جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا

دویدن به دنبال یک کارت گرامی


دویدن به دنبال یک کارت گرامی

چند سال پیش که بسیاری از پولداران به واسطه خرید سربازی پسرانشان , کارت معافیت به آنها هدیه کردند, بسیاری از مردم عادی حسرت خوردند و آهی نثار فلک کردند

خانواده‌های‌ ایرانی‌ از دیرباز تاکنون‌، همیشه‌ نگران‌ سربازی‌ رفتن‌ پسرانشان‌ بوده‌اند. به‌ عقیده‌ برخی‌ از خانواده‌ها در این‌ عصر تکنولوژی‌ نیازی‌ به‌ سربازی‌ رفتن‌ نیست‌، عده‌ یی‌ نیز معتقدند، سربازی‌ پسران‌ را تبدیل‌ به‌ انسان‌هایی‌ پخته‌ می‌کند.

... و اما بسیاری‌ از خانواده‌ها بر این‌ باورند که‌ سربازی‌ ۲ سال‌ از زندگی‌ فرزندشان‌ را فاقد خلاقیت‌ می‌کند، دو سالی‌ که‌ از نظر بسیاری‌ از جوانان‌ نیز سرنوشت‌ساز است‌ و آنها برای‌ فرار از کابوس‌ این‌ سال‌ها، ترجیح‌ می‌دهند به‌ دنبال‌ بهانه‌یی‌ باشند، تا زمان‌ رفتن‌ به‌ سربازی‌ را حتی‌ به‌ مدت‌ کوتاهی‌ به‌ تعویق‌ بیندازند.

برخی‌ از خانواده‌ها نیز به‌ دنبال‌ راه‌حلی‌ برای‌ گرفتن‌ معافیت‌ می‌گردند، به‌ هر دری‌ می‌زنند و به‌ هر ترفندی‌ متوسل‌ می‌شوند. آخرش‌ به‌ آنجا می‌رسند که‌ دیگر نمی‌شود با پول‌ سربازی‌ را خرید!

چند سال‌ پیش‌ که‌ بسیاری‌ از پولداران‌ به‌ واسطه‌ خرید سربازی‌ پسرانشان‌، کارت‌ معافیت‌ به‌ آنها هدیه‌ کردند، بسیاری‌ از مردم‌ عادی‌ حسرت‌ خوردند و آهی‌ نثار فلک‌ کردند. اما دوباره‌ بعد از لغو خرید سربازی‌ بسیاری‌ از خانواده‌های‌ عادی‌ جامعه‌ شاد شدند که‌ فرقی‌ میان‌ آنها و پولدارها نیست‌ ولی‌ دریغ‌ از اینکه‌ یک‌ سرباز پولدار و از خانواده‌یی‌ سرشناس‌ احتمالا در رفاه‌ و آسایش‌ نسبی‌ سربازی‌ را می‌گذراند و به‌ خانه‌ بازمی‌گردد ولی‌ یک‌ سرباز عادی‌ باید تمام‌ مشکلات‌ را به‌ جان‌ بخرد و به‌ روزهای‌ پایانی‌ خدمتش‌ فکر کند، شاید دوران‌ سربازی‌ در خیالش‌ کوتاه‌تر شود.

هادی‌ امانی‌ می‌گوید: جوان‌های‌ امروزی‌ با گذشته‌ بسیار متفاوتند. آنها از سربازی‌ و کارهای‌ سخت‌ فراری‌ هستند و البته‌ باید به‌ آنها حق‌ داد، زیرا پایان‌ سربازی‌ برای‌ جوانان‌ گذشته‌ مساوی‌ بود با گشتن‌ به‌ دنبال‌ کار و ازدواج‌ و... ولی‌ امروزه‌ جوانان‌ می‌گویند نزدیک‌ به‌ دو سال‌ از عمرشان‌ را در گوشه‌یی‌، با دیگر همسن‌و سال‌هایشان‌ می‌گذرانند و هنگامی‌ که‌ کارت‌ پایان‌ خدمت‌ می‌گیرند، تازه‌ مشکلاتشان‌ شروع‌ می‌شود.

بسیاری‌ از پدر و مادران‌ در این‌ روزها ترجیح‌ می‌دهند پسرانشان‌ درس‌ بخوانند و هر طوری‌ که‌ هست‌ از معافیت‌ تحصیلی‌ استفاده‌ کنند. زیرا معتقدند که‌ پادگان‌های‌ ما تبدیل‌ به‌ مکانی‌ برای‌ آموزش‌های‌ سرسری‌ و فاقد تخصص شده‌ است‌.

شکوه‌ احمدی‌ یک‌ پسر دانشجو دارد و با تمام‌ تلاشی‌ که‌ از خودش‌ نشان‌ داده‌ نتوانسته‌ در آزمون‌ کاردانی‌ به‌ کارشناسی‌ پذیرفته‌ شود.

احمدی‌ می‌گوید: فکر می‌کنم‌ بسیاری‌ از پادگان‌ها از سربازها اشباع‌ شده‌ است‌، اگر این‌ فکر درست‌ است‌، چرا مسئولان‌ به‌ فکر برنامه‌ها و استراتژی‌های‌ کلان‌ و «جوان‌ پرور» نیستند؟

صفورا رضایی‌ با گله‌ از مسئولان‌ بخاطر سختگیری‌های‌ فراوان‌ آنها در دوران‌ سربازی‌ می‌گوید: پسرم‌ چند بار از خدمت‌ سربازی‌ فرار کرد، چون‌ دیگر توان‌ مقابله‌ با سختی‌ها از او سلب‌ شده‌ و دچار استرس‌ و بیماری‌ روحی‌ شده‌ بود. به‌ نظر من‌ بهتر است‌ دوران‌ سربازی‌ با تمام‌ قوانین‌ و مقرراتش‌ بدون‌ سختگیری‌ طی‌ شود.

علی‌ حامدی‌ نیز در این‌ باره‌ می‌گوید: در کشورهای‌ خارجی‌ شاهد هستیم‌ عده‌یی‌ که‌ واقعا به‌ ارتش‌ علاقه‌مند هستند به‌ این‌ رشته‌ وارد می‌شوند و تعلیم‌ می‌بینند و به‌ ازای‌ کارشان‌ حقوق‌ دریافت‌ می‌کنند ولی‌ متاسفانه‌ در کشور ما، سربازی‌ اجباری‌ است‌ و حقوق‌ اندکی‌ به‌ جوانان‌ که‌ در حساس‌ترین‌ دوران‌ زندگی‌ خود هستند، داده‌ می‌شود.این‌ امر باعث‌ می‌شود که‌ جوانان‌ بطور سرسری‌ یکسری‌ آموزش‌ را فقط‌ به‌ بهانه‌ پایان‌ خدمت‌ و گرفتن‌ کارت‌ طی‌ کنند.در دنیای‌ کنونی‌ و با ورود تکنولوژی‌ باید افرادی‌ به‌ خدمت‌ سربازی‌ بروند که‌ در دانشگاه‌های‌ نظامی‌ تحصیل‌ کرده‌ و کاملا به‌ علم‌ نظامی‌ اشراف‌ دارند.

البته‌ به‌ نظر من‌ بسیاری‌ از افراد بی‌سواد با بیگاری‌ خدمت‌ سربازی‌ را طی‌ می‌کنند و کارایی‌ دیگری‌ ندارند. اگر مسئولان‌ افراد با استعداد و تحصیلکرده‌ را به‌ ارتش‌ وارد کنند مطمئنا بازده‌ بیشتری‌ خواهند گرفت‌.

ریحانه‌ غلامرضایی‌ نیز که‌ خود ۲ فرزند پسر دارد ولی‌ هیچ‌کدام‌ برای‌ رفتن‌ به‌ خدمت‌ سربازی‌ اقدام‌ نکرده‌اند، می‌گوید: موضوع‌ دلسردی‌ جوانان‌ نسبت‌ به‌ واژه‌ سربازی‌ باید هر چه‌ زودتر از طرف‌ مسئولان‌ و کارشناسان‌ بررسی‌ شود. ۲ سال‌ زمان‌ کوتاهی‌ نیست‌ که‌ جوانان‌ ما آن‌ را طی‌ کنند (البته‌ موضع‌ سربازی‌ در زمان‌ جنگ‌ و دفاع‌ از میهن‌ فرق‌ می‌کند).

وی‌ می‌افزاید: پسر من‌ دو سالی‌ می‌شود بخاطر نرفتن‌ به‌ سربازی‌ دو درس‌ دانشگاهی‌اش‌ را هر ترم‌ قبول‌ نمی‌شود و دوباره‌ ترم‌ بعد شهریه‌ می‌پردازد و روز از نو و روزی‌ از نو. دوباره‌ به‌ آخر ترم‌ نزدیک‌ می‌شویم‌ و هیچ‌ اتفاقی‌ نمی‌ افتد.

شاید اگر خدمت‌ سربازی‌ تبدیل‌ به‌ یک‌ مقوله‌ دلخواه‌ از سوی‌ جوانان‌ می‌شد، این‌ اتفاقات‌ مکرر تکرار نمی‌شد.

محمد امینی‌ شهروند دیگری‌ است‌ که‌ با سربازی‌ رفتن‌ جوانان‌ موافق‌ است‌ و می‌گوید: سربازی‌، پسران‌ را مرد بار می‌آورد و غرور بی‌حد آنها را کاهش‌ می‌دهد و این‌ برای‌ زندگی‌ آینده‌ آنها مفید است‌.

غرور بسیار باعث‌ شکست‌های‌ فراوان‌ جوانان‌ می‌شود ولی‌ خدمت‌ سربازی‌ دستمایه‌یی‌ می‌شود برای‌ تحمل‌ یک‌ زندگی‌ سخت‌ و دشوار.

غلام‌ هاشمی‌ همکار امینی‌ با نظر او کاملا مخالف‌ است‌ و در این‌ باره‌ می‌گوید: جوانان‌ ما باید راه‌ و رسم‌ زندگی‌ را در مدارس‌ آموزش‌ ببینند چون‌ هنگامی‌ که‌ بزرگ‌ می‌شوند یادگیری‌ آنها کمتر خواهد شد. در ضمن‌ اشتباه‌ افراد این‌ است‌ که‌ فکر می‌کنند سربازی‌ رفتن‌، جوانان‌ را از غرور دور کرده‌ و با سختی‌ها آشنا می‌شوند، در صورتی‌ که‌ به‌ نظر من‌ سربازی‌ باید هدف‌های‌ بالاتری‌ داشته‌ باشد. باید یکسری‌ جوان‌ برای‌ پاسداری‌ از کشور آموزش‌های‌ تئوری‌ و عملی‌ ببینند و این‌ البته‌ نگاه‌ صحیح‌ مسئولان‌ و مردم‌ را به‌ این‌ مقوله‌ می‌طلبد.

او می‌افزاید: با تمام‌ این‌ اوصاف‌ به‌ نظر من‌ باید تغییری‌ در روند سربازی‌ جوانان‌ ایجاد شود و این‌ مدت‌ تبدیل‌ به‌ خدمت‌ داوطلبی‌ از سوی‌ جوانان‌ شود یا بسیاری‌ از جوانانی‌ که‌ به‌ علم‌ نظامی‌ علاقه‌مند هستند با گرفتن‌ مدارک‌ بالای‌ علمی‌، افرادی‌ متخصص برای‌ خدمت‌ به‌ جامعه‌ شوند.

کتایون‌ دارابی‌