تفاوت در مسیر، شاخص اصلی سینمای مهرجویی

در سینمای ایران افرادی که به عنوان منتقد مشغول هستند دو رویه دارند، یا هرفیلمی‌ را مستقل از ساخته های دیگر کارگردانان بررسی یا مقایسه می‌کنند و یا فیلم او را با دیگر ساخته …

در سینمای ایران افرادی که به عنوان منتقد مشغول هستند دو رویه دارند، یا هرفیلمی‌ را مستقل از ساخته های دیگر کارگردانان بررسی یا مقایسه می‌کنند و یا فیلم او را با دیگر ساخته هایش مقایسه می‌کنند؛ نارنجی‌پوش از چند جهت حائز اهمیت است و اینکه بگوییم فیلم قابل توجهی نیست اشتباه است؛ مهرجویی کارهای درخشانی در کارنامه هنری اش داشته است.

درشرایطی که محسن چاوشی خواننده گمنامی‌بود ازاو درسنتوری استفاده کرد و درسالهای جنگ وشرایط بحرانی که درآن زمان وجود داشت وهمه به سمت ساخت آثارجنگی می‌رفتند طنزاجاره نشین ها را ساخت؛ بر همین اساس فکر می‌کنم اگر بخواهیم دنباله کارهایش را ببینیم به این نکته پی می‌بریم که مهرجویی هماره متناسب با شرایط روزجامعه فیلمی‌ساخته که متفاوت با فضای سینمای ایران است. وقتی مهرجویی فیلم هایی چون هامون و اجاره نشین ها را ساخت خیلی فضای متناسب با این فیلم‌ها را نداشت و در شرایطی که بیشتر فیلم های سینمایی ما دربستر خیانت و تلخی شکل می‌گیرد مهرجویی فیلم مفرح و شادی ساخته که قابل توجه است. افرادی که علاقمند به سینمای فلسفی هستند، مخاطبان عادی سینما نبوده و فیلم هایی چون نارنجی پوش را درک می‌کنند وبه اعتقاد من باید یک فیلم را درخارج از کارنامه کاری یک کارگردان بررسی کرد زیرا دنیای فیلمسازی دنیای متنوعی است و از این منظر نارنجی پوش به خودی خود قابل بررسی است و فیلم قابل اعتنایی در کارنامه مهرجویی به شمار می‌رود.

نویسنده : رضا استادی