نسل طلایی فوتبال از مزرعه داری تا کارواش

گزارشی از این روزهای نسل طلایی فولاد که یک دهه قبل, اسکلت تیم ملی را ساخته بودند

یک بار دیگر کارخانه فولاد سرریز کرده است. بختیار سروش و افشین و ساسان از سال های قبل و حالا هم وکیا، مشاعی زاده و عبدالله زاده. می شود تیم ملی را در آینده ای نزدیک دید که مملو شده از بازیکنان اهوازی. از ستاره هایی که فولاد برای فوتبال می سازد. مانند تیم برانکو که پر شده بود از فولادی های دهه قبل. همان ها که با فولاد قهرمان ایران شده بودند. راستی چه خبر از آنها؟ ۱۰ سال بعد از معرفی به عنوان پدیده های فوتبال اهواز، هر کدام حالا در گوشه ای به کاری مشغول اند.

ابراهیم میرزاپور

منتظر یک پیشنهاد

دروازه بان لرستانی ۸ سال درون دروازه فولاد هنرنمایی کرد. میرزاپور بعد از فولاد در سایپا، استیل آذین، استقلال اهواز، شهرداری تبریز، راه آهن، پیکان و سنگ آهن بافق یزد بازی کرد. او مدت کوتاهی مربی دروازه بانان سایپا هم بود و اکنون برای شروع لیگ دسته یک جدید به دنبال تیم است.

جلال کاملی مفرد

کشاورزی می کند و ماهی می گیرد

بیشترین بازی در فولاد از آن اوست. بازیکنی که روزگاری قلب خط دفاعی فولاد با گام های او نبض می زد. پس از یک خروج موقت به استقلال اهواز به فولاد بازگشت. جلال پس از آمدن فرکی دیگر جایی در تیم فولاد نداشت و به پیشنهاد ویسی به پیکان رفت.

کاملی نتوانست در پیکان موفق باشد و پس از آمدن فیروز کریمی به جای ویسی، او مقصر شکست های پیکان لقب گرفت. پس از سقوط پیکان هیچ تیم لیگ برتری برای جلال متعصب جا نداشت و او به مزرعه اش دیپورت شد. در مزرعه اش کشاورزی می کند. او اکنون در کنار کشاورزی در خرمشهر پرورش ماهی هم دارد و از این راه امرار معاش می کند و می گوید نمی خواهد تا زمانی که مشکلش با دهکردی حل نشده به فوتبال بازگردد.

محمد علوی

آقای معمولی در لیگ یک

محمد علوی دیگر استعداد آن روزهای فوتبال خوزستان بود که با فولاد بر بام ایران ایستاد و توانست چشمان مربی تیم ملی را هم بگیرد. علوی اما در میان آن همه فانتزیست اصلا باب میل اهوازی ها نبود و همه او را یک بازیکن معمولی می دانستند.

در یک دوره به پرسپولیس پیوست و تنها دو بازی به او رسید. سپس به همدان رفت و بعد از آن دو سال در گسترش فولاد تبریز بازی کرد. بازیکن مورد علاقه وینکو باز هم به مربی محبوبش پیوست و کاپیتان پاس همدان شد. علوی الان منتظر شروع لیگ دسته اول است تا یک سال دیگر از این فوتبال پول دربیاورد.

حسین (حسون) کعبی

قد کوتاه، همت بلند؛ ساخت و ساز در چالوس

کعبی فوتبال خود را با فولاد شروع کرد اما در سال قهرمانی فولاد همراه این تیم نبود و در السد قطر توپ می زد. حسین که به تازگی اعتراف کرده دو شناسنامه ای است، در خانواده ای استقلالی بزرگ شد اما به پرسپولیس و سپس به لسترسیتی پیوست. او اکنون در کنار نکونام در جبهه مقابل قلعه نویی قرار گرفته و به ویسی و استقلال خوزستان هم رحم نکرده است و آنها را با حرف هایش مورد هدف قرار داده است. کعبی مدت هاست در چالوس زندگی می کند و به کار ساخت و ساز مشغول است. می گوید زندگی بیرون از این فوتبال را بیشتر دوست دارد.

میثم سلیمانی

استارت انفجاری در شرکت خصوصی

سلطان استارت های انفجاری مدت کمی در فوتبال بود ولی در همان مدت کم ترکاند. با فولاد قهرمان شد و ۶ گل برای این تیم زد. او سابقه بازی در سپاهان اصفهان را هم دارد. میثم در دو نوبت به پرسپولیس تهران پیوست اما در هیچ کدام نتوانست مانند فولاد بدرخشد و یک مصدومیت شوم پایان ستاره ای به نام میثم در ۲۷ سالگی را رقم زد. او بعد از فوتبال، مدتی در تیم استقلال ملاثانی به عنوان مربی همکاری کرد اما اکنون شنیده می شود در یک شرکت خصوصی مشغول به گذراندن زندگی خود است.

ناجی بداوی

کارواش زده و آژانس مسافربری

ناجی، پسر چپ پای محله ملاشیه خیلی زودتر از آنچه تصورش را کنی از کوچه های اهواز به تیم ملی رسید اما دعوای او وسط بازی با رحمان رضایی پایان خوش رقصی های او در سمت چپ بود. مصدومیت نحس یک سال بازی برای این نابغه را مشکل کرد. ناجی دیگر آن ناجی قبل نبود و بعد از یک حضور در استقلال اهواز و صنعت نفت از فوتبال خداحافظی کرد.

آنقدر دلش از فوتبالی ها خون بود که صحبت های وینکو بگوویچ هم نتوانست منجی ناجی شود و دیگر کسی او را در قاب تلویزیون ندید. حالا مدرک مربیگری گرفته است و در کنار آن، شغل های جالبی دارد؛ از هتلداری در امارات گرفته تا گرداندن کارواش و آژانس مسافربری در اهواز! شاید به زودی بداوی را در لیگ برتر ببینیم، این بار در ردای مربیگری!

پژمان منتظری

ایستاده ها

با دوام ترین محصول کارخانه فولاد؛ پژمان در فصلی که فولاد قهرمان شد در عین جوانی بیشتر از دیگران برای این تیم بازی کرد. او هنوز هم بدون فراز و نشیب مشغول بازی در سطح اول فوتبال است. در تیم ملی و ام الصلال قطر. بالاتر از ایمان مبعلی که قرار بود ستاره فوتبال ایران بشود و نشد. آخ اگر ایمان خوزستانی نبود.