۳ فوریه ۱۸۴۶ ـ و به این سان شاه قاجار از منطقه سلیمانیه صرف نظر کرد!

دولت محمدشاه قاجار به اصرار انگلستان و روسیه، در فوریه سال۱۸۴۶ میلادی از حاکمیت ایران بر منطقه سلیمانیه (واقع در عراق امروز) صرف نظر و با انتقال آن به دولت عثمانی موافقت کرد. …

دولت محمدشاه قاجار به اصرار انگلستان و روسیه، در فوریه سال۱۸۴۶ میلادی از حاکمیت ایران بر منطقه سلیمانیه (واقع در عراق امروز) صرف نظر و با انتقال آن به دولت عثمانی موافقت کرد. این منطقه تا آن زمان گوشه ای از قلمرو بلامنازع ایران بود. به استناد همین موافقنامه و جزئیات آن، تاکنون جمهوری ترکیه چندبار مدعی ضمنی منطقه نفتخیز و سلیمانیه عراق شده است. ساکنان این منطقه عمدتا ترکمان (از بازماندگان طوایف مهاجر آق قویونلو و قره قویونلو) هستند. تا زمان واگذاری سلیمانیه به عثمانی، این دولت بر بسیاری از سرزمین های عربی و از جمله بین النهرین و حجاز دست یافته بود. این سرزمینها در اواخر جنگ جهانی اول به دست انگلستان و فرانسه افتاد که بعدا برپایه منافع خودشان به ترسیم نقشه های جغرافیایی و تقسیمبندی آنها پرداختند. ترسیم نقشه های جغرافیایی سرزمین های شرق ایران نیز کار انگلیسی ها است.

یکم فوریه ۲۰۰۸ و در تالار دانشگاه کلمبیا (نیویورک) زلمی (زال) خلیلزاد نماینده افغان تبار و پارسی زبان وقت آمریکا در سازمان ملل گفته بود که ایران برنده مداخله نظامی آمریکا در عراق و افغانستان بوده است و .... (حکومت عراق به دست شیعیان و دوستان ایران افتاده و مسائل افغانستان به قدری پیچیده و از هم گسیخته شده است که جز با کمک و مدیریت ایران حل شدنی نیست).

خلیلزاد قبلا سفیر آمریکا در کابل و سپس بغداد بود و پیش از روی کار آمدن دولت جورج بوش، در یک دانشگاه آمریکا به کار تدریس و پژوهش سرگرم بود.

سی ام ژانویه ۲۰۰۸ کاخ سفید واشنگتن از خلیلزاد که در یک نشست درکشور سویس درکنار منوچهر متکی وزیر امور خارجه ایران نشسته بود و یک عکس متحرک (فیلم = ئودیو) آندو را در حال صحبت با یکدیگر نشان می داد انتقاد کرد زیرا که چنین در کنار هم نشستن و مکالمه باید با مجوز قبلی واشنگتن صورت می گرفت!.