ایروان شهر صورتی

ارمنستان در زبان محلی به معنای «هایاستان» است که در قفقاز جنوبی واقع شده است و پایتخت آن ایروان، یکی از سه شهر مهم قفقاز جنوبی و محبوب ارمنیان جهان می‌باشد.
این شهر تاریخی با قدمت …

ارمنستان در زبان محلی به معنای «هایاستان» است که در قفقاز جنوبی واقع شده است و پایتخت آن ایروان، یکی از سه شهر مهم قفقاز جنوبی و محبوب ارمنیان جهان می‌باشد.

این شهر تاریخی با قدمت ۲۸۰۰ ساله از لحاظ معماری نزد ارمنیان جهان همچون جواهر است. مهندسان در زمان بنای شهر از رنگ‌ صورتی بسیار استفاده کرده‌اند و به همین دلیل به ایروان، شهر صورتی نیز می‌گویند.

این منطقه در خشکی محاصره شده است و تابستان‌های گرم و خشک و زمستان‌های بسیار سردی دارد و از جنوب با ایران و از شرق با آذربایجان همسایه است.

فرهنگ ارمنستان تاثیر زیادی از ایران گرفته زیرا در سال‌های قبل، ارمنستان جزیی از ایران بوده است. زبان ارمنی، زبان رسمی کشور ارمنستان می‌باشد و زبان روسی نیز به دلیل زندگی مردم روسیه در آن کشور رواج دارد.

جاذبه‌های گردشگری

ارمنستان به دلیل قدمت تاریخی کهنی که دارد، از جاذبه‌های گردشگری زیادی برخوردار است که در ادامه به آن اشاره می‌کنیم.

میدان هراپاراگ (جمهوری): میدان اصلی ایروان می‌باشد. دورتادور این میدان چندین ساختمان با معماری چشم‌نواز، هتل و موزه و پست و مخابرات دیده می‌شود. روبه‌روی ساختمان موزه یک استخر زیبا قرار دارد که در شب‌های تابستان نورپردازی می‌شود.

کاسکار یا هزار پله یک مکان دیدنی در ایروان است که با یک آبشار مصنوعی و بی‌نظیر دیدنی‌تر شده است. البته این مکان مجهز به پله برقی نیز می‌باشد.

مسجد کبود ایروان در مرکز شهر قرار دارد. در ایروان که در قدیم جزء ایران محسوب می‌شد، ۸ مسجد در این شهر وجود داشت، اما اکنون همین یک مسجد باقی مانده که در سال ۱۳۷۵ توسط جمهوری اسلامی ایران و توسط معماران ایرانی بازسازی شد.

معبد گارنی یک آثار باستانی در استان کوتایک ارمنستان است و یک روستا با همین نام نیز در نزدیکی آن واقع می‌باشد. ساختمان گارنی بازمانده از دوران مهرپرستی برای نیایش خورشید بوده است. گارنی در سال ۷۷ بعد از میلاد در دوران یونانی‌ها ساخته شد و در سال ۱۶۷۹ بر اثر زمین‌لرزه ویران شد و در دهه ۷۰ میلادی دوباره مورد بازسازی قرار گرفت.

بازمانده‌های «دژ اورارتویی» و قلعه «ارپونی» متعلق به قرن هفتم پیش از میلاد به منظور جنگ‌های اروپایی ساخته شده بود، که در حال حاضر از جاذبه‌های اصلی گردشگری ایروان به شمار می‌رود.

«ساغموسا – وانک» به معنای صومعه زبور، صومعه‌ای است در ارمنستان مرکزی در منطقه آشتارک. زمانی که هوا صاف باشد قلعه آراگاتس بلندترین کوه کشور ارمنستان از این صومعه دیده می‌شود.

مردم ارمنستان

مردم ارمنستان آداب و رسوم خاصی دارند، آنها جشن‌ها، غذاها، لباس‌ها و مراسم سنتی ویژه‌ای دارند،لباس مردان ارمنی تاثیر گرفته از لباس مردان گرجی و مردان ساکن خطه شمال ایران است. لباس زنان نیز از جلیقه و دامن‌های بلند و زرد با رنگ‌های شاد تشکیل شده است.

غذاهای این منطقه شبیه غذاهای سنتی ایرانیان و ترک‌هاست. از غذاهای سنتی ارامنه «خاش» می‌باشد که تقریبا همان کله و پاچه ایرانی است.

«خاشلاما» از گوشت گوسفند درست می‌شود و «زاوراپلاف» نوعی پلوست که در آن به جای برنج از بلغور استفاده می‌شود.

یکی از غذاهای معروف ارمنستان، کباب ماهی «ایشخان» است که از دریای سوان صید می‌شود.

پیراشکی «خاچاپوری» نیز شهرت زیادی در ارمنستان دارد.

جشن‌های مهم

اعیاد و جشن‌های ارامنه نشات گرفته از رسوم قبل از میلاد است. مهم‌ترین عید آنان «ناواسات» نام دارد. عید دیگر آنان «وارتاوار» یعنی پاشیدن آب به یکدیگر مرسوم است. با ورود مسیحیت به ارمنستان اعیاد دیگری همچون «عید کریسمس»، «ایستر» و «هامیارتسوم» به اعیاد ارامنه افزوده شد.

از دیگر جشن‌های مهم و باستانی ارامنه می‌توان به جشن «درندز» یا آتش‌افروزی و جشن «باریگندان» و جشن «ناواسارد» اشاره کرد.

عید فرهنگ، گرامیداشت سالروز ابداع الفبا و خط ارمنی توسط «مسروب ماشتوس» نیز جزء اعیاد و جشن‌های ملی در ارمنستان است روز ملی ارمنستان در ۲۵ سپتامبر به منظور استقلال ارمنستان از اتحاد جماهیر شوروی همه ساله با جشن و سرور برگزار می‌شود. هم‌اکنون ارمنستان به یکی از کشورهای توریستی آسیای میانه تبدیل شده و ایرانی‌های زیادی برای دیدن و گشت و گذار به آنجا سفر می‌کنند.

اکثر مردمان این کشور خونگرم و مهربان هستند و به مهمان‌نوازی شهرت دارند و از آنجا که این شهر سال‌ها جزو خاک ایران بوده رفتاری شبیه ایرانی‌ها دارند، به خصوص نسل قدیمی این کشور...