میهمان خدا بودن

طبق فرمایش نورانی پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در خطبه شعبانیه, مؤمنین در این ماه مبارک به ضیافت الهی دعوت شدهاند

طبق فرمایش نورانی پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) در خطبه شعبانیه، مؤمنین در این ماه مبارک به ضیافت الهی دعوت شدهاند.

«هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُم فِیهِ إلی ضِیافَهِٔ الله».

مهمان بایستی کاری بکند که صاحبخانه می کند، مهمان خدایی که «یُطعِمُ و لایُطعَم» است، اگر خدی سبحان می بخشد و نمی گیرد، انسان هم بایستی در این ماه خویی پیدا کند که ببخشد و نگیرد، چون هیچ دستی بهتر از دست بخشنده نیست و هیچ دستی هم بدتر از دست بگیر نیست. اگر کسی تلاش و کوشش کرد که دیگر در کنار سفره او به بهشت بروند، این ید بخشنده دارد، و اگر تلاش کرد که به برکت دیگران به بهشت برود، این دست گیرنده دارد. در بیانات پیامبر(صلی الله علیه وآله)هست که حضرت می فرماید: «الید العلیا خیرٌ من الید السّفلی »

در شبهی ماه مبارک رمضان این روح بلند را به انسان می آموزند و می گویند هر شب بگویید: «خدایا تو که دینت را حفظ می کنی و ممکن نیست که دست از دینت برداری ، آن توفیق را بده که دین تو بدست من زنده بشود»، نه این که دیگران دین تو را زنده کنند و من کنار سفره دین بنشینم، بگذار که نماز و روزه به دست من و با خون من زنده بشود که دیگران مهمان من باشند، نه این که دیگران بجنگند و خون بدهند و دین را احیا کنند و من نماز بخوانم روزه بگیرم.

«و اجعلنی ممّن تنتصر به لدینک و لاتستبدل لی غیری»

«خدایا چنین عوض نکن که من را بدهی و دیگری را جی من بیاوری »

چون این تهدید را خدای سبحان کرد و فرمود: من از دینم حمایت می کنم و دست از دینم بر نمی دارم، شما نشد دیگری را می آورم {وَإِنْ تَتَوَلَّوْا یَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَیْرَکُمْ ثُمَّ لاَ یَکُونُوا أَمْثَالَکُمْ}.

فرمود: حالا اگر حفظ دین با شما نشد، با دیگری ، شما اگر خلوص را از دست دادید شما را می برد و دیگری را جی شما می آورد.

این خوی بزرگ منشی را در دعاها به ما آموختند که سعی کنید این چنین دعا کنید. هرگز از خدا مال زیاد نخواهید، بلکه بخواهید که آبرویتان محفوظ باشد.

کسی که مهمان خدا شد، اوصاف صاحبخانه را به عنوان آنچه در نزد خداست، از خدا مسئلت می کند، آن روح بی نیازی و بزرگواری را طلب می کند، و خدی سبحان که میزبان است چنین پذیرایی می کند. ضیافهٔ الله همان لقاءالله را نتیجه خواهد داد.

پیامبر(صلی الله علیه وآله)در ادامه فرمودند: «وجعلتم فیه من أهل کرامهٔ الله» شما در این ماه کریم هستید. انسان کریم آن بزرگوار و بزرگ منشی است که طبعش به طبیعت آلوده نیست. فرمود شما در این ماه از خدی سبحان کرامت بخواهید و آبروی انسان کریم را خداوند نمی ریزد و همیشه آن را حفظ می کند. شما باید در این ماه توشه کرامت تهیه کنید که همان وصف خاصّ فرشتگان است. اگر فرشتگان «بَلْ عِبادٌ مُکْرَمُون» بندگان مکرَّم و کریماند، شما در کنار سفره کرامت دعوت شدهاید سعی کنید کریم بشوید و در ادامه فرمود: «أنفاسکم فیه تسبیح و نومکم فیه عبادهٔ و عملکم فیه مقبول».

رضا ساعی شاهی