محبوبیت «پدر» مقتدر و مهربان نزد بچه ها

پدر روح خانواده و عامل رشد و تكامل همه افراد خانواده و برای اعضای خانواده اش همدمی مهربان, منجی و رفیقی واقعی است

پدر روح خانواده و عامل رشد و تكامل همه افراد خانواده و برای اعضای خانواده اش همدمی مهربان، منجی و رفیقی واقعی است.

فرزندان در سایه پدر احساس امنیت و آرامش بیشتری می كنند و از او راه و رسم درست زندگی كردن را می آموزند و از این طریق با راهنماییهای پدر افقهای روشن زندگی را یكی پس از دیگری طی می كنند.

به گفته دكتر ایرج وثوق عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشكی، خانواده در واقع به مفهوم عام به عنوان خاستگاه و پناهگاه اعضای آن می باشد كه دارای سلسله مراتبی نیز هست.

البته در برخی مواقع این سلسه مراتب از دیدگاه بعضی از افراد كمی ظالمانه به نظر می رسد، در صورتی كه این چنین نیست و همین مسأله خود موجب نظم، آرامش و در نهایت امنیت تك تك اعضای خانواده خواهد شد و به همین دلیل خانواده طی هزاران سال توانسته است پایدارترین و مؤثرترین كانون اجتماعی باشد.

این روانپزشك در ادامه می افزاید: خانواده عامل اصلی انتقال ویژگیها و اندیشه ها از یك نسل به نسل دیگر است كه معمولاً مرد به عنوان همسر و پدر در این زمینه نقشی بسیار اساسی دارد. به همین دلیل پدر در اكثر فرهنگها به عنوان تكیه گاه اصلی خانواده محسوب می شود.

پس مقام پدر، مقامی بسیار بالا و ارزشمند است، چون در سرنوشت تك تك اعضای خانواده نقشی فعال و تعیین كننده دارد.

دكتر وثوق خاطر نشان می كند: اگر جامعه ای به سمت رشد و رستگاری هدایت شود، یكی از علل عمده آن پدرانی هستند كه در تربیت فرزندانشان موفق بوده و كوشیده اند تا نسلی پاك و آگاه پرورش دهند.

وی در ادامه تصریح می كند: پدر رنگ دهنده و سازنده شخصیت فرزندانش است، چون مهمترین الگو برای عملكرد آنان محسوب می شود.

به گفته این عضو هیأت علمی دانشگاه، كودك از بدو تولد بعد از چهره مادر با چهره پدر آشنا می شود و او را به عنوان عامل نظم، اقتدار، امنیت، پناهگاه و ... به حساب می آورد و مهرورزی او به كودكش عامل عشق، دوستی، لطف، صفا و صمیمیت است.

پدر علاوه بر برآورده كردن نیازهای خانواده، به وضعیت یك یك اعضا رسیدگی كرده و می كوشد این كانون مقدس را همیشه پایدار نگه دارد و امور آن را ساماندهی كند.

به اعتقاد وی، پدر الگوی شكوفایی فرزندانش است، البته به شرط آنكه خودش به آن درجه از رشد رسیده باشد تا بتواند الگویی مناسب به شمار آید، زیرا همان گونه كه پدر می تواند نقش مؤثر و سازنده داشته باشد، می تواند در سرنوشت فرزندان منفی عمل كند.

به این ترتیب معنی پدر برای فرزندانش در صورت حضور مؤثرش در خانواده در واقع دربرگیرنده طیف وسیعی از آرمانها، آرزوها و تخیلهای واقعی و غیر واقعی فرزندان است.

بنابراین، كودك به پدری مسؤولیت پذیر نیازمند است و مسؤولیت پذیری و مردانگی نیز آموختنی نیست، بلكه در مسیر زندگی روزمره با تقلید از پدرانی نمونه الگوبرداری می شود.

به گفته دكتر وثوق، فروید روانشناس مشهور معتقد است؛ «در كودكی هیچ نیازی قویتر از نیاز به حمایت پدر نیست و كودك از بدو تولد نیازمند است كه بداند پدری دارد كه قادر است در مواقع ضروری او را از خاطرات حفظ و از او حمایت كند.»

به این ترتیب به نظر می رسد پدرانی در ایجاد رابطه مثبت و تربیت فرزندان خویش موفق هستند كه در نقش خود قاطع، نظم دهنده، مهربان و صبور باشند، ضمن آنكه در تمام مراحل زندگی همدل و همراه فرزندان و همسرشان باشند. در چنین شرایطی فرزندان بین خود و والدینشان هیچ فاصله ای نمی بینند و از خواسته های چنین پدری سرپیچی نخواهند كرد، چون تصویری سالم و قابل قبول از وی دارند و از صمیم قلب نیز دوستش دارند. نسبت به او احساس تعلق می كنند و مانند چسبی می شوند كه هرگز از آرمانهای حقیقی انسانیت جدا نخواهند شد.

اعظم طیرانی