قدرت اراده تقدیم به تو

چگونه می توانیم به یک سوپرمن با اراده ای بیکران تبدیل شویم

فکر نکنید که این روش‌ها را همین‌جوری تحویلتان می‌دهم. برای به‌دست آوردنشان، کلی زحمت کشیده‌ام، تحقیق کرده‌ام و از ارائه‌دهندگان اصلیشان، گرفته‌ام و روی آنها کلی تمرین و مراقبه کرده‌ام. بعد به یک روش منحصربفردی رسیده‌ام...

اینها، کاملا فکر شده و عملیاتی هستند چرا که نخست روی خودم اجرایی کرده‌ام. در این بخش، ما می‌خواهیم کمی اراده‌مان را تکان داده و وادار به کارش کنیم. اراده؟ همه دوست دارند آدم با اراده‌ای باشند اما فکر می‌کنند که نمی‌شود، اما من می‌گویم که می‌شود چرا که من توانسته‌ام. راستش این است که خیلی‌ها اراده می‌کنند، اما شکست می‌خورند. پس اراده وجود دارد، اما هرز می‌رود. چرا؟ چون که نیروی روانی لازم برای پشتیبانی اراده تولید نمی‌شود در نتیجه شکست می‌خورند. برای این کار، باید هم روی جسم خودتان کار کنید، هم روی ذهن و روان تان خودتان. گاهی یک مشکل جسمی که قابل‌رفع هم هست، می‌تواند کلی از نیروی روانی موردنیاز اراده شما را هدر بدهد. باید مثل ورزشکارانی که برای المپیک کار می‌کنند، برای خودتان و جسمتان و فکرتان و خورد و خوراکتان، باید و نبایدهایی تعیین کنید تا این نیروی روانی، پایدار بماند، اما برای اینکه دست خالی از این مقاله برنگشته باشید، چند قاعده کوتاه و طلایی را ذکر می‌کنم که می‌تواند کمکی فوری به شما کند.

ما در طول زندگی، تصمیم‌هایی می‌گیریم که منبع این تصمیم‌ها، دو چیز است:

۱. آگاهی، فکر، شعور، تفکر.

۲. غریزه، خودکاوی، ناخودآگاهی و...

شما سیگاری هستید، اما می‌دانید که این سیگار، برای جسم شما و آینده شما ضرر دارد. آگاهی شما، می‌گوید که در آینده‌ای نه‌چندان دور، به مشکل خواهید خورد. غریزه شما هم می‌گوید که لذت فوری ناشی از مصرف سیگار را ارج بنهید و نه چیز دیگری را و رفتار مردم در این مورد، گاهی تابعی از آگاهی آنها بوده و سیگار را کنار می‌گذارند. گاهی ناشی از غریزه آنها بوده و سیگاری می‌مانند. به آنها که سیگار را کنار می‌گذارند، می‌گوییم بااراده. به آن گروه دیگر، می‌گوییم بی‌اراده. همه ماجرای اراده و تقویت آن، این است که غریزه و ناآگاهی و ناخودآگاهی و... را، تابع آگاهی و تفکر کنیم؛ همین. یک روش منظم با فرماندهی آگاهی و تفکر ما، می‌تواند اراده‌ای بزرگ در ما ایجاد کند. حقیقت این است که برای تولید نیروی عصبی موردنیاز قدرت اراده، ما باید باتری روانی خودمان را، همیشه پر نگه‌داریم. هر کدام از کارهای زیر، این باتری روانی را تخلیه می‌کنند و خودداری در هر کدامشان، باعث حفظ این نیرو می‌شوند.

● هر چه در قلبتان دارید را نگه‌دارید

بی‌جهت حرف نزنید. ۹۵ درصد حرف‌های روزانه ما، واقعا غیرضروری است. سعی کنید با دوستان و اعضای خانواده، کمتر حرف بزنید. البته این، به معنای عبوس بودن نیست، می‌توانید به جای حرف زدن، به حرف‌هایشان گوش بدهید. هر وقت هم لازم شد حرف بزنید، کاملا سنجیده و شمرده و فکر شده و خلاصه حرف بزنید. خودتان را حتما کنترل کنید. اگر چیزی را دانستید، لازم نیست سریع دیگران را در جریان بگذارید.

● نیاز به تصدیق و تحسین توسط دیگران را از بین ببرید

بیشتر ما نیاز داریم توسط دیگران، تحسین و تصدیق شویم. خیلی از کار‌ها را هم برای همین منظور انجام می‌دهیم. سعی کنید نیازی به تصدیق و تحسین دیگران نداشته باشید. این گرایش را کنترل کنید.

کلمان ژاگو

نویسنده و پژوهشگر معروف فرانسوی