جان فدای یورو

رانندگان فرمول یک از طریق قراردادهای سالانه و حامیان مالی کسب درآمد می کنند

رانندگان فرمول یک از طریق قراردادهای سالانه و حامیان مالی کسب درآمد می‌کنند.

این تصور که رانندگان فرمول یک، افراد ثروتمندی هستند هرچند تصور اشتباهی نیست، اما در مقایسه با درآمد سالانه مدل ها، که کار اقتصادی شان فقط راه رفتن روی صحنه نمایش یا قرار گرفتن روی جلد مجلات است، خیلی هم نمی توان به درآمد این راننده ها غبطه خورد.

نگاهی به درآمد راننده های سرشناس فرمول یک و مقایسه آن با درآمد سایر ستاره های مطرح دنیای هم نتیجه ای جز احساس همدردی با این راننده ها ندارد؛ ورزشکارانی که لحظه به لحظه حضورشان در پیست های اتومبیلرانی دست و پنجه نرم کردن با مرگ است.

در فهرست صد ورزشکار پردرآمد دنیا که صدرنشینی سال ۲۰۱۳ آن به تایگرز وودز، قهرمان گلف دنیا رسید، فقط نام هفت راننده فرمول یک دیده می شود؛ فرناندو آلونسو، لوئیس همیلتون، دال ارنارد، جیمی جانسون، تونی استوارت، جف گاردان و سباستین فتل. با این توضیح که پردرآمدترین این راننده ها جایی در میان ۱۸ ورزشکار پردرآمد سال ندارد.

جالب آن که این راننده ها از بابت پیروزی در مسابقات چیز زیادی دریافت نمی کنند و درآمد اصلی شان از طریق قراردادهای سالانه یا جذب اسپانسر تامین می شود. به زبان ساده تر مدیریت رقابت های بزرگ فرمول یک همه ساله سه جایزه مختلف را برای این رقابت ها در نظر گرفته است؛

ـ جایزه تلویزیونی برای بهترین پخش میزبانی فصل

ـ جایزه بهترین میزبانی

ـ جایزه تیمی برای بهترین تیم های شرکت کننده در پایان فصل

با این توضیح اگر بپرسید نفرات برتر مسابقات فرمول یک چقدر جایزه دریافت می کنند، در جواب باید گفت «هیچ.»

رانندگان در ابتدای هر فصل با کمپانی های خودروسازی شرکت کننده در رقابت های فرمول یک قراردادهای سالانه امضا می کنند و از همین طریق به کسب درآمد می پردازند. البته این قرارداد یک تفاوت عمده با اکثر قراردادهایی که در عرصه ورزش، بالاخص فوتبال بسته می شود دارد، به طوری که رقم آنها ثابت نیست و با توجه به عملکرد آن راننده در طول فصل، موفقیت هایی که به دست می آورد و جایگاه نهایی تیم در پایان فصل، این میزان تغییر می کند. البته این قراردادهای سالانه متغیر، فقط جزئی از درآمد سالانه رانندگان فرمول یک به حساب می آید. آنها در کنار این قرارداد، قراردادهایی هم با حامیان مالی و شبکه های تلویزیونی مختلف امضا می کنند. به موازات این قراردادها، تیم های حاضر در فرمول یک هم قراردادهایی چند صد میلیون دلاری با حامیان مالی و رسانه ها امضا می کنند تا به واسطه این چرخه بتوانند برای حضور در یک فصل پر هزینه آماده شوند.

تیم های شرکت کننده در رقابت های فرمول یک سالانه چیزی بین صد تا ۲۰۰ میلیون یورو برای رقابت در این رشته هزینه می کنند. این درحالی است که جایزه پایان سال فقط بخش کوچکی از این هزینه را جبران می کند و اگر حامیان مالی و مبالغ مربوط به حق پخش تلویزیونی وجود نداشته باشد چیزی جز ورشکستگی عاید کمپانی های خودروسازی نخواهد شد. موضوعی که باعث شده در این سال ها تیم های زیادی از گردونه رقابت های فرمول یک خارج شوند.

البته زیاد هم نباید نگران بود چون به گزارش رویترز فقط رقابت های فرمول یک چیزی حدود دو میلیارد یورو در سال گردش مالی ایجاد می کند.

ردبول، پیشتاز در بردن جوایز

همان طور که اشاره شد مدیریت رقابت های بزرگ فرمول یک همه ساله سه جایزه مختلف را برای این رقابت ها در نظر گرفته که فقط یکی از آنها شامل حال تیم های شرکت کننده می شود؛ جایزه تیمی برای بهترین تیم های شرکت کننده در پایان فصل.

با توجه به این که نگاه اکثر حامیان مالی به تیم های مدعی قهرمانی است، سایر تیم ها بخش زیادی از هزینه های خود را از طریق همین جوایز به دست می آورند.

به عنوان مثال فصل گذشته تیم های ماروسیا و کاترهام فقط به این دلیل که نتوانستند سهم زیادی از جوایز تیمی داشته باشند از حضور در رقابت های فرمول یک کناره گیری کردند. کاترهام ۳۵ میلیون دلار و ماروسیا فقط ۱۴ میلیون دلار بابت عملکردی که رانندگان این دو تیم در طول فصل داشتند جایزه دریافت کردند که روی هم رفته از جایزه دریافتی تیم ویلیامز که تازه همین تیم در رده نهم قرار دارد، کمتر است.

در صدر این فهرست به تیم رد بول می رسیم که بابت موفقیت هایش در رقابت های فصل ۲۰۱۳، چیزی حدود ۱۰۲ میلیون دلار جایزه دریافت کرد. این رقم برای تیم مرسدس ۹۱ و برای تیم قدیمی و معتبر فراری ۸۱ میلیون دلار بود که تقریبا نزدیک به ۶۰ درصد هزینه های سالانه آنها را پوشش می دهد.

آنچه در ادامه می آید رده بندی ۱۱ تیم شرکت کننده در رقابت های فصل گذشته فرمول یک، براساس جوایزی است که بابت حضور در این رقابت ها به دست آورده اند:

۱ ـ ردبول ۱۰۲ میلیون دلار۲ ـ مرسدس ۹۱ میلیون دلار ۳ ـ فراری ۸۱ میلیون دلار۴ ـ لوتوس ۷۴ میلیون دلار۵ ـ مک لارن ۷۰ میلیون دلار۶ ـ فورس ایندیا ۶۷ میلیون دلار۷ ـ سابر ۶۰ میلیون دلار۸ ـ تورو روسو ۵۶ میلیون دلار۹ ـ ویلیامز ۵۳ میلیون دلار۱۰ ـ کاترهام ۳۵ میلیون دلار۱۱ ـ ماروسیا ۱۴ میلیون دلار

آلونسو؛ پیشتاز در راننده ها

با توجه به این که برنده شدن در رقابت های فرمول یک به خودی خود جایزه نقدی برای راننده ها ندارد، یکی از سوالاتی که در ذهن ایجاد می شود، میزان رقم قراردادهای سالانه این ورزشکاران است؟

فرناندو آلونسو، این راننده سی و دو ساله و اسپانیانی تیم فراری که در سال​های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ توانست عنوان قهرمانی فرمول یک را به دست بیاورد، با امضای قراردادی به میزان ۲۱.۵ میلیون یورو رکورددار دریافت بیشترین دستمزد سالانه است.

بعد از او به لوئیس همیلتون، راننده انگلیسی تیم مرسدس برمی خوریم که بیشترین قرارداد سالانه اش ۲۰ میلیون یورو است. این ارقام را وقتی با قرارداد سالانه ستاره ای چون کریستیانو رونالدو مقایسه می کنیم به این نتیجه می رسیم که آلونسو و همیلتون چیزی حدود دو تا سه میلیون یورو در سال بیشتر از رونالدو از بابت امضای قرارداد سالانه دستمزد دریافت می کنند که البته این کفه ترازو با درنظر گرفتن پول هایی که ستاره های فوتبال از بخش اسپانسرینگ دریافت می کنند کاملا به سود آنها و به ضرر راننده های فرمول یک تغییر می کند.

این را هم باید در نظر گرفت که قراردادهای سالانه بالای ۱۵ میلیون یورو فقط توسط چهار یا پنج راننده سرشناس به امضا می رسد و صدها راننده دیگر هستند که جان خودشان را برای دریافت کمک هزینه های ناچیز در پیست ها به خطر می اندازند بدون آن که برای بردن هر مسابقه جایزه​ای در انتظارشان باشد.

رضا پورعالی