الفبای آبله مرغان

یکی از شایع‌ترین بیماری‌های فصلی این ایام بیماری آبله مرغان است. این بیماری به قدری مسری است که فرد بیمار می‌تواند به سرعت آن را در بین دیگران انتقال دهد. چند روز پیش مادری به …

یکی از شایع‌ترین بیماری‌های فصلی این ایام بیماری آبله مرغان است. این بیماری به قدری مسری است که فرد بیمار می‌تواند به سرعت آن را در بین دیگران انتقال دهد. چند روز پیش مادری به مبطم مراجعه کرد که فرزندش دچار آبله‌مرغان شده بود. به مادر توصیه کردم که از بردن فرزندش به مهدکودک خودداری کند اما مادر توصیه مرا نادیده گرفت و اغلب بچه‌های مهدکودک را بیمار کرد. چند نفر از مادرانی که فرزندانشان به این بیماری دچار شده بودند گله‌مند بودند که چرا فرزند بیمار در خانه استراحت نکرد تا دیگران بیمار نشوند. من به آنها جواب دادم بیماری آبله‌مرغان در سنین کودکی خطر چندانی ندارد.

آبله‌مرغان از راه استنشاق قطرات تنفسی‌آلوده یا تماس مستقیم با مایع یک تاول ترکیده، منتقل می‌شود. در افرادی که سابقه ابتلا به آبله‌مرغان دارند، این ویروس می‌تواند سال‌ها بعد دوباره فعال شده و موجب بیماری زونا شود. شناخته شده‌ترین نشانه آبله‌مرغان جوش‌های قرمز و خارش‌دار و تاول‌های کوچکی است که روی صورت، پوست سر، سینه، پشت و تا حدودی، دست‌ها و پاها ظاهر می‌شوند. جوش‌ها اغلب حدود دو هفته بعد از مواجهه با ویروس ظاهر شده و در ابتدا به صورت دانه‌های سطحی هستند. تاول‌ها به سرعت با مایع شفافی پر شده و سپس می‌ترکند و دلمه می‌بندند. پس از‌ آن به مدت یک تا دو هفته دچار پوسته‌ریزی می‌شوند. جوش‌ها به مدت یک تا پنج روز بیرون می‌ریزند، بنابراین این احتمال وجود دارد که در مراحل گوناگون بیماری تاول‌هایی را روی پوست در کنار جوش‌ها یا دلمه‌ها مشاهده کنید. تب و کسالت هم وجود دارند که اغلب در بچه‌ها خفیف‌تر و در بزرگسالان شدیدتر است. آبله‌مرغان در کودکان اغلب بیماری خفیفی است اما در بزرگسالان می‌تواند جدی‌تر باشد. در بزرگسالان، احتمال بروز سینه‌پهلو وجود دارد و در افراد دچار نقص دستگاه ایمنی، این بیماری می‌تواند بسیار جدی و خطرناک باشد. در این حالت احتمال التهاب مغز هم وجود دارد. البته شخص اغلب به طور کامل از این عارضه بهبود پیدا می‌کند. چنانچه زن حامله‌ای در سه ماهه اول یا دوم، آبله‌مرغان بگیرد، احتمال تولد بچه‌ای با نقص مادرزادی کم است اما اگر زن حامله، پنج روز پیش از زایمان به این بیماری مبتلا شود، احتمال ایجاد یک بیماری جدی در نوزاد بسیار زیاد خواهد بود. چنین نوزادی را باید بلافاصله تحت مداوا قرار داد. آبله‌مرغان به ندرت از پیدایش نخستین تاول تا از بین رفتن آخرین تاول، بیش از دو هفته به طول می‌انجامد. البته به دلیل عفونت ثانویه باکتریایی در پی ترکیدن تاول‌ها، امکان بروز تب و جوشگاه‌هایی روی پوست وجود دارد.

درمان

برای پیشگیری از گسترش و انتشار بیماری، شخص مبتلا به آبله‌مرغان را تا دلمه بستن تمام جوش‌ها از بقیه جدا کنید. با استحمام مکرر در وان یا در صورت پایین آمدن تب، دوش گرفتن مکرر، پوست بدن را مرطوب نگه دارید. کمپرس خیس و خنک یا استحمام در وان با آب‌ولرم می‌تواند به رفع خارش کمک کند. داروهای ضد حساسیت می‌توانند در برطرف ساختن خارش شدیدی که همراه با آبله‌مرغان وجود دارد، مفید واقع شوند. در برخی از کشورها نیز از واکسن آبله‌مرغان برای پیشگیری استفاده می‌‌کنند. این واکسن در کودکان ۱۲ تا ۱۸ ماهه و برای بزرگسالانی که تاکنون به این بیماری دچار نشده‌اند و هیچ‌گاه علیه این بیماری واکسینه نشده‌اند قابل استفاده است.