سرطان حنجره

سرطان حنجره رشد خارج از کنترل سلولهای بدخیم در حنجره و بافتهای اطراف می باشد که معمولاً بزرگسالان بالاتر از ۴۰ سال و بیشتر مردان را گرفتار می نماید . سالیانه در ایالات متحده …

سرطان حنجره رشد خارج از کنترل سلولهای بدخیم در حنجره و بافتهای اطراف می باشد که معمولاً بزرگسالان بالاتر از ۴۰ سال و بیشتر مردان را گرفتار می نماید . سالیانه در ایالات متحده امریکا بیش از ۱۰ هزار نفر دچار این سرطان می شوند که نشان دهنده اهمیت فوق العاده این بیماری است . همانطور که می دانیم حنجره یک عضو توخالی در جلوی گردن می باشد به طول ۵ سانتی متر و عرض حدود ۵ سانتی متر که تارهای صوتی را در خود جای داده است . حنجره در تنفس ، صحبت کردن و بلع قنش مهمی ایفا می نماید .

علائم شایع :

خشونت صدا که با استراحت دادن به صدا برطرف نمی شود .

احساس توده در گلو

گره های لنفاوی متورم و سفت در گردن

کاهش وزن

احساس درد هنگام لمس کردن حنجره

سرفه های مزمن و طولانی مدت

علل :

استعمال دخانیات یا مصرف بیش از اندازه الکل از شایعترین دلایل ایجاد سرطان حنجره می باشند .

عوامل افزایش دهنده خطر :

سیگار کشیدن زیاد

مصرف بیش از حد الکل

پولیپ های تارهای صوتی

التهاب مزمن تارهای صوتی به هر علت

سن بالای ۵۵ سال

جنس مذکر که تقریباً میزان ابتلا ۴ برابر زنان است .

نژاد : سیاهپوستان احتمال ابتلای بالاتری نسبت به سفیدپوستان دارند .

شغل : مشاغلی که در ارتباط با ذرات و غبار اسیدسولفوریک و نیکل در ارتباطند . همچنین کسانیکه در ارتباط با آزبست می باشند احتمال ابتلای بالاتری دارند .

عواقب مورد انتظار :

با تشخیص و درمان زودرس اغلب قابل علاج است . لیکن در مراحل پیشرفته غیرقابل درمان محسوب می گردد . ولی علائم آن قابل تسکین یا کنترل می باشد . البته با توجه به پیشرفتهای علمی فراوان در کنترل بیماریهای سرطانی در طی سالیان اخیر ، امیدواری وجود دارد که درآینده درمانهایی مؤثرتر و علاج بخش عرضه گردند .

عوارض :

یکی از مهمترین عوارض بیماری گسترش تومور ( متاستاز ) به سایر نواحی بدن می باشد که اولاً تهدید کننده حیات است و ثانیاً بر حسب بافت مورد تهاجم علائم متفاوتی را ایجاد می نماید .

عارضه دیگر مربوط به درمان می باشد که مانند درمان تمامی سرطانهای دیگر مربوط به پرتو درمانی و جراحی تومور می باشد که بر صدا ،‌ بلع یا عملکرد لوله گوارش تأثیر می گذارند .

تشخیص :

معاینات اولیه توسط پزشک انجام خواهد شد و در صورت مشکوک بودن به بیماری ،‌ معاینه لارنگوسکوپی همراه با نمونه برداری از تارهای صوتی ( برداشت قسمتی از بافت جهت بررسی آزمایشگاهی ) می باشد . البته پزشک در فرایند تشخیص بیماری از روشهای دیگر شامل سی تی اسکن ، آم آرآی ، اسکن استخوانی و عکس ساده قفسه سینه نیز استفاده خواهد نمود .

درمان :

اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شود ، درمان بصورت پرتودرمانی یا برداشت تارهای صوتی با لیزر بصورت سرپایی قابل انجام است . درمان در مراحل پیشرفته بیماری مستلزم جراحی و خارج کردن تومور و بافتهای درگیر ( لارنژکتومی )‌ و پرتو درمانی پس از جراحی است .

در صورت جراحی ، پس از برداشتن تارهای صوتی ،‌تکلم درمانی جهت آموختن نحوه صحبت کردن بدون تارهای صوتی ممکن است لازم باشد .

شیمی درمانی معمولاً در این نوع بیماری کاربردی ندارد و بجای آن از پرتودرمانی استفاده می شود .

معمولاً پس از درمان فعالیتهای طبیعی بدن بتدریج از سر گرفته می شوند و رژیم غذایی خاصی نیز ضروری نمی باشد . البته پس از جراحی بهتر است مدتی از رژیم درمانی مایعات استفاده شود تا التیام بافت صورت گیرد .