۹ فروردین ۱۳۵۴ ـ سازش شاه و صدام حسین ـ کینه صدام نسبت به ایرانیان و توطئه هایی که مرتکب شد

نهم فروردین ۱۳۵۴(۲۸ مارچ ۱۹۷۵) و درپی سازش پنجم اسفند ۱۳۵۳ شاه و صدام حسین در الجزیره و متعاقب آن دیدار امیرعباس هویدا نخست وزیر وقت از بغداد اعلام شد که اختلافات مرزی ایران …

نهم فروردین ۱۳۵۴(۲۸ مارچ ۱۹۷۵) و درپی سازش پنجم اسفند ۱۳۵۳ شاه و صدام حسین در الجزیره و متعاقب آن دیدار امیرعباس هویدا نخست وزیر وقت از بغداد اعلام شد که اختلافات مرزی ایران و عراق بر طرف شده و مناسبات دو کشور به حالت عادی باز گشته است.

پس از توافق شاه با صدام، دولت ایران، برغم سیاست دیرپای واشنگتن، کمکهای خود به کردهای عراق از جمله کمکهای نظامی را قطع کرد و به مصطفی بارزانی و یارانش اطلاع داد که تنها می توانند در کرج اقامت کنند و تحت حمایت ایران باشند. سالها ایران ناقل کمکهای آمریکا به کردهای عراق بود که با هدف کسب خودمختاری با دولت صدام حسین می جنگیدند. دولت وقت ایران، خود نیز کمکهای چشمگیر به کردهای عراقی کرده بود و این کمکها باعث چند برخورد مرزی ایران و عراق و اخراج ایرانی تبارها از عراق و بازداشت بعضی از آنان شده بود.

باوجود توافق الجزایر، صدام حسین کینه ایرانی را از دل بیرون نکرد و در آخرین لحظه حیات (آخرین روز دسامبر ۲۰۰۷) و زمانی که طناب دار در گردنش بود این کینه را با صدای بلند اعلام داشت که ضبط شده است. «پیرو» مامور عربی زبان اف. بی. آی. که ماهها در زندان بغداد به عنوان مترجم، با صدام بود در یک مصاحبه به گزارشگر برنامه سیکستی مینیتز شبکه سی. بی. اس گفته است که صدام همه اش از توطئه پارس ها و هدف های آنان در عراق سخن می گفت. صدام قبلا هم گفته بود که ایرانیان برای جنوب شیعه نشین و نفتخیز عراق نقشه ها دارند. وی افزوده بود که پس از برکناری شاه، اگر دریادار مدنی کرمانی که یک ناسیونالیست ایرانی بود استاندار خوزستان و فرمانده نیروی دریایی ایران نشده بود، تحقق نقشه او برای خوزستان قطعی بود.

به باور برخی از تاریخنگاران (!)، صدام در سال ۱۹۷۸ به سقوط شاه کمک کرد. طبق همین باور، کدورت دولت واشنگتن از اقدام شاه در قطع راههای کمک به کردهای عراقی از طریق ایران، از سال ۱۹۷۵ (تا پایان کا شاه) دیگر فراموش نشد. کردهای عراقی از دوران جنگ جهانی اول مطمح نظر آمریکا بوده و از دهه ۱۹۵۰ هم دولت اسرائیل در این زمینه به موازات سیاست واشنگتن حرکت می کند. دیدار مارس ۲۰۰۸ دیک چنی معاون رئیس جمهور آمریکا از منطقه کردنشین عراق و استقبال بسیار گرمی که از او شد مؤید ادامه سیاست قدیمی آمریکا از کردهای عراقی است که ادامه آن ممکن است پای ترکیه و ایران و حتی سوریه را به این مسئله بکشاند.