رودخانه ای از گاز در خوشه کهکشانی محلی ما

ابری عظیم از گازهای داغ که یک تریلیون برابر خورشید جرم و ۱۵۰ برابر آن حرارت دارد در اطراف خوشه کهکشانی محلی کشف شده است . با وجود عظمت این ابر خانم اسمیتا ماتیو ،اخترشناس دانشگاه …

ابری عظیم از گازهای داغ که یک تریلیون برابر خورشید جرم و ۱۵۰ برابر آن حرارت دارد در اطراف خوشه کهکشانی محلی کشف شده است . با وجود عظمت این ابر خانم اسمیتا ماتیو ،اخترشناس دانشگاه اوهایو و تیم همکارش معتقدند این ابر تنها بخشی از یک جریان بسیار بزرگتر گازهای داغ است که میان تمام کهکشانهای عالم در جریان است.دانشمندان معتقدند بعد از انفجار بزرگ تنها ۲۰ % از مواد معمولی ( که از پروتونها و نوترونها و الکترونها ساخته شده بودند) در ساخت ستاره ها و کهکشانها به کار گرفته شد و حدود ۸۰ % از این مواد در این ترکیبات ظاهر نشده اند و به شکل نامریی در جایی تجمع یافته اند.

با وجود این دانشمندان معتقدند باریونها ( دسته ای از ذرات بنیادی که شامل هیپرونها و نوکلئونها است) راهنمای خوبی برای پیدا کردن این موا دمخفی شده هستند چراکه این باریونها در دام گرانش این مواد مخفی می افتدند و می توانند جای انها را برای ما آشکار کنند. در تابستان گذشته تلسکوپ پرتو ایکس چاندرا مدارکی از یک ابر باریونی به دست آورد و پس از آن FUSE یا کاوشگر پرتوهای ماورا بنفش دور اطلاعات تکمیلی را از این ابر باریونی به دست آورد.

حرارات ابر گازی یافت شده از این طریق ، به حدی بالا است که تابش آن در طول موجهایی بالاتر از پنجره طیف مریی صورت می گیرد .این ابر گازی در اطراف کهکشان راه شیری و کهکشان اندرومدا کشف شده است که هر دو عضو گروه کهکشانهای محلی ما هستند. این کشف جدید با وجود اهمیت آن کمکی به درک چگونگی پخش شدن این مواد در عالم نمی کند و این ابر گازی ممکن است تنها بخشی از آن را آشکار کند.

دونظریه اصلی در خصوص محل تجمع این مواد وجود دارد اولین نظریه معتقد است عمده این مواد در گونه ای از ستاره های نا پیدا یا تاریک و سیارت گازی غول جمع شده است و نظر دیگر معتقد است این مواد به شکل ذرات کوچک ولی پرجرمی در عالم پراکنده شده است. کشف جدید هیچ یک از این دو نظریه را تقویت یا تضعیف نمی کند و بنابراین هر دو حالت کماکان امکان پذیر است