خیانت به تاریخ

۸ سال از ماجرای ۱۸ تیر ۱۳۷۸ و «حمله به کوی دانشگاه تهران» گذشته است. در ذکر عبارت«حمله به کوی دانشگاه » در کنار تاریخ ۱۸ تیر تاکید دارم، به این دلیل که حس می کنم عده ای قصد دارند تاریخ …

۸ سال از ماجرای ۱۸ تیر ۱۳۷۸ و «حمله به کوی دانشگاه تهران» گذشته است. در ذکر عبارت«حمله به کوی دانشگاه » در کنار تاریخ ۱۸ تیر تاکید دارم، به این دلیل که حس می کنم عده ای قصد دارند تاریخ را تحریف کنند; آن هم تاریخی که هنوز فقط ۸ سال از آن سپری شده و هزاران شاهد زنده که از نزدیک این حادثه را لمس کرده اند دارد. پرداختن به «اراذل و اوباشی» که پس از ۱۸ تیر «به تخریب اموال عمومی پرداختند» و منحصر کردن ۱۸ تیر به حوادث خیابانی، اگر خیانت به تاریخ نباشد، تحریف تاریخ است.

نمی دانم چرا برخی از روزنامه ها و خبرگزاری ها، دوست ندارند همه زوایای ۱۸ تیر را ببینند، از همان زمان که روزنامه سلا م توقیف شد، تا زمانی که لباس شخصی ها به کوی دانشگاه حمله کردند و حاصل این حمله، شهادت عزت ابراهیم نژاد و البته چند مجروح بود، حتما این دوستان به یاد دارند که آن چه «قلب رهبر معظم انقلا ب را جریحه دار کرد» همین حمله بود و آنچه که در روزهای بعد اتفاق افتاد، پیامد های آن حمله.

اما کاری که برخی از روزنامه هاو خبرگزاری ها در روزهای اخیر و همزمان با سالگرد ۱۸ تیر انجام دادند به گونه ای بودکه گویا آنچه موجب هجوم به کوی دانشگاه شد، نه بی تدبیری نیروی انتظامی در آن زمان - که دردادگاه هم تایید شد - بلکه روزنامه های اصلا ح طلب بودند و کسانی که به دانشجویان حمله کردند، نه لباس شخصی ها و نیروهای خود سر- که از قضا این یکی هم در دادگاه تایید شد- بلکه خود دانشجویان بودند که خود زنی می کردند!

قصد ندارم به کالبدشکافی واقعه ۱۸ تیر بپردازم که اگر می خواستم، کامل تر و زودتر این کار را انجام می دادم تا آن را روز ۱۸ تیر در روزنامه منتشر کنیم. هدفم فقط یاد آوری این نکته به برخی از دوستان بود که تحریف تاریخ، خیانت به تاریخ است. بیایید بر مبنای تاکید رهبری در همان زمان، همه زوایای این حادثه را بسنجید.

نویسنده : حمیدرضا شکوهی