پـیـامـک؛ زنگ خطری برای ارتباطات میان فردی

در شرایط کنونی، کمتر خانواده‌ای را می‌توان یافت که از خدمات تلفن همراه استفاده نکند، شاید بهتر است بگویم، کمتر عضو خانواده‌ای را می‌توان یافت که از یکی از انواع سرویس‌های …

در شرایط کنونی، کمتر خانواده‌ای را می‌توان یافت که از خدمات تلفن همراه استفاده نکند، شاید بهتر است بگویم، کمتر عضو خانواده‌ای را می‌توان یافت که از یکی از انواع سرویس‌های تلفن همراه موجود در کشور، استفاده نکند و همین مهم باعث شده است که تبادل انواع و اقسام اخبار، اطلاعات، لطیفه‌ها، تصاویر، اشعار، طنز‌های سیاسی و اجتماعی و حتی احوال‌پرسی‌های دوستانه و خانوادگی، از طریق پیامک رد و بدل شود.

اما نکته‌ی قابل تأمل این است که با وجود پیشرفت‌های تکنولوژیک و ارائه‌ی خدمات نوین ارتباطی، ارتباطات میان فردی و چهره به چهره، کم کم رنگ باخته و به سطح تماس‌های تلفنی و گوش و زبان تقلیل یافته است و با گذشت زمان، همین ارتباطات نیز تغییر شکل داده و امروزه با حضور تلفن همراه در زندگی مردم به ارتباطات نوشتاری کشیده شده و دیگر، خواهر و برادر، فرزندان و والدین و حتی دوستان صمیمی‌ که تا همین دیروز اگر همدیگر را نمی‌دیدند، لااقل چند بار در روز از طریق تلفن، صدای همدیگر را می‌شنیدند، حال با تبادل پیامک از حال یکدیگر جویا می‌شوند و در جریان احوالات یکدیگر قرار می‌گیرند.

هرچند که حضور پر رنگ پیامک در زندگی اجتماعی باعث قدرت و جسارت نویسندگی در میان مردم شده است- چیزی که در گذسته خیلی کم رنگ بود- ولی از سویی دیگر، احساسات و عواطفی که پیش‌تر از طریق ارتباطات چهره به چهره و پیش از این از طریق گوش و زبان قابل تبادل و لمس بود و البته تأثیرگذار!، رنگ باخته است و به جهت ویژگی اختصار در ارائه‌ی پیامک به نوشته‌های غالبا خشک و بی‌روح تبدیل شده است که خود می‌تواند زنگ خطری باشد برای ارتباطات میان فردی.