حق نگهدار سینمای ایران باشد

۵۱ سینماگر ایرانی آرزوهای خودشان را برای سینمای ایران نوشتند

۱) کمال تبریزی: آرزو می‌کنم سینمای ایران:

هنری باشد ولی بی‌مخاطب نباشد!

پرمخاطب باشد ولی مبتذل نباشد!

جشنواره‌ای باشد ولی به هر قیمتی نباشد!

دینی باشد ولی شعاری نباشد!

اقتباسی باشد ولی کپی مو به مو از دیگران نباشد!

روشنفکرانه باشد ولی ضد فرهنگ و اعتقاد مردم نباشد!

کوتاه باشد اما برای بلند شدن کش نیامده باشد!

بزرگ باشد اما متظاهرانه نباشد!

تند و منتقدانه باشد اما ناامید نباشد!

شاد و مفرح باشد اما بی‌بو و خاصیت نباشد!

جسور باشد اما در محاق توقیف نباشد!

پرشکوه باشد ولی عوامل‌اش فقیر نباشند!

مهم باشد ولی مورد بی‌مهری قرار نگیرد!

مورد توجه باشد ولی یک شبه و برای نمایش نباشد!

و بالاخره دارای قوانین متعادل نظارت و ارزشیابی باشد ولی هر کسی از هر کجا درباره آن تصمیم نگیرد!!!

همه این‌ها را گفتم ولی یک ضرب‌المثل قدیمی هست که میگه: آرزو بر سینمای جوان کشورایران عیب نیست!

حق نگهدار سینمای ایران باشد!

۲) عزت‌الله انتظامی: فیلم‌های خوب ساخته شود و سینما جهش بالایی داشته و سرازیر نشود.

۳) رضا کیانیان:آرزو می‌کنم فیلم‌هایی که بازی کردم نمایش داده شوند، به همین سادگی.

۴) فرشته طائرپور:آرزو دارم اگر عمری باقی بود و چند سال بعد شما بازهم همین سئوال را از من کردید، بتوانم بگویم خدا را شکر که سینما حالش از چند سال پیش خیلی بهتر است. )

۵) فریدون جیرانی: قدرت گرفتن بخش خصوصی در سینما از نظر سرمایه و فکر که آگاهی صنفی را به همراه می‌آورد.

۶) سیروس ابراهیم‌زاده: سینمای ایران به اعتلای خودش ادامه دهد و طی این ۲۰ سال پیشرفت‌هایی که داشته و جایگاهی که پیدا کرده متوقف نشود و با رفع نگرانی‌های موجود به نقش سازنده‌اش در جامعه‌ی ایران ادامه دهد.

۷‌) رضا ارحام صدر: سینما حداقل مانند تئاتر نشود و وجود داشته باشد و روزبه‌روز جلوتر رود و سینماگران ایرانی در همه کارها بدرخشند.

۸) مهناز افضلی: برای چیزی که وجود ندارد نمی‌شود آرزو کرد.

۹) محمدرضا اعلامی: سینما همیشه آزاد، مستقل و پیشرفته باشد.

۱۰) حمید آخوندی: همه با هم در سینما همدل شویم.

۱۱) داریوش بابائیان: آدم‌هایی که به سینما خدمت کردند قدرشان توسط مسوولین دانسته شود و همیشه پایدار و با ارزش باشند.

۱۲) محمدعلی باشه‌آهنگر: صداقت میان همه سینمایی‌ها حرف اول و آخر را بزند و هیچ کینه‌ای وجود نداشته باشد و فیلم‌هایی بسازیم که دنیا به آن ببالد و به آن تکیه کنیم.

۱۳) عبدالحسن برزیده: بچه‌های فیلم‌ساز بتوانند فیلم‌های مورد علاقه‌شان را بسازند.

۱۴) ایرج تقی‌پور: سینمای ما روزبه‌روز باسوادتر شود.

۱۵) علیرضا خمسه: برای سینما آرزوهای مختلفی می‌شود کرد. آن‌هایی که آرزو می‌کنند فراموش می‌کنند که خود سینما یک آرزوی بزرگ است.

۱۶) منیژه حکمت: دوست دارم نگاه سیاسی به سینما نشود و مسوولین آن را فرزند خلف این آب و خاک بدانند.

۱۷) ابوالفضل جلیلی: مسوولین سینمایی دست از اختلافات سلیقه‌ای بردارند و این پرچم برافراشته شده سینمای ایران را که حاصل رنج دوستان قدیم است برافراشته نگاه دارند.

۱۸) علیرضا رئیسیان: خداوند به سینماگران صبر ایوب عطا کند و به دولتمردان مربوط به حوزه فرهنگ هم شجاعت برای درک فرهنگ بدهد.

۱۹) کامبیز روشن‌روان: در همین امسال و سال آینده صنعت سینمای ما به گونه‌ای رشد کند که بتواند توجه مخاطبین ایرانی و خارجی را به خود جلب کند و مانند گذشته جزو آثار موفق جشنواره‌های بزرگ باشد.

۲۰) پوران درخشنده: در سینما درد دردمندان و بی‌عدالتی مطرح شود و مشکل آن‌ها را فریاد کشد و بتواند فرهنگ‌سازی کرده و وظیفه‌ی انسانی‌اش را عمل کند.

۲۱) علی سرتیپی: تعداد سینماهای تهران از مرز ۷۰ به ۲۰۰ سینما برسد تا بتوانیم به راحتی فیلم‌هایمان را اکران کنیم و مردم بتوانند به راحتی فیلم‌هایمان را ببینند.

۲۲) جمال ساداتیان: این اختلافات تمام شود و سینما جایگاه اساسی خودش را پیدا کند و فیلم‌هایی که شرایط اکران ندارند اکران شوند.

۲۳) محمدرضا سکوت: همدلی، یکرنگی و دوستی میان اهالی سینما باشد و سینمای مظلوم‌مان به پیشرفت فرهنگی برسد.

۲۴) امیر سماواتی: سینمای ایران همیشه پرواز را به خاطر بسپارد.

۲۵) محمدرضا شرف‌الدین: سینمای جوان کشورمان سروسامان بگیرد و عاقبت‌ بخیر شود.

۲۶) مهدی صباغ‌زاده: سینما با حرکت به سمت و سوی خوبی بتواند روی پای خودش بایستد و جواب‌گوی مسایل فرهنگی و اقتصادی ما باشد و استقلال داشته باشد.

۲۷‌) ابوالقاسم طالبی: سینما تابعی از تابع انقلاب اسلامی باشد.

۲۸‌) حمید فرخ‌نژاد: مدیران سینمایی‌مان از گذشتگان‌شان عبرت بگیرند.

۲۹‌) فرهاد قائمیان: سینمای ایران به شایستگی که دارد برسد و اهالی سینما نیز به شایستگی و توانایی که دارند در سطح بین‌المللی برسند.

۳۰) امیر قویدل: همکاران من همیشه سالم باشند و اندیشه‌شان روزبه‌روز شکوفاتر باشد.

۳۱) مهرداد فرید: دخالت‌های دولت در سینما به حداقل برسد و بخش خصوصی مسوولیت فیلم‌هایی که تولید می‌کنند را خود بر عهده بگیرند، مردم هم در انتخاب فیلم‌ها انتخاب‌کننده‌های خوبی باشند.

۳۲) قاسم قلی‌پور: سینما از شر غوغاسالاری خلاص شود.

۳۳) مهتاب کرامتی: در سینما، به جز بیمه‌های معمول، روزی بیاید که بتوانیم دل‌هایمان را هم بیمه کنیم... این روزها عجیب دلتنگیم.

۳۴) احمدرضا گرشاسبی: سینما به سمت تعالی خودش برگردد.

۳۵) جهانگیر کوثری: روزی برسد که فیلم‌های فرهنگی و هنری با فیلم‌های تجاری اکران شود.

۳۶) ‌پروانه معصومی: قصه‌هایی که فیلم می‌شوند، قصه‌هایی باشند که بتوانند مقداری از واقعیت اجتماع را نشان دهند.

۳۷) غلامرضا موسوی: ارتقا کیفیت، کمیت و سال فیلم‌نامه‌های خوب، سال فیلم‌های باارزش و سال افزایش مخاطبان و رسیدن به ۲۰۰۰ سالن در سراسر کشور با استانداردهای جهانی.

۳۸) احمد نجفی: سینما وضع و آینده‌اش درست شود.

۳۹) محمدعلی نجفی: این سینما بخش فرهنگی و هنری‌اش از قید سیاستمداران و دولت رها شود و مجموعه خانواده سینما راجع به آن تصمیم بگیرند.

۴۰) عبدالله اسفندیاری : آرزو دارم که در این سینما چنان فیلم‌های خوب و عمیقی ساخته شود که تماشاچیان برای تماشای آ‌ن‌ها جلوی درب سینماها صف بکشند.

۴۱) مینو فرشچی: آرزو می‌کنم سال آینده فیلم‌ها چنان جذاب و قوی باشند که داوران جشن خانه سینما دلشان نیاید که از وسط فیلمی بلند شوند و قصه فیلم‌ها نیز به گونه‌ای باشد که از پایانی غیرقابل پیش‌بینی بهره برند.

۴۲) فریدون فرهودی: شاید مهم‌ترین آرزو ارتباط مستقیم و قوی مردم با سینما باشد. آرزوی دیگری نیز که می‌توان برای این سینما داشت کاهش محدودیت‌ها و نظارت مسوولان برروی مسایل مفهومی است. امیدوارم نظارت مسوولان بیش از آن‌که برروی مسایل مفهومی باشد به مسایل اقتصادی سینما معطوف شود.

۴۳) فریدمصطفوی: در سال جدید بیشترین آزادی برای فکر، بیشترین امنیت برای سرمایه‌گذاری و بیشترین سعه‌صدر و ثبات برای سیاست‌گذاری‌های فرهنگی را آرزومندم.

۴۴) جابر قاسمعلی: آرزو می‌کنم همه صنف‌های سینمای ایران در جایگاه شایسته خود قرار گیرند و از توانایی‌های فیلم‌نامه‌نویسان نیز به نحو احسن و در جایگاه مناسب استفاده کنند.

۴۵) محمدهادی کریمی: تمام آرزوهای خوب و دست‌نیافتنی را برای سینمای ایران آرزومندم.

۴۶) مهرداد اسکویی: آرزوی من مدت‌ها پیش برآورده شده، چراکه همواره آرزو داشتم به مانند سایرین که در روز تولدشان اتفاق مهمی می‌افتد، در روز تولد من نیز اتفاقی افتد که به طور تصادفی ۱۲ سال پیش این آرزو برآورده شود و این روز را روز ملی سینما نام گذاشتند و بدین‌ترتیب آرزوی من سال‌ها قبل برآورده شده و دیگر هیچ آرزویی ندارم.

همچنین امیدوارم در سینمای مستند با برنامه‌ریزی و پشتیبانی آموزشی و علمی و سرمایه‌گذاری مناسب و بهینه در سال بعد نیز همانند امسال شاهد رشد محسوس این صنعت باشیم.

۴۷) مهوش شیخ‌الاسلامی: در درجه اول برای تمامی مستندسازان آرزوی موفقیت دارم و بعد از آن امیدوارم فیلم‌سازان شهرستانی نیز پس از ساختن یک فیلم متوقف نشوند و همچنین امیدوارم فیلم‌های مستند نیز فروش داشته باشند و بدین‌ترتیب سینمای مستند با فروش و تغذیه مالی فیلم‌ها حیات خود را ادامه دهند.

۴۸) پناه برخدا رضایی: اگر صادقانه بگویم برای سینما هیچ آرزویی ندارم.

۴۹) مجتبی میرتهماسب: از آنجا که می‌دانم آرزوی تمامی آنان برآورده شود. آرزوی دیگرم نیز این است که ابتذال در همه عرصه‌ها دست از سر سینمای ایران بردارد و امیدوارم مستندسازان به مرحله‌ای برسند که بتوانند به شکل حرفه‌ای فعالیت کنند و مستندساز حرفه‌ای باشند و بتوانند از این راه امرار معاش کنند.

۵۰) حسین ایری: امیدوارم سینما آنقدر حرفه‌ای شود که هر کس در جایگاه خود به بهترین شکل ممکن، ایفای نقش کند و کسی نیز در کار او دخالت ننماید.

و ۵۱) محمد علی طالبی: فضای سینما آزاد شود.