بازیگران اصلی نمایش

بسیاری از سازمان های غیردولتی گوشه های تاریکی را که از چشم بخش دولتی پنهان مانده اند, روشن می کنند

بسیاری از سازمان‌های غیردولتی گوشه‌های تاریکی را که از چشم‌ بخش دولتی پنهان مانده‌اند، روشن می‌کنند امروزه نقش بخش خصوصی یا سازمان‌های غیردولتی در اداره جامعه و تعامل با دولت‌ها، روز به روز جای خود را در افکار عمومی کشورهای پیشرفته بیشتر باز می‌کند. سازمان‌های غیردولتی (NGOs) یا غیرانتفاعی که از سوی بخش‌های غیردولتی سامان می‌یابند، نقش مهمی در انتقال خواسته‌های بدنه جامعه به راس مدیران، ارایه هم‌فکری، راهکار و مشارکت در اجرای تصمیمات مشترک با بخش دولتی و صرفه‌جویی در هزینه‌های فزاینده درمان و سلامت ایفا می‌کنند. بسیاری از این سازمان‌ها گوشه‌های تاریکی را که از چشم‌ بخش دولتی پنهان مانده‌اند، روشن می‌کنند و با توجه به ارتباط با اعضای مرتبط خود، راهکارهایی را ارایه می‌کنند که دولتی‌ها به فکرشان هم نمی‌رسد. در حال حاضر، کشورهای پیشرفته سعی می‌کنند با سپردن تنها برنامه‌ریزی سیاست‌های کلان دولت را هر چه کوچک‌تر کرده و وظیفه ارایه راهکار و اجرا و جمع‌آوری و انتقال اطلاعات را به تشکل‌های غیردولتی که گاه بسیار کاراتر از بخش دولتی عمل می‌کنند، بسپارند. علاوه بر اینها این سازما‌ن‌ها راه‌هایی برای تشویق و ایجاد شرایط کاری و امکانات صنفی بهتر برای اعضای خود پیش‌بینی می‌کنند که اولین نتیجه کوتاه مدت آن دلگرمی و وابستگی فکری اعضا به تشکیلات و ایجاد حسن اطمینان و اعتماد به شرایط کاری آنها است.

● گام‌های اولیه سازمان‌های

▪ غیردولتی

با توجه به دریافتی ناکافی پزشکان خانواده که در حال حاضر در نظام سلامت آمریکا حلقه ضعیفی به حساب می‌آیند، برخی کارفرمایان و بیمه‌گذاران کلان کشور در جستجوی راهی برآمدند که به خدمات با کیفیت این پزشکان پاداش مناسبی اختصاص دهند. سهم درآمدی این پزشکان باوجود نقش مهمی که در همراهی بیماران، به خصوص مبتلایان به بیماری‌های مزمن در کلیه مراحل درمان می‌توانند داشته باشند، ناچیز است. اولین گام را یک گروه بانفوذ استانداردهای پزشکی برداشت و به کارفرمایان و بیمه‌گذاران بزرگ کمک کرد تا به بهترین تعریف برای پزشک خانواده برسند. پس از بررسی‌های کارشناسی و جمع‌بندی اطلاعات ارایه شده، از اولین اقدامات، تشویق پزشکانی بود که بیش از چند دقیقه برای معاینه و تجویز دارو برای بیماران‌شان وقت صرف می‌کنند و به شرح حال مریض گوش می‌دهند یا پرستارانی که خارج از محیط کاری ارتباط درمانی با بیمار را از طریق ایمیل یا تلفنی ادامه می‌دهند. از معیارهای دیگر گروه تشویق‌کنندگان، همراهی پزشک با بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن (مانند دیابت) یا ترغیب پزشکان به ثبت الکترونیکی سوابق بیمار بود. تمام این اقدامات از طرف یک گروه غیردولتی به نام کمیته ملی کیفیت بیمه انجام می‌گیرد که هدف آن تمرکز بر بهبود ارایه خدمات بهداشتی است. این کمیته هفته گذشته برای اولین بار در جلسه بزرگی با حضور پزشکان، بیمه‌گذاران و کارفرمایان برنامه تشویق‌های پزشکان خانواده را ارایه داد. طرح برخی اقدامات انجام شده این کمیته بلافاصله به وسیله رهبران چهار گروه خدمات اساسی درمانی شامل آکادمی پزشکان خانواده آمریکا، کالج آمریکایی پزشکان طب داخلی، آکادمی متخصصان اطفال آمریکا و جامعه استئوپاتیک آمریکا که جمعا حدود ۳۳۰ هزار عضو دارند، پذیرفته شد. در مراحل بعدی این گروه‌ها اقدامات خود را با شرکت‌های بزرگ بیمه‌گذار درمان، کارفرمایان بزرگ بخش تولید مانند شرکت‌های ماشین‌سازی و صنایع ایالات متحده هماهنگ کردند. متخصصان سیاستگذاری‌های بهداشتی می‌گویند در صورت عوض نشدن قوانین جاری و میزان دریافتی، فشار اقتصادی بر پزشکان خانواده می‌تواند تاثیر منفی بر سطح خدمات بهداشتی و درمانی ارایه شده برای بیماران بر جای بگذارد.

باتوجه به بالا رفتن سن متوسط جمعیت لزوم ارایه خدمات پایه درمانی هر روز بیش از روز پیش احساس می‌شود. این در حالی است که تعداد پزشکان خانواده در بسیاری از نقاط آمریکا به طور مرتب در حال کم شدن است. طبق گزارش آکادمی پزشکان خانواده امسال تعدادی کمتر از ۸ درصد از فارغ‌التحصیلان پزشکی، رشته پزشکی خانواده را برای ادامه تحصیل انتخاب کرده‌اند. دکتر پل‌گراندی، مدیر مرکز نوآوری‌های تکنولوژیک و استراتژیک بهداشت و درمان IBM که از طرفداران تغییر وضع موجود است، می‌گوید: «نمی‌خواهیم داستان فعلی ادامه پیدا کند. باید بار دیگر پزشکان را به ایجاد ارتباط میان پزشک و بیمار تشویق کرد. پزشکان ما تبدیل به ماشین‌هایی شده‌اند که هدف‌شان معاینه بیمار در عرض پنج دقیقه است.» اطلاعات حاصل از اجرای اولیه طرح تشویق پزشک خانواده به وسیله کارفرمایان بزرگ مانند بوئینگ و چند شرکت زنجیره‌ای دیگر جمع‌بندی شد. حاصل این بود که با پررنگ کردن نقش پزشک خانواده و محدود کردن مراجعه بیماران دیابتی، مبتلایان به آسم و بیماری‌های قلبی به بخش‌های اورژانس و بیمارستانی علاوه بر ارتقای کیفیت درمان، می‌توان به میزان قابل توجهی از هزینه‌ها کم کرد. پس از اینکه جمع‌بندی شرکت بوئینگ از فوریه سال گذشته در سیاتل به طور آزمایشی دستمزدهای پرداخت شده برای خدمات درمانی ۴۵۰ کارگر شرکت و وابستگان آنها را که مبتلا به چند نوع بیماری مزمن مانند دیابت و ناراحتی‌های قلبی بودند، بالا برد. «ترزاهل» یک مدیر بخش خدمات درمانی بوئینگ می‌گوید: «پس از آن، تلفن‌های تشکر زیادی داشتم. یکی از بیماران می‌گفت اولین بار بود که دکتر ۲۰ دقیقه وقت صرف معاینه من کرد.»

دکتر «آرنوله میلشتاین»، مدیر پزشکی گروه پاسیفیک می‌گوید: «پس از کسب نتایج مثبت شرکت بوئینگ قصد دارد این برنامه را به شهرهای دیگر گسترش دهد. این برنامه در واقع مربوط به ۲۰ درصد افرادی است که ۸۰ درصد هزینه‌های بهداشتی را به خود اختصاص می‌دهند.» مدیر یک گروه بزرگ کارفرمایان صنعتی می‌گوید: «در حال حاضر ۲۰ پزشک در میسوری تحت پوشش آزمایش این اضافه پرداخت‌ها قرار گرفته‌اند.»

▪ بنیاد سلامت بهداشت

(Cammon Wealth) با کمک متخصصان مدرسه پزشکی دورتموند از این برنامه حمایت می‌کنند. یکی از پزشکان تحت پوشش این برنامه می‌گوید: «بیماران در هر ساعت می‌توانند برای من ایمیل بفرستند و جواب آن را دریافت کنند.» برخی پزشکان حتی شماره تلفن خود را به بیماران پرخطر داده‌اند.

منبع: نیویورک تایمز، ۷ نوامبر ۲۰۰۷