چهارشنبه, ۲ خرداد, ۱۴۰۳ / 22 May, 2024
ما فقط می ترسیم
افسانه های اینوئیت به تناسب محیط زندگی شان آكنده از داستان های ماجراجویی در شكار نهنگ و گراز دریایی است. در زمستان طولانی قطب ماه های انتظار برای از راه رسیدن گله های گوزن شمالی (كاریبو) و نشستن كنار حفره هایی در لایه یخ به ماهیگیری و شكار فك (سیل) به قصه هایی درباره ظهور ناگهانی و اسرارآمیز اشباح و موجودات افسانه ای جان می دهد. اینوئیت ها در جست وجو برای یافتن تصاویری از ارواح خانواده و دوستان درگذشته شان به نورهای درهم آمیخته شفق قطبی می نگرند. آنها معتقدند كه ارواح نیاكانشان در زندگی بعدی خود در این نورها می رقصند. در امور معنوی شان به شمن تكیه دارند اما نزدیك ترین چیز در باورهایشان به خدایی واحد و اصلی، سدنا (Sedna) یا پیرزن بود كه زیر دریا زندگی می كرد: نكته جالب آنكه در میان اینوئیت ها نه آسمان بلكه این دریا بود كه به دلیل وجود منابع اصلی غذا در آن حاوی ارواح بزرگ پنداشته می شد.
اینوئیت ها به طور سنتی نوعی آئین شمنی به جا می آورند كه اساساً مبتنی بر اصول روح باوری (animism) است. آنها معتقدند كه همه چیز درست مانند انسان نوعی روح دارد و هر گاه كسی نیازمند حیوان یا چیز بی جانی باشد با استمداد از خدایانی فراطبیعی می تواند تا حدی در این ارواح نفوذ كند. شمن ها كه در زبان اینوكتیتوت معمولاً آنگاكوك نامیده می شوند، رهبر جامعه نیستند بلكه نوعی درمان گر یا روان درمان گرند كه زخم ها را مداوا و افراد را نصیحت می كنند. علاوه بر این ارواح را نیز احضار می كنند تا به مردم در زندگی شان كمك كنند. شمن كه ممكن است مرد یا زن باشد وظیفه اش دیدن و تفسیر نكات باریك و امور غیبی و توجه دادن به آنها است.
شمن ها برای این منظور تربیت نمی شدند بلكه عقیده بر آن بود كه با این توانایی به دنیا می آیند. دین در میان اینوئیت ها در ارتباط نزدیك با نظامی از آیین ها است كه با زندگی روزمره مردم آمیخته شده است. این آیین ها از پیچیدگی خاصی برخوردار نیستند اما فوق العاده ضروری به شمار می آیند. بنا به قول معروفی كه در میان اینوئیت ها رایج است «بلای عظیمی كه هستی ما را تهدید می كند در این واقعیت ریشه دارد كه آنچه می خوریم اكنون دیگر فقط روح است.» با اعتقاد به اینكه همه چیز - ازجمله جانوران - روحی مانند روح انسان دارند، هر شكاری كه بدون نشان دادن احترام لازم و دعا و التماس مرسوم صورت گیرد فقط بهانه ای به دست ارواح آزاد شده خواهد داد تا انتقام بگیرند. سختی و پرحادثه بودن زندگی در قطب سبب شده كه اینوئیت ها پیوسته در ترس از رخدادهای مهارناپذیر به سر برند، جایی كه یك بدشانسی ساده می تواند كل جامعه ای را نابود سازد. رنجاندن یك روح به معنای پذیرفتن خطر مداخله آنها در شرایطی است كه خود به قدر كافی در مرز هستی و نیستی قرار دارد. اینوئیت ها از نیروهای فراطبیعی استدعا می كنند یاری شان دهند تا بتوانند روز آغاز كرده را به شب برسانند. چنانچه راهنمای اینوئیت راسموسن در پاسخ او كه از اعتقادات مذهبی شان پرسیده بود گفت: «ما به چیزی اعتقاد نداریم، ما فقط می ترسیم.»
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
سیدابراهیم رئیسی سید ابراهیم رئیسی سقوط بالگرد رئیسی رئیس جمهور شهدای خدمت شهید جمهور ابراهیم رئیسی رئیسی شهادت ایران حسین امیرعبداللهیان بالگرد
آیت الله رئیسی فرودگاه مهرآباد هواشناسی کنکور امتحانات نهایی شهرداری تهران بارش باران آموزش و پرورش شورای شهر تهران تهران هلال احمر سیل
قیمت دلار حقوق بازنشستگان قیمت خودرو خودرو بازار خودرو یارانه بورس دلار قیمت طلا سایپا یارانه نقدی
سینمای ایران تلویزیون سینما آیت الله سید ابراهیم رئیسی هنرمندان رسانه ملی شعر لیلا حاتمی سریال
کنکور ۱۴۰۳
اسرائیل فلسطین غزه رژیم صهیونیستی روسیه امیرعبداللهیان جنگ غزه ترکیه آمریکا ولادیمیر پوتین چین عربستان
پرسپولیس استقلال مهدی قایدی فوتبال رئال مادرید لیگ برتر باشگاه پرسپولیس فدراسیون فوتبال والیبال لیگ برتر ایران لیگ برتر انگلیس باشگاه استقلال
هوش مصنوعی مایکروسافت اپل گوگل سامسونگ ناسا انسان تبلیغات موبایل فناوری
سلامت کاهش وزن آلزایمر مغز افسردگی طول عمر سلامت روان مغز انسان شادی