یکشنبه, ۲۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 12 May, 2024
افکار عمومی در دو نگاه
خوزه اورتگا می گوید «هرگز کسی در عالم خاکی فرمانروایی نکرده است مگر اینکه فرمانروایی خود را بر افکار عمومی مبتنی کرده باشد». ماکیاولی نیز صدای مردم را صدای خدا می داند. اما سیاستمداران اروپایی افکار عمومی را به عنوان عامل محدودکننده سیاست عمومی پذیرفتند و به کار بردند. از لحاظ افکار عمومی در وضعیت و عملکرد حکومت های دمکراتیک و غیردمکراتیک تفاوت عمده ای وجود دارد. در حکومت های غیردمکراتیک هر چه حکومت بگوید باید مورد رضایت مردم باشد، اما در حکومت دمکراتیک همه آنچه مردم می گویند باید مورد رضایت حکومت باشدو تفاوت در این است که در اولی مردم فرمانبردار حکومتند و در دومی حکومت فرمانبردار مردم. هرگاه در جامعه ای اعتقادی آشکارا قوی ترین اعتقاد باشد، آن را افکار عمومی می نامند. پس در واقع افکار عمومی اعتقادی است که مردم برای حداکثر کردن منافع عمومی دارند و برآیند خواست عمومی مردم است که می تواند عامل فشار بر حکومت ها در جریان مناسبات و تصمیم گیری هایشان باشد.
اما این واقع بینانه نیست که افکار عمومی را تنها محصول ذهنیت و منافع مردم بدانیم. در بسیاری از حکومت ها، حکومت منافع و خواسته های خود را با استفاده از تبلیغات به گوش مردم می رساند و مردم نیز که به خاطر نیازهای روز مره زندگی دیگر فراغتی ندارند تا به مسائل عمومی فکر کنند، افکار حاضر و آماده را از دیگران می گیرند و حجم و کمیت آن فکر را در جامعه افزایش می دهند نه کیفیت آن را و تنها عده معدودی از افراد خارج از ساختار حکومت که آن هم روزنامه نگاران، دانشجویان، سیاستمداران و نمایندگان اقلیت هستند، توانایی تولید افکار عمومی را دارند و اینان نیز به سختی می توانند این افکار را به مردم برسانند چون تمام رسانه های عمومی در اختیار حکومت است. اما در جوامع دمکراتیک که با پلورالیسم فکری مواجه هستیم احزاب و گروه های مختلف افکار و آرای مختلف را راجع به مسائل روز جامعه وارد زندگی عمومی مردم کرده و با استفاده از رسانه های شخصی خود این افکار را تبلیغ می کنند و حاصل آن علاوه بر ایجاد امواج فکری متفاوت در جامعه مساله مهمتری نیزاست و آن تحریک توده کم توجه جامعه به مسائل مهم است.
وقتی در جامعه ای توده مردم نسبت به مسائل حساس بوده و تفکرات مختلف برای مباحثه وجود داشته باشد، مردم با بحث های پیرامون تفکرات خود که نشات گرفته از رسانه های حکومت یا رسانه های احزاب و گروه هاست، سطح آگاهی خود را افزایش داده و با تکمیل اطلاعات خود درباره هر موضوع تصمیم صحیح را خواهند گرفت و در این شرایط است که افکار عمومی نیز همچون تشکل های سازمان یافته ای مثل احزاب در روند تصمیم گیری در کشور تاثیر گذاشته و در برابر هیچ یک از تصمیمات که به نظرشان خلاف مصالح مردم است سکوت نمی کنند و در نتیجه تقویت تفکرات گوناگون، مردم توانایی انتقاد و پیگیری های آگاهانه را پیدا کرده و دستخوش شعارهای پر شور و وعده های بی عمل نخواهند شد، این گونه حتما مردم انتخابی آگاهانه تر نیز خواهند داشت.
نویسنده : مهدیه گلرو
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
انتخابات مجلس دوازدهم مجلس شورای اسلامی انتخابات مجلس مجلس انتخابات مجلس دوازدهم انتخابات مجلس شورای اسلامی ستاد انتخابات کشور وزارت کشور رئیس جمهور رئیسی رهبر انقلاب
زلزله سلامت مرگ تهران هواشناسی سیل فضای مجازی شهرداری تهران سازمان هواشناسی پلیس بارش باران قتل
خودرو نفت یارانه گاز قیمت طلا قیمت خودرو قیمت دلار ایران خودرو بانک مرکزی پالایش و پتروشیمی نمایشگاه نفت بازار خودرو
نمایشگاه کتاب رضا عطاران کیانوش عیاری نمایشگاه کتاب تهران تلویزیون کتاب سینمای ایران نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران دفاع مقدس سریال مهران مدیری کتابخوانی
فناوری اینترنت
رژیم صهیونیستی جنگ غزه اسرائیل فلسطین غزه آمریکا روسیه حماس سازمان ملل رفح اوکراین افغانستان
پرسپولیس فوتبال هوادار استقلال لیگ برتر لیگ برتر فوتبال ایران لیگ برتر ایران رئال مادرید سپاهان باشگاه پرسپولیس لیگ قهرمانان اروپا بازی
ایلان ماسک شفق قطبی اپل ناسا طوفان خورشیدی گوگل هوش مصنوعی فیبرنوری ماهواره
استرس فشار خون بارداری افسردگی شیر زایمان