رفاقت پینگ پنگی

من در انتخابات ثبت نام کردم تا اگر خدای نکرده برای آقای علی آبادی اتفاق بدی افتاد و فیفا با حضور ایشان در انتخابات مخالفت کرد من به میدان بیایم

بحث اینکه اگر آقای علی آبادی نتواند در انتخابات شرکت کند، من جایش را می گیرم، اصلاً وجود ندارد. اگر هم این اتفاق بیفتد من و آقای کفاشیان شانس برابری برای ریاست فدراسیون فوتبال داریم.

ببخشید اصل که بر نزدیکی اتاق ها نیست. اینکه فاصله اتاق من و آقای علی آبادی در ساختمان سازمان تربیت بدنی فقط چند اتاق است، هیچ ارتباطی به جنس رابطه من و آقای علی آبادی ندارد.

من از اول هم گفتم برای چه آمدم. برای اینکه احساس کردم باید حضور داشته باشم. البته در این مملکت خیلی ها شایسته هستند اما نیامدند تا ثبت نام کنند. اما من احساس کردم که باید بیایم. بالاخره یک نفر باید بار را بر دوش بکشد. بدون تعارف می گویم که انسان های شایسته تری هم هستند که اگر به انتخابات می آمدند، حتماً رای می آوردند.

آقای علی آبادی حتماً از من اصلح تر هستند. دلیلش هم روشن است. من صرف نظر از اختلاف سلیقه هایی که وجود دارد این گونه به مساله نگاه می کنم آن کسی که بتواند برای فوتبال مملکت با توجه به مشکلات ساختاری و زیربنایی کاری کند، آقای علی آبادی است. ایشان بهتر هستند من که نباید اینقدر غرور داشته باشم.

اصلاً بحث دوستی نیست. الان خیلی های دیگر هستند که از من به علی آبادی نزدیک ترند ولی این دلیل نمی شود.

▪ من خودم فوتبالیست بودم.

اینکه بخواهیم در فاصله یک ماه مانده به آغاز مسابقات مقدماتی جام جهانی فابیو کاپلو را بیاوریم و روی نیمکت تیم ملی بنشانیم اصلاً فایده یی ندارد. در یک ماه حتی بزرگ ترین سرمربیان دنیا هم نمی توانند کاری برای تیم ملی بکنند. برای همین اولویت با نشستن سرمربی ایرانی روی نیمکت تیم ملی است. کسی که اتمسفر فوتبال ایران را بشناسد.

من در انتخابات ثبت نام کردم تا اگر خدای نکرده برای آقای علی آبادی اتفاق بدی افتاد و فیفا با حضور ایشان در انتخابات مخالفت کرد من به میدان بیایم. وگرنه در حالتی که آقای علی آبادی بدون مشکل بتوانند در انتخابات شرکت کنند که من خودم را در حد رقابت نمی بینم و کنار می کشم.

کمتر کسی هست؛ که اطلاعات دقیقی از غلامرضا شهنازی رئیس فدراسیون پینگ پنگ و کاندیدای ریاست فدراسیون فوتبال داشته باشد اما گویا با اتفاقات عجیب در انتخابات فدراسیون فوتبال و احتمال عدم کاندیداتوری علی آبادی در آن که با مخالفت فیفا صورت گرفته، باید گزینه مسلم سازمان را بهتر بشناسیم و بیشتر از او بدانیم. در مورد دوستی شهنازی و علی آبادی روایت های مختلفی در دسترس هست، مردانی که فاصله اتاق هایشان در طبقه سازمان تربیت بدنی به چهار اتاق هم نمی رسد و حداقل چهار بار همدیگر را در طول روز می بینند و البته رئیس ورزش ایران ارادت و عنایت خاصی نسبت به او دارد. یکی از اعضای دفتر امور مشترک های سازمان تربیت بدنی دوران مهرعلیزاده در حال حاضر مشاور امور بین الملل دوره علی آبادی است و همه این موارد ثابت می کند که ارتباط این دو تا چه حد به هم نزدیک است تا شهنازی بدون ابا از ویژگی های رفتاری اش درباره فرد اصلح در انتخابات فدراسیون فوتبال بگوید؛«من آقای علی آبادی را اصلح می دانم.» یکی از دوستان نزدیک مشترک این دو می گوید؛«به هم خیلی نزدیک هستند و اکثراً در طول روز همدیگر را می بینند، در بحث های مدیریتی و مشاوره های مختلف بسیار روی حرف های شهنازی حساب می کند و حتی آن موقعی که می خواستند روسای بسیاری از فدراسیون ها را تغییر دهند، از کیومرث هاشمی پرسیدم ایشان هم مدنظرند که خیلی قاطع پاسخ داد؛ اصلاً حرفش را هم نزنید، حتی مطرح هم نشده است و مهندس علی آبادی اعتقاد کامل به ایشان دارد.» شاید تنها دوره یی که بتوان او را در فوتبال به یاد آورد حداقل فعالیتی در آن داشته به سال های دور و دوران شکوفایی تیم های ذوب آهن مرتبط باشد. خودش در این مورد می گوید؛«یادم هست که یک روز آقای محلوجی زنگ زد و گفت شما ورزش ذوب آهن را راه بینداز، من هرچه پول بخواهی در اختیارت می گذارم، شاید باور نکنید که بودجه سازمان تربیت بدنی در آن زمان هشتصد میلیون تومان بود اما بودجه یی که من داشتم به چیزی حدود دو میلیارد تومان می رسید و حتماً یادتان هست که تیم های مختلف ذوب آهن هفت سال جزء بهترین های لیگ های مختلف بودند.»

شاید خبر نداشته باشید، محمد علی آبادی رئیس سازمان تربیت بدنی این روزها به سه رشته ورزشی می پردازد و علاقه فراوانی به آنها دارد؛ اولی فوتبال است که شاید در طول هفته چندین بار در سالن های سرپوشیده و با دوستان قدیمی بازی کند. دومی تنیس است که حتماً هفته یی یک بار به آن می پردازد و آخری همان پینگ پنگی است که شهنازی ریاست فدراسیونش را برعهده دارد. خودش می گوید؛«اوایل خودشان بازی می کردند و من خبر نداشتم اما وقتی باخبر شدم، چند باری با ایشان به سالن رفتیم و مسابقه دادیم، از آن به بعد وقتی مرا می بیند می گوید که هر موقع آکادمی می روی من هم می آیم تا با هم مسابقه بدهیم.»

ارتباط این دو آنقدر به هم نزدیک است که پای ثابت سفرهای خارجی رئیس سازمان تربیت بدنی کسی جز مشاور بین المللش نیست و در این میان استاد به رئیس در برخی موارد تحلیل های فنی می دهد. خودش یک بار در جمع خصوصی خاطره یکی از سفرها و اظهار فضلش را این گونه بیان می کند؛«رفتیم به کره تا جلسه یی با وزیر ورزش یا رئیس ورزش شان داشته باشیم، از آنها پرسیدیم که سرانه ورزشی شما چقدر است و آنها گفتند نمی دانیم، پرسیدیم چند ورزشکار زیر پوشش تان است و باز هم گفتند نمی دانیم اما تا بخواهید در آن جلسه از یانگوم گفتیم و آنها توضیح دادند. از جلسه که بیرون آمدیم آقای علی آبادی گفتند اینها پس چطور ورزش شان اینقدر پیشرفته است؟ آنجا برای علی آبادی توضیح دادم که دپارتمان های ورزشی شان تعریف شده و هر حوزه مشخص شده است و مثلاً از فعالیت هایشان در پینگ پنگ گفتم که چگونه به دومین کشور جهان تبدیل شدند.» به هرحال کسی نسبت به نزدیکی این دو نفر شک ندارد و حتی خودش هم بر آن تاکید دارد؛«از قدیم با مهندس علی آبادی رفیق بودیم، رفاقت مان ۱۷-۱۶ساله است و از گذشته های دور همدیگر را خوب می شناسیم و ایشان اعتماد کامل به من دارند.» اگر به هر دلیلی علی آبادی نتواند در انتخابات فدراسیون فوتبال شرکت کند، شک نکنید که غلامرضا شهنازی مشاور امور بین الملل سازمان تربیت بدنی و رئیس فدراسیون پینگ پنگ «گزینه سازمان» خواهد بود و خودش در مصاحبه یی اعتراف کرد که تنها دلیل حضورش تکلیفی بوده که بر او شده تا در صورت اتفاقاتی که همین حالا هم در حال وقوع است، وی بتواند گزینه نهایی برای ریاست فدراسیون فوتبال باشد چراکه حداقل اعضای مجمع چندان تمایلی به کفاشیان دیگر کاندیدای انتخابات ندارند. شانس یک بار در خانه شما را می زند، شهنازی در زندگی به شانسی نزدیک می شود که بتواند یکی از پنج شغل بزرگ و مورد اقبال عمومی را در دست بگیرد، آیا این رویا به حقیقت می پیوندد؟

● معلق بین دو جام جهانی

تیرماه پارسال بود؛ زمانی که کار تیم ملی در مسابقات جام جهانی ۲۰۰۶ با دو باخت و یک تساوی به پایان رسید. شاید اگر تساوی با آنگولا در آخرین بازی به یک پیروزی شیرین ختم می شد، اصلاً کار به اینجا نمی کشید. اما آن اتفاق افتاد تا غیر از جدایی برانکو از نیمکت سرمربیگری تیم ملی، خداحافظی یحیی گل محمدی و علی دایی از تیم ملی و بیکار ماندن همایون شاهرخی و حسین فرکی، یک اتفاق عجیب دیگر هم در فوتبال ایران بیفتد. به روایتی پیش از مسابقه با آنگولا و به روایت دیگری پس از سوت پایانی بازی با آنگولا حکم برکناری محمد دادکان دکتر فیزیولوژی و استاد دانشگاه شهید بهشتی تهران از ریاست فدراسیون فوتبال امضا شد. چیزی که یک ماه پس از آن اتفاق سروصدای زیادی راه انداخت نه حکم بر کناری دادکان که امضای پای حکم برکناری او بود؛ جایی که نام محمد علی آبادی در مقام رئیس سازمان تربیت بدنی نوشته شده بود. البته وقتی فیفا روی این داستان زوم کرد و حتی با استناد به آن فوتبال ایران را چند روزی معلق کرد، محمد دادکان یک کنفرانس مطبوعاتی گذاشت تا به همه بفهماند که از سوی علی آبادی اخراج نشده و خودش استعفا کرده و از ریاست فدراسیون فوتبال کنار کشیده. به هر حال الان ۱۷ ماه از آن روزها گذشته و نه تنها کسی روی صندلی ریاست فدراسیون ننشسته که انتخابات آن برای دومین مرتبه پشت سر هم عقب افتاده است. آن هم در وضعی که علی آبادی مقصر اصلی بی سامانی فوتبال ایران در یک سال و نیم گذشته کاملاً به صورت دموکراتیک در انتخابات ریاست فدراسیون ثبت نام کرد و تفسیر دموکراسی در انتخابات تمام اعضای مجمع را مجبور کرد که در روز رای گیری نام او را روی برگه های خود بنویسند. البته چند روز پیش باز هم فیفا به موضوع حضور «معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان تربیت بدنی» در انتخابات فدراسیون بند کرد و اعضای کمیته انتقالی به دفتر محمد بن همام احضار شدند تا درباره این موضوع توضیح بدهند. البته گویا ایرادی هم بر اساسنامه فدراسیون فوتبال وارد شده. ایراد به بند یک ماده ۲۴ اساسنامه برمی گردد که در آن علی آبادی به عنوان معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان تربیت بدنی عضو مجمع ۷۴ نفری فدراسیون فوتبال است. با این حساب اصلاً بعید نیست که داستان حضور علی آبادی در انتخابات فدراسیون فوتبال به جای باریک بکشد و حتی او برای اینکه کار فوتبال ایران دوباره به تعلیق نکشد از انتخابات کنار بکشد. البته این تنها یک احتمال کوچک است و باید در انتظار اینکه چه اتفاقی در روزهای آینده می افتد، ماند. از سوی دیگر هم باید اضافه کرد که اگر علی آبادی از انتخابات کنار بکشد، احتمالاً شاهرخ شهنازی رئیس فدراسیون پینگ پنگ و مشاور بین المللی رئیس سازمان تربیت بدنی که ارتباط خوبی هم با علی آبادی دارد گزینه اصلی ریاست فدراسیون لقب بگیرد؛ کسی که از دوستان صمیمی علی آبادی به حساب می آید و قطعاً کسانی که بنا بوده در انتخابات به علی آبادی رای بدهند نام شاهرخ شهنازی را روی برگه رای گیری خودشان می نویسند. به هر حال در حالی که دیگر دو ماه به آغاز مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ باقی مانده هنوز کسی نمی داند سرمربی تیم ملی چه کسی است و البته پس از پایان جام ملت ها در ۵ ماه گذشته تیم ملی حتی برای یک مرتبه هم اردویی را نگذرانده؛ همه باید دست به دعا ببرند تا رئیس فدراسیون زودتر انتخاب شود. شاید که پس از این اتفاق سرنوشت فوتبال ایران کمی از این ابهام دربیاید. نباید فراموش کرد که فوتبال ایران پس از جام جهانی ۲۰۰۶ بی سروسامان شد و این بی سامانی تا آغاز مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ هم رفع نشده.

علی عالی