انتظار یعنی تلاش بیشتر

هرکس از مردم شیعه بمیرد در حالی که منتظر ظهور امام مهدی ع و حکومت آن بزرگوار بوده باشد از نظر فضیلت مانند کسی است که در خیمه مخصوص آن حضرت بوده است

قبل از توضیح معنی انتظار به فرمایش نورانی امام جعفر صادق(ع) توجه می‌کنیم که می‌فرمایند:

«من مات منکم علی هذا الامر منتظراً له کان کمن کان فی فسطاط القائم(ع)؛ (۱)

«هرکس از مردم شیعه بمیرد در حالی که منتظر ظهور امام مهدی (ع) و حکومت آن بزرگوار بوده باشد (از نظر فضیلت) مانند کسی است که در خیمه (مخصوص) آن حضرت بوده است.»

از این حدیث متوجه فضیلت و ارزش معنوی فراوان موضوع انتظار می‌شویم ولی این سؤال پیش می آید که معنی انتظار واقعی چیست؟

پرواضح است که انتظار به معنی دست روی دست گذاشتن و بی‌تفاوتی در برابر ناپاکی‌ها و آلودگی‌های فردی و اجتماعی خود و دیگران نیست، مکتب انتظار ظهور امام زمان (ع) مکتب وسیع تربیتی و اصلاحی است که در آن یک مسلمان منتظر فرج، فردی می‌باشد که از هر لحاظ ایده آل، شایسته و با فضیلت است.

بی تردید حضرت صاحب معروف به اباصالح است یعنی پدر انسان‌های صالح و این کنیه حضرت این پیام را دارد تا ما صالح نباشیم مصلح حقیقی پرتوافکنی نمی‌نماید یعنی قبل از آن که خورشید وجود آن حضرت از پس ابر غیبت نمایان شود منتظران و یاران آن حضرت قبلاً عالم وجود خود را از ناپاکیها و ظلم و ستم‌ها (نسبت به خود و خلق و خالق هستی) پیراسته و مطهر نموده و حقیقت عدالت را در تمامی زوایای زندگی فردی و اجتماعی خود محقق ساخته باشندتا بتوانند، آن حضرت را در اجرای عدالت درجهان بشریت یاری بخشند.

در حقیقت کسانی که به انواع گناهان و ناپاکیها و دهها گونه ستم و بیدادگری آلوده‌اند و با این حال تصور می‌کنند که در انتظار فرج به سر می‌برند و در شمار منتظران ظهور امام زمان(ع) قرار دارند سخت در اشتباهند.

امام صادق (ع) در حدیث شریفی دراین خصوص می‌فرمایند:

«کسی که مایل است جزو یاران حضرت مهدی «عجل الله تعالی فرجه‌الشریف» قرار بگیرد، باید منتظر باشد و اعمال و رفتارش در حال انتظار با تقوی و اخلاق نیکو توأم گردد.» (۲)

همچنین امام عصر(ع) درخصوص پرهیز از گناهان در زمان انتظار در توقیع شریفشان به یکی از علمای سابق می‌فرمایند:

«ما را از ایشان (شیعیان) دور نمی‌دارد مگر، آن دسته از اعمال آنان که ما را ناپسند و ناخوشایند است و از آنان روا نمی‌داریم.» (۳)

براین اساس معنای واقعی انتظار یعنی اعتقاد به ظهور و قیام حضرت ولی عصر «عجل الله تعالی فرجه‌الشریف» به عنوان آخرین وصی رسول خدا و آخرین حجت حق بر روی زمین و کسب آمادگی جهت شرف حضور یافتن در رکاب آن حضرت از طریق کسب تقوی و فضایل اخلاقی و دوری از گناهان و معاصی بلکه مکروهات و هرآنچه که ممکن است مورد کراهت آن حضرت باشد و این مهم به دست نمی آید مگر با تلاش و کوشش مستمر یا به رهنمود رهبر حکیم انقلاب سید استاد ما با همت و کار مضاعف بنابراین معنای حقیقی انتظار یعنی تلاش بیشتر برای رستگار شدن. پس چنانچه در دوره عمر، ظهور آن امام بزرگوار اتفاق بیفتد، با سربلندی و عزت می‌توان به زیارت حضرت رفت و در خدمت آن عزیز کمر به یاری دین خدا بست و اگر عمر انسان کفاف درک زمان ظهور حضرتش را ننمود، اجر و مزد کسی که در دولت حضرت مشغول به خدمت است را دارد.در این باره امام صادق(ع) می‌فرمایند: «اگر کسی که منتظر (حضرت مهدی(ع) ) است از دنیا برود و حضرت بعد از او قیام کند، اجر او همانند کسی است که زمان او را درک کرده، پس بکوشید (درتقوی و اعمال صالح و دوری از گناهان) و منتظر باشید، گوارا باد بر شما ای یاران مورد لطف خداوند.» (۴)

● حضرت مهدی را بهتر بشناسیم

نام مبارک آن حضرت همنام با نام مبارک رسول اکرم (ص) است. پدر بزرگوارش امام حسن عسکری (ع) و کنیه‌اش ابوالقاسم است، مادر گرامی آن حضرت «نرجس» دختر یشوعا پسر قیصر روم است که از جانب مادر از فرزند حواریین مسیح و نسبش به وصی مسیح یعنی شمعون الصفا می‌رسد. (۵) امام در سحرگاه نیمه شعبان‌المعظم سال ۲۵۵ هجری قمری در شهر سامرای عراق متولد شدند.

مدت پنج سال در دامن پدر بزرگوارش تحت تربیت و تعلیم قرار داشتند و در آن مدت افراد صالح و مورد اعتماد حضرت از محضر پرفیضش بهره‌ها بردند.در سال ۲۶۰ هجری قمری همزمان با شهادت پدر بزرگوارش امام عسگری (ع)

به خواست و اراده الهی به مقام والای امامت منصوب و غیبت صغرای آن حضرت آغاز شد.

«غیبت صغری» مدت ۶۹ سال به طول انجامید و در آن مدت چهار نفر از شیعیان خاص آن حضرت وظیفه نیابت و ارتباط امام بامردم را برعهده داشتند که پس از درگذشت چهارمین نایب، غیبت کبرای امام از سال ۳۲۹ هجری آغاز که تاکنون ادامه دارد تا روزی که خداوند اراده فرماید زمام امور جهان را با ظهور آن حضرت به دستش بسپارد. از جنبه‌های مختلف، آن حضرت را شبیه به بعضی از پیامبران الهی و ائمه معصومین می‌دانیم، از آن جمله شباهت امام مهدی (ع) به:

۱) حضرت نوح(ع)، زیرا که حضرت نوح شیخ‌الانبیا بود و حضرتش شیخ‌الاوصیا به فرموده امام صادق و امام هادی (ع) حضرت نوح دوهزار و پانصد سال عمر کرد (۶) آن حضرت نیز از ۲۵۵ تا امسال که سال ۱۴۱۹ است، هزار و صد و شصت و چهار سال عمر دارند.

۲) حضرت موسی (ع) زیرا که حمل و ولادت موسی مخفی بود، حمل و ولادت امام مهدی (ع) نیز مخفی و پنهان بوده است، همچنین موسی (ع) دوبار از میان قومش غایب شد که یکی طولانی‌تر از دیگری بود، آن حضرت نیز چنین خصوصیتی دارند.

۳) عیسی (ع) در شکم مادر با او تکلم می‌کرد و تسبیح خدا را کرد، امام عصر (ع) نیز در شکم مادر تکلم نمود و سوره مبارکه قدر را تلاوت فرمود. (۷)

۴) حضرت خاتم الانبیاء(ع)، در اینجا ما به کلام جامعی از رسول اکرم در خصوص امام عصر (ع)

اکتفا می‌کنیم که فرمود: «مهدی از فرزندان من است، نام او نام من است، کنیه‌اش کنیه من است، شبیه‌ترین مردم است به من از جهت سیمای ظاهری و صفات باطنی.» (۸)

با توجه به مطالبی که به طور خلاصه ارائه گردید پی می‌بریم که آدمی بدون شناخت و معرفت و تهی از گرایش و ایمان به کانون‌های مقدس این عالم (یعنی ائمه و اولیای الهی)، از هرگونه ارزش و فضیلتی به دور می‌باشد و این شناخت و معرفت نسبت به خداوند، پیامبر و ائمه معصومین علی‌الخصوص امام عصر «ارواحنا فداه» است که به او شخصیت و ارزش الهی و انسانی می‌بخشد و او را از زمره حیوانات و انسان‌های جاهل خارج نموده و در مسیر رسیدن به خدا و هدف خلقت قرار می‌دهد. در اینجاست که معنای عمیق حدیث رسول خدا (ع) روشن می‌شود که: «من مات و هرکس بمیرد و امام زمانش را نشناخته باشد، به مرگ جاهلیت مرده است.»

معنای غیبت و علت آن غیبت به معنای ندیدن از سوی ماست و واقعیت آن یعنی آن حضرت مانند دیگر ائمه و انبیاء امت خود را می‌بیند و برتمامی امور آنان آگاهی دارد و در مواقع لزوم منشأ اثر هم می‌باشد کما این که این امر فراوان مشاهده و اثبات شده است. قطعاً آن حضرت نه همچون جنیان از انظار ناپدید گردیده است و نه در قالب فرشتگان به آسمانها بال گشوده است، بلکه غیبت آن حضرت مانند غیبت حضرت یوسف است و خدا بین او و خلق حجاب قرار می‌دهد به گونه‌ای که: «یزونه و لایعرفونه؛ او را می‌بینند ولی نمی‌شناسند.» (۹)

یعنی همانطور که حضرت یوسف در میان برادرانش بود ولی او را نمی‌شناختند، حضرت ولی عصر «ارواحنا فداه» نیز در بین مردم است و مردم او را می‌بینند ولی نمی‌شناسند.

پی نوشت در دفتر روزنامه موجود است