یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
در رابطه مان چقدر نزدیک شویم
داستان مشترک بسیاری از رابطههای عاشقانه این است که فردی را میبینیم که ظاهر و رفتارش به دلمان مینشیند و سپس احساس میکنیم دوست داریم بار دیگر هم او را ببینیم...
در واقع حدس میزنیم شاید بتوانیم یک رابطه عاشقانه را با او تجربه کنیم اما هنوز اطمینان نداریم. فقط یک احساس مبهم و خام شکل گرفته است. این مرحله یکی از مهمترین زمانهای عشق است. زمانی است که هنوز عشقی شکل نگرفته اما خیالپردازی در مورد عشق وجود دارد. بسیار پیش میآید که انسانها خود را با واقعیت رابطه رویاروی نمیکنند و در این مرحله شاعرانه و خیالپردازانه میمانند. در تب و تاب معشوقی میسوزند که او بیخبر از احساس آنهاست.
تصویری شورانگیز و پر از مهربانی از یک لبخند یا یک نگاه معشوق در ذهن نقش میبندد و دستمایه خیالپردازیهای دور و دراز عاشقانه میشود. یکی از آسیبهای عشق، گسستگی از واقعیت رابطه و سیر در دنیای خیال است. پدر و مادرهایی که اجازه رابطه مشروع و تحتنظارت، در چارچوب قانون و اخلاق اسلامی را با جنس مخالف به فرزندانشان نمیدهند، گاهی این مشکل را پیچیدهتر میکنند. باید قبول کنیم که عشق اگر صرفا در عالم خیال باشد، خطرناک میشود. رابطه، موهبتی است که انسانها را وارد دنیای واقعیتها میکند. بیشتر جانفشانیها (شما بخوانید خودآسیبیها) برای عشق بهوسیله کسانی انجام میشود که عشق را در عالم خیال تجربه کردهاند، نه در یک رابطه واقعی.
رابطه به ما این مجال را میدهد که از خیالپردازیهای موهوم عاشقانه نجات پیدا کنیم. حال این سوال پیش میآید که چقدر در رابطه خودمان را به دیگری نزدیک کنیم؟ خیلی وقتها ممکن است پس از یک ملاقات احساس کنیم که چیزی که نامش «عشق» است، در ما شکل گرفته و بخواهیم آن را ابراز کنیم. فرستادن پیامک عاشقانه پس از اولین ملاقات یکی از این رفتارهاست؛ رفتاری که مصداق از سر دیگر بام فرو افتادن است. عشق، دلدادگی در یک فیلم هندی نیست، عشق نزدیک شدن عمیق دو انسان به یکدیگر است. این نزدیک شدن به شناخت و مطالعه فرد دیگر نیاز دارد. آنهایی که زودهنگام و پیش از شناخت کافی ابراز عشق میکنند، کسانی هستند که عشق را جدی نمیگیرند. آنها افراد خودمحوری هستند که به خودشان و نیاز شخصیشان به عشق ورزیدن توجه میکنند، نه به شکلگیری یک رابطه عمیق و منحصربفرد عاشقانه و انسانی. آسیب جدیتری که ممکن است در عشق پیش بیاید، نزدیک شدن زودهنگام و ناسنجیده جسمانی است.
متاسفانه در جامعه ما هر دو سر طیف دیده میشود؛ هم آنهایی که آنقدر از برقراری رابطه واقعی خودداری میکنند که عشقشان خیالی و مجازی میشود، هم آنها که ناسنجیده و زودهنگام وارد رابطه جسمانی میشوند. عشق ارتباط دو انسان در سطح دو جسم نیست، عشق ارتباطی عمیق و ماندگار است که در سطوح عمیقتر روان انسانها شکل میگیرد. درست است که یک عشق طبیعی با تمایلهای جسمانی همراه است اما لازم است این ارتباط بسیار با احتیاط و سنجیده تا زمان حصول اطمینان از پیدایش یک عشق راستین به تعویق افتد. یکی از آسیبهای عشق، بیاهمیت دانستن آن و برخورد با آن بهعنوان یک پدیده سطحی از سر ولنگاری و سهلانگاری است.
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
مجلس مجلس شورای اسلامی شورای نگهبان ایران دولت حجاب دولت سیزدهم جمهوری اسلامی ایران گشت ارشاد افغانستان رئیسی رئیس جمهور
تهران هواشناسی شورای شهر شورای شهر تهران پلیس شهرداری تهران قتل سیل وزارت بهداشت کنکور آتش سوزی سازمان هواشناسی
قیمت دلار مالیات خودرو دلار قیمت خودرو بانک مرکزی بازار خودرو قیمت طلا مسکن ایران خودرو سایپا تورم
تئاتر تلویزیون سریال محمدرضا گلزار ازدواج وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران قرآن کریم سینما فیلم موسیقی سریال پایتخت
سازمان سنجش ناسا کنکور ۱۴۰۳ خورشید
رژیم صهیونیستی فلسطین اسرائیل غزه آمریکا جنگ غزه روسیه چین اوکراین حماس ترکیه ایالات متحده آمریکا
فوتبال فوتسال پرسپولیس استقلال تیم ملی فوتسال ایران بازی جام حذفی آلومینیوم اراک سپاهان تراکتور باشگاه پرسپولیس وحید شمسایی
هوش مصنوعی اپل فناوری همراه اول ایرانسل آیفون تبلیغات سامسونگ اینترنت گوگل بنیاد ملی نخبگان دانش بنیان
سازمان غذا و دارو رژیم غذایی خواب موز سلامت روان بارداری دندانپزشکی کاهش وزن آلزایمر مالاریا