستانها و از این قبیل مشغول به کار می شدند اولاً تعدادشان نباید بیشتر از تعداد این کارها باشد، و از طرفی اشغال سمتهای سازمانی توسط خانم ها امکان اشتغال به کار آقایان را به شدت کاهش داده و نتیجه آن مجرد ماندن بسیاری از خانم ها تا پایان عمر به دلیل بی میلی آقایان به ازدواج خواهد بود و برای جامعه بجز بحران غیرقابل کنترل در پی نخواهد داشت.

بعدازظهر که ادارات تعطیل می شود اتوبوس ها و مینی بوس هایی را می بینم که تعداد زیادی از خانم ها با چهره هائی خسته و کوفته به منزل مراجعه می کنند که قطعاً نمی توانند نقش خود را در منزل به خوبی ایفا نمایند.

آقای مجردی مراجعه داشت که مدرک فوق لیسانس مکانیک دارد و به گفته خودش دو سال است که بیکار بوده و پول تو جیبی را نیز از والدین می گرفت، بسیار خجالت زده و سرافکنده بود. شما چند نفر را با این شرایط سراغ دارید؟ حتماً تعداد کمی نیستند.

اگر شغل داشت به فکر ازدواج می افتاد و با تشکیل خانواده دختری را نیز خوشبخت کرده تا هر کدام طبق وظیفه فطری کانون گرمی را در خانواده تشکیل داده و با قناعت فرزندان صالحی را تحویل جامعه می دادند. حال امیدواریم سیاستمداران درک این موضوعات را داشته و به فکر آینده کشور باشند.

سیدمهدی میررکنی