هیلاری, باراک و هالیوود

با وجود آنکه هنوز بیش از هشت ماه به شروع انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری امریکا زمان باقی است اما مدت ها است که مسابقه به اصطلاح حذفی میان جانشینان احتمالی جرج دبلیو بوش در جریان است

این روزها هالیوود با همه وجود از کاندیدای سیاه پوست حزب دموکرات «باراک اوباما» حمایت می کند و تیرهای زهرآگین خود را به سوی مهم ترین و اصلی ترین کاندیدای این حزب یعنی «هیلاری کلینتون» نشانه رفته است و برای اولین بار این زن «روئین تن» امریکا خونسردی و آرامش رفتاری خود را از دست می دهد.

با وجود آنکه هنوز بیش از هشت ماه به شروع انتخابات مقدماتی ریاست جمهوری امریکا زمان باقی است اما مدت ها است که مسابقه به اصطلاح حذفی میان جانشینان احتمالی جرج دبلیو بوش در جریان است. با این حال در تاریخ امریکا سابقه نداشته است که تبلیغات انتخاباتی تا این اندازه زودتر از موعد آغاز شود.

دست اندرکاران انتخاباتی کاندیداها از همین حالا برای به اصطلاح گوش بری سرمایه داران بزرگ برای تامین هزینه های سرسام آور انتخاباتی دست به کار شده و بسیار زودتر از موعد رقابت و مبارزه را نه برای کسب رای مردم بلکه برای کسب پول آغاز کرده اند.

البته رقبای اصلی اوباما و کلینتون یعنی جمهوریخواهان هم بیکار ننشسته اند و این روزها تلاش خود را برای وارد آوردن سخت ترین ضربه ها به دموکرات ها آغاز کرده و مساله «رسوایی جیفن» را پیش کشیده اند. این به اصطلاح غول و تزار رسانه یی یعنی «دیوید جیفن» کار خود را در دهه هفتاد به عنوان نماینده و مدیر گروه های راک همچون «کرازبی»، «استایلز» و «نش» شروع کرد و بعدها یک کمپانی صفحه پرکنی خصوصی تاسیس کرد و همین کمپانی بود که آخرین آلبوم «جان لنون» یعنی «Double Fantasy» را انتشار داد.

جیفن پس از آن به عنوان تهیه کننده وارد هالیوود شد و به همراه «استیون اسپیلبرگ» و «جفری کاتزنبرگ» استودیوی «دریم ورکز» را تاسیس کرد. او که شم عجیبی برای جمع آوری و فروش آثار هنری دارد امروزه به عنوان ثروتمندترین مرد صنایع سرگرمی سازی (با چهار میلیارد دلار سرمایه) مطرح است و در عین حال چهره پرجنب وجوش و البته مزور هالیوود هم به شمار می آید.

دیوید جیفن در دوران ریاست جمهوری کلینتون چیزی از دست و دل بازی برای او کم نگذاشت و از قرار آن دوران برای جیفن بیست میلیون دلار هزینه داشته است. وال استریت و هالیوود به عنوان متروپل بزرگی از لیبرال های چپ گرا همواره به صورت سنتی حمایت از کاندیداهای حزب دموکرات را برابر با تصرف شکارگاهی می داند که از آن پول درمی آید.

غول هایی مانند اسپیلبرگ یا «استیو بینگ» و ستاره هایی چون «باربارا استراسیند» یا «رابرت ردفورد» نه تنها سر کیسه ها را برای کاندیداهای دموکرات شل می کنند بلکه گران ترین غذاها و امکانات را برای گردهمایی های انتخاباتی فراهم می کنند. شرکت نکردن و کوچک شمردن این گردهمایی ها هم برای هر کدام از اهالی هالیوود به معنای پذیرش ریسکی بزرگ است و چه بسا از سوی جامعه هالیوود با برخوردهایی مواجه شوند.

در هفته های پیش دیوید جیفن و همکارانش یعنی اسپیلبرگ و کاتزنبرگ ساعاتی پیش از برگزاری مراسم اعطای جوایز اسکار، یکی از همین میهمانی های پرهزینه را به افتخار ستاره در حال طلوع حزب دموکرات یعنی سناتور «باراک اوباما» ترتیب دادند. بلیت ورودی این میهمانی هم ۲۳۰۰ دلار فروخته می شد. در این میهمانی علاوه بر روسای استودیوهای فیلمسازی بازیگران معروفی چون «تام هنکس»، «جرج کلونی» و «دنزل واشنگتن» نیز حضور داشتند و هر کس که حداقل بیست نفر میهمان دیگر با خود می آورد، می توانست پس از خوشامدگویی به اوباما، ناهار را با وی در ویلای جیفن در بورلی هیلز صرف کند. همین میهمانی ۳/۱ میلیون دلار را به حساب اوباما سرازیر کرد.

هر کاندیدای ریاست جمهوری امریکا برای یک انتخابات مقدماتی موفق، مبلغی در حدود یکصد میلیون دلار نیاز دارد. هیلاری کلینتون که از چند سال پیش مشغول پر کردن حساب انتخاباتی خود است، قاعدتاً با زحمت به مراتب کمتری به این هدف خواهد رسید. استیون اسپیلبرگ پیش از میهمانی اوباما قول داده بود که یکی از این گردهمایی های پرهزینه را برای هیلاری ترتیب دهد اما همان طور که پیش از این آمد، این کار برای اوباما صورت گرفت.

علاوه بر آن این خطر نیز هیلاری را تهدید می کند که چه بسا بسیاری از ستارگانی که وی پیش از این از حمایت های آنها مطمئن بود، حال به اردوگاه کاندیدای کاریزماتیکی چون اوباما نقل مکان کرده باشند.

با این پس زمینه ها می توان فهمید که چرا در هفته های اخیر مقاله نویسی به نام «ماورین داود» که به عنوان یکی از سرسخت ترین منتقدان بوش معروف است، آن هم در روزنامه محبوب دموکرات ها یعنی نیویورک تایمز، طی مقاله یی از نگرانی های خود نوشت و با یادآوری برخی مسائل به دیوید جیفن هشدار داد که از دوستی با کلینتون ها پرهیز کند.

در پی آن جیفن نیز در مصاحبه یی گفت؛ «فکر نمی کنم شخصیتی چند بعدی تر و جاه طلب تر از هیلاری کلینتون وجود داشته باشد و باور ندارم که او قادر به متحد کردن امریکا باشد. اما اوباما به اندازه کافی تاثیرگذاری دارد و از آن مهم تر از خانواده های شبه سلطنتی مثل بوش و کلینتون هم نیست. هیلاری کلینتون تا اندازه یی خودسر و لجوج است که هنوز هم حاضر به اعتراف به این مساله نیست که در مورد جانبداری اش از جنگ با عراق، اشتباه کرده است.»

شاید واقعاً جیفن، اوباما را کاندیدای به مراتب بهتری از خانم کلینتون بداند اما از قرار معلوم وی دلایل دیگری نیز برای طرفداری اش از اوباما دارد.

زمانی «بیل کلینتون» به جیفن آن هم به صورت علنی قول داده بود که «لئونارد پلتیر» رهبر سرخپوستان امریکا را که از سی سال پیش به خاطر قتل دو مامور اف بی آی در زندان است، مورد عفو قرار دهد، اما جناب رئیس جمهور سابق هرگز این قول را عملی نکرد که هیچ بلکه در آخرین روز ریاست جمهوری خود یکی از مجرمان مالیاتی یعنی «مارک ریچ» را که به سوئیس فرار کرده بود، به جای پلتیر عفو کرد. جیفن در این مورد می گوید؛ «این چندمین باری بود که کلینتون ها نشان دادند حتی به آنچه کاملاً اعتقاد دارند نیز عمل نمی کنند.» و سپس جمله یی را می آورد که شاید اثر آن تا مدت های مدید باقی بماند؛ «در عرصه سیاست همه دروغ می گویند اما آنها (کلینتون ها) این دروغگویی را چنان به سهولت انجام می دهند که سر وصدایی برپا نمی کند.»

اینکه یکی از بزرگترین سردمداران هالیوود اینگونه کاملاً تغییر جهت دهد و با نفرت تمام آن را در روزنامه بزرگ نیویورک تایمز بیان کند، بی تردید موجب وحشت گروه انتخاباتی کلینتون شده است. بدین ترتیب بود که پیش از آنکه توفان قافله کلینتون ها را زمین گیر کند، آنها سکوت خود را شکستند و سخنگوی ستاد انتخاباتی سناتور کلینتون یعنی «هوارد ولف سان» دست به کار حمله یی متقابل و سنگین شد و در قالب پیشنهادی شخصی به طرف رقیب یعنی به اوباما گفت؛ «اگر جناب سناتور اوباما به این وعده خود یعنی تغییر لحن در سیاست امریکا واقعاً وفادار هستند، باید بی درنگ این گفته ها را محکوم کرده و آقای جیفن را از ستاد انتخاباتی خود دور کنند و پولش را پس بدهند.»

این اظهارات سخنگوی کلینتون ها همچون بشکه نفتی بود که بر آتش سرازیر شد و بدین ترتیب رسانه های مکتوب و شنیداری و گفتاری که بیش از این سکوت را جایز نمی دانستند قدم به میدان این مشاجرات و حمله های متقابل گذاشتند و ناگفته پیداست که این مساله به ناگاه تبدیل به بحث روز رسانه ها و به خصوص وبلاگ ها شد.

در همه این رسانه ها این سوال مطرح شد که «شاید جیفن حق داشته باشد، شاید کلینتون ها چشم خود را بر واقعیت ها بسته اند؟» و جالب آنکه یک بار دیگر افتضاح «مونیکا لوینسکی» به صفحه اول نشریات و وبلاگ ها راه پیدا کرد. روزنامه واشنگتن پست هم طی مقاله یی به موضوع آن ۴۰ میلیون دلاری پرداخت که بیل کلینتون تنها از راه سخنرانی هایش دریافت و به حساب های بانکی اش واریز کرده است.

اما آیا مردم امریکا پس از پایان دوران به اصطلاح سلسله بوش یک بار دیگر به سلسله کلینتون رای خواهند داد؟ «مارتی پرتز» ناشر نشریه چپ لیبرال «New Republic» در این مورد می گوید؛ «برخی از دموکرات ها از صمیم قلب به کلینتون ها وفادارند اما به نظر من مردم امریکا باید با همه وجود از گفته های جیفن حمایت کنند. نباید یک بار دیگر دوران کلینتون تکرار شود. آن دوران امروزه پوسیده و کهنه شده است.»

طرفداران دموکرات ها تا مدت ها از هیلاری کلینتون به عنوان کاندیدای بی چون و چرای این حزب یاد می کردند اما از قرار در حال حاضر آن آتش زوال ناپذیر روبه خاموشی می رود. مردم امریکا به عنوان ناپایدارترین رای دهندگان معروف بوده و تشنه چهره های جدید دست نخورده در عرصه سیاست هستند.

تاریخ مبارزات انتخاباتی امریکا نشان می دهد که یک رویداد هرچند بی اهمیت مانند مصاحبه دیوید جیفن می تواند همه چیز را تغییر داده و به ناگاه همه پیش بینی ها را باطل کند. بی تردید کاندیداتوری هیلاری کلینتون با چالش مواجه شده است اما نباید فراموش کرد که این زن همه فن حریف و عاشق چرب و شیرین دنیا، بر بحران های به مراتب بزرگتری نیز در گذشته فائق آمده است. پس هنوز هم تا زمان پیش بینی قطعی در این مورد بسیار زود است.

منبع: ولت وخه

ترجمه: محمدعلی فیروزآبادی