جمعه, ۸ تیر, ۱۴۰۳ / 28 June, 2024
عصر نسل نوگرای مربیان
![عصر نسل نوگرای مربیان](/web/imgs/16/121/qmgre1.jpeg)
فوتبال باشگاهی ایران سال هاست شاهد جهش تاکتیکی و پیشرفت علمی نبوده و هیچ بعید نیست با این روند ثابت که در برخی مواقع و در بعضی از تیم ها سیر نزولی هم داشته در چند سال آینده نظاره گر سبقت یکباره برخی تیم های باشگاهی آسیا از نمایندگان ایران باشیم.
طی فصول گذشته فوتبال باشگاهی ایران، مربیان نوگرا و نواندیش و مردانی که با خلاقیت های تاکتیکی و مسلح به علم روز دنیا بتوانند انقلابی در نحوه بازی تیم های خود ایجاد کنند و نشانی از شادابی ارائه دهند ظهور نکرده اند. مدیران باشگاهی به خصوص تیم هایی که به دلایل مختلف مدیران آنها از ترس برکناری در فوتبال نتیجه گرای ایران تمایل زیادی به جوانگرایی و پذیرفتن ریسک انتخاب مربیان جوان ندارند بیشترین سهم را در این چرخه به خود اختصاص داده اند.
دایره بسته مربیان سنتی و کسانی که به زحمت تعدادشان از عدد ۲۵ فزونی می کند همواره در تیم های لیگ برتری به طور چرخشی مربیگری کرده اند و به ندرت مدیران برنامه ها و دلالانی که در پشت پرده فوتبال باشگاهی بازیگردان و کارگردان های اصلی صحنه هستند، اجازه می دهند از دل بازیکنان جوانی که دوران بازیگری را با افتخار پشت سر گذاشته اند و تجربه اندوخته پس از طی کلاس های مربیگری پیشرفته روی نیمکت تیم های بزرگ و لیگ برتری بنشینند.
اگر در گذشته ای نه چندان دور رسم بر این بود که با اندک نزول تیمی در جدول مدیر عامل باشگاه جابه جا می شد و گناه سقوط در جدول به گردن مدیر می افتاد، در چند فصل اخیر شاهد هستیم که مربیان با کوچک ترین لغزشی و در یک بازه زمانی کوتاه تنها با چند ناکامی باید صندلی داغ مربیگری را به نفر بعدی بسپارند. نکته مهم اما در اینجاست که مربی جدید به طور معمول از دل همان دایره بسته ای است که به صورت گردشی در تیم ها می چرخد و انگار قرار است باشگاه های ما در تمامی شهرها و استان ها را از علم روز فوتبال بهره مند سازد.
شاید طنز تلخ لیگ برتر هفتم هم جابه جایی سریع مربیان در پی ناکامی تیم ها باشد. شیوه و روش مدیران ما اینگونه بوده که کوچک ترین سقوطی در جدول مترادف با اخراج و استعفای اجباری مربیان محسوب می شد.
و در اینجا سوالی شکل می گیرد که سهم مربیان تازه کار در چرخه فوتبال ما چه می شود چه زمانی ستاره اقبال این دسته روشن می شود. آیا فوتبال باشگاهی ما که سعی می کند در تمامی زمینه ها از فوتبال روز دنیا الگوبرداری کند و البته در حال حاضر بیشتر تقلید می کند تا اینکه بخواهد علم و دانش فوتبال را به کشور تزریق کند به تجربه گرانبهای کشورهای صاحب فوتبال بی توجه نمانده است !
عصر حاضر عصر فان باستن، پپ گواردیولا، دونادونی، یورگن کلینزمن، یواخیم لو و صدها مربی نوگرا و بادانشی است که فاصله دوران مربیگری شان با دوران بازیگریشان به شدت کوتاه است. شاید به اندازه باریکی یک تار مو … میان دنیای بازیگری تا عالم نیمکت و مربیگری!
جنبش رویکرد به مربیان جوان که به علم روز مسلط باشند می تواند تا حدود زیادی رخوت و درجازدگی را از فوتبال ایران دور کند. بنابراین باید گشتی زد و به تماشا نشست که کدام مدیرعاملی دل به دریا می زند و با تصمیمی آگاهانه که با چاشنی جسارت و شجاعت آمیخته باشد گوی و میدان را در اختیار نسل جدید مربیان امروزی قرار می دهد. فوتبال ایران نیازمند انقلاب تاکتیکی است تا همپا با فوتبال روز دنیا حرکت کند. تغییرات پیاپی و روزانه تاکتیک ها و روش ها در فوتبال اروپا مؤید این نکته است و بی تردید کسی می تواند معمار اینگونه تغییر رویه ها و شیوه ها باشد که نوع نگاهش به فوتبال بکر و تازه باشد نه از مکتبی الهام گرفته باشد که مربوط به عصر فوتبال ماشینی و فیزیکی صرف است.
انتخابات ریاست جمهوری انتخابات شهدای خدمت ایران علیرضا زاکانی سعید جلیلی انتخابات ریاست جمهوری 1403 مسعود پزشکیان انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم قالیباف پزشکیان محمدباقر قالیباف
سیل سلامت بارش باران هواشناسی سوادکوه قتل تهران قوه قضاییه سیلاب سازمان هواشناسی محیط زیست شهرداری تهران
دولت سیزدهم قیمت خودرو هوش مصنوعی قیمت دلار قیمت طلا دلار حقوق بازنشستگان بازنشستگان نهضت ملی مسکن مسکن قیمت سکه خودرو
جوکر فضای مجازی احسان علیخانی تلویزیون سینمای ایران رسانه ملی سریال سینما تئاتر
ماهواره دانش بنیان
رژیم صهیونیستی آمریکا اتحادیه اروپا غزه فلسطین دونالد ترامپ جنگ غزه چین ترکیه اوکراین حزب الله لبنان تحریم
پرسپولیس فوتبال استقلال یورو 2024 باشگاه پرسپولیس تیم ملی فوتبال ایران لیگ برتر عبدالکریم حسن کریستیانو رونالدو جام ملت های اروپا جواد نکونام لیگ برتر ایران
نمایشگاه الکامپ همراه اول عیسی زارع پور وزیر ارتباطات فناوری ایلان ماسک گوشی
دیابت کاهش وزن سرطان زوال عقل سلامت روده