جشنواره فیلم فجر هدایت ها و حمایت ها

بیست و پنجمین جشنواره بین المللی فیلم فجر چهارمین روز خود را سپری می كند. با نگاهی كوتاه به رویدادهای جشنواره نكات زیر قابل تامل است.

۱) جشنواره فجر بستری است برای كشف استعدادها و جریان های نوین سینما؛ این مهم زمانی محقق می شود كه آثار ساخته شده با درجه های متفاوت در كنار یكدیگر قرار گیرند و جشنواره این امكان را فراروی دوستداران سینما، منتقدان و داوران قرار داده و آن را كانون توجه عمومی قرار دهد.

۲) ارزیابی مهم ترین محصولات یكساله سینمای كشور در جشنواره محقق می شود. نمایش فیلم در جشنواره زمینه شناخت جریان كلی سینمای ایران را مهیا می كند و امكان بررسی ابعاد كیفی، كمی یا چشم انداز آینده سینما فراهم می آید.

۳) جریان سینمایی فجر نزد مسوولان سینمایی كشور نیز نمود داشته است. ترویج سینمای معنا گرا در یك دوره و تاكید بر روی عنصر نگاه ملی در دوره دیگر جشنواره، زمینه ای برای سنجش سیاست گذاری های جدید دولت در حوزه سینما محسوب می شود.

۴) همواره باید منتظر كشف استعدادهای جوان سینمای ایران توسط مدیران جشنواره های خارجی باشیم. مسوول مستقیم حمایت از سینماگران جوان چگونه می خواهد از سینماگران جوان حمایت كند. مگر جشنواره فجر ادعای حمایت از نوآوران سینمای ایران را ندارد؟

۵) در بخش مسابقه سینمای ایران یك سوال پیش روی مخاطب قرار دارد و آن تفاوت این بخش با جشن خانه سینما است و این كه انگیزه هنر هفتم در كدام یك لحاظ می گردد؟ داوران در هر دو جشنواره به مسایلی كه باید لحاظ گردد توجه دارند اما بالاخره جایگاه سینمای هنری كجاست؟ آیا عامل گرایش سینماگران به جشنواره های خارجی خلأ مكانی برای نمایش و ارزیابی سینمای هنری در داخل كشور نیست؟

۶) جشنواره فیلم فجر به پشتوانه بیست و پنج سال برگزاری توانسته است نقشی جدی در چشم انداز سینمای ایران و افق های آینده آن برعهده گیرد و آنچه اكنون به آن می اندیشد اعتلای سینمای ایران و همچنین اعتلای روز افزون و تحول سینمای روز جهان است.

۷) در جشنواره بیست و پنجم بسان برخی از جشنواره های فیلم فجر بعضی از بزرگان سینمای ایران حضور ندارند.

با حضور یا عدم حضور این نسل از فیلمسازان جشنواره راه خود را طی می كند اما مخاطبان بسیاری در طول جشنواره وقتی از عدم حضور بزرگان آگاه می شوند به این نكته كه جشنواره فیلم معتبری برای دیدن ندارد، دامن می زنند.

تجربه حضور فیلمسازان جوان در طول سال های گذشته و ارایه آثار شگفتی آفرین نشان داده كه فصل شكفتن جوانه های سینمای ایران است. به رغم این نگاه زمانی یك جشن سینمایی كامل است كه بزرگان برای اعتبار بخشی به آن فیلم های خود را عرضه نمایند. بزرگان سینمای ایران به یاد دارند كه در طول برگزاری جشنواره همین فستیوال بوده كه آنان را به مخاطب سینما معرفی كرده از این رو شركت نكردن یا قهر كردن برخی بزرگان می تواند اعتبار بازیافته ایشان را مورد نقد قرار دهد.

حسین فصیحی