کاربردهای سقط‌درمانی

سقط‌درمانی شامل روش‌هایی است که در مورد کسانی که به دلایلی نیاز به انجام سقط دارند، استفاده می‌شود. به‌عنوان مثال در مواردی که جنین مرده باشد، باقی‌ماندن آن به مدت چهار هفته …

سقط‌درمانی شامل روش‌هایی است که در مورد کسانی که به دلایلی نیاز به انجام سقط دارند، استفاده می‌شود. به‌عنوان مثال در مواردی که جنین مرده باشد، باقی‌ماندن آن به مدت چهار هفته یا بیشتر به ایجاد خطرات خاصی برای مادر منجر می‌شود. از موارد دیگری که نیاز به انجام سقط دارد، وجود بیماری‌های شدید در مادر باردار است، مثل بیماری‌های قلبی یا ریوی شدید یا سرطان‌هایی که نیاز به شیمی‌درمانی دارد. از موارد دیگر می‌توان به وجود مشکلات و عقب‌ماندگی شدید در جنین اشاره کرد که البته ‌باید اثبات شود. به هر حال به هر دلیلی که نیاز به سقط باشد بهتر است این کار در سه ماهه اول انجام شود تا به طریق ساده‌تر و بی‌خطرتری صورت گیرد و هر چه تعداد ماه‌های حاملگی بالاتر از سه‌ماه باشد خطرات تمام روش‌های انجام سقط بیشتر می‌شود.

روش‌های انجام سقط به دو دسته جراحی و دارویی تقسیم می‌شود. در روش جراحی با بی‌حسی یا بیهوشی از ایجاد درد در بیمار جلوگیری و در یک جلسه سقط انجام می‌شود و ۹۹ درصد سقط کامل صورت می‌گیرد. خونریزی به دنبال این روش کم بوده و نیاز به پیگیری خاصی ندارد، اما مثل تمام جراحی‌ها تهاجمی است و عوارضی مثل عفونت بعد از عمل یا پاره‌شدن سرویکس یا سوراخ شدن رحم رخ‌می‌دهد که خطرناک بوده و ممکن است بیمار دچار عوارض ناشی از بیهوشی شود.

در موارد معدودی ممکن است بیمار دچار چسبندگی‌های داخل رحمی و نازایی ناشی از آن شود، اما این موارد بخصوص در کسانی رخ می‌دهد که به جای مراجعه به مراکز مطمئن و قانونی به افرادی که اطلاعات کافی نداشته و با استفاده از وسایل آلوده اقدام به سقط می‌کنند، مراجعه می‌نمایند در این حال نه‌تنها سقط کامل انجام نمی‌شود، بلکه جان مادر به خطر می‌افتد.

روش دوم انجام سقط که صرفا برای حاملگی‌های زیر سه ماه ترجیحا زیر ده هفته انجام می‌شود، با کمک داروهای مختلف است. این داروها انواع متعدد داشته و به روش‌های متفاوت مثل تزریق عضلانی یا وریدی، زیرزبانی یا داخل واژن استفاده می‌شود. این داروها عوارض مختلفی دارد مثل تاثیر نامطلوب بر جنین، یعنی در صورتی که به هر دلیلی ناموفق باشد به دلیل عوارض جنینی توصیه می‌شود از روش‌های دیگر سقط استفاده شود. در موارد نادری این‌داروها به ایست قلبی- تنفسی منجر می‌شود، بنابراین حتما باید تحت نظر پزشک مصرف شود.

از مشکلات دیگر این داروها آن است که احتمال سقط ناقص وجود دارد، بخصوص در مواردی که در سن حاملگی بالاتر مثلا ده هفته استفاده شود. احتمال خونریزی نیز در این روش بیشتر است و انجام سقط روزها و گاه هفته‌ها به‌طول می‌انجامد.

به طور کلی روش جراحی و دارویی از نظر مشکلاتی که در حاملگی‌های بعدی ایجاد می‌شود چندان تفاوتی با هم ندارد و در مواردی احتمال زایمان زودرس و جفت سر راهی (یکی از مشکلات زایمان که جنین از طریق بندناف به جفت متصل می‌شود) افزایش می‌یابد.

دکتر ثریا عالمی

جراح و متخصص بیماری‌های زنان و زایمان