زنگ بهار و زیبایی

چلچله های بهاری در راهند، تا بیایند دست ما را بگیرند و به میهمانی عطر دلاویز گلها ببرند. در بهار، ما روبروی گلهای رنگارنگ می نشینیم و با قایق نگاه به فراسوی ابرها می رویم. نگاه …

چلچله های بهاری در راهند، تا بیایند دست ما را بگیرند و به میهمانی عطر دلاویز گلها ببرند. در بهار، ما روبروی گلهای رنگارنگ می نشینیم و با قایق نگاه به فراسوی ابرها می رویم. نگاه می باریم و به زمزمه می خوانیم:

سلام بر درختانی که سبز سبزند و حیات را در جهان می پراکنند! سلام بر بال های ظریف پروانه ها که ما را به عالم عشق و عرفان و صفا می برند!

سلام بر آسمان آبی این روزهای شاد! سلام بر نوروز و روزان روشن آینده! سلام بر قامت ایستاده گلهای رعنا، و سلام بر بوی پونه و نعنا و اقاقیا! سلام بر نسیم معطر و بر شکوفه های خوشبو! سلام بر نجوای رازناک طبیعت در فراخنای هستی! سلام بر عطر زندگانی! سلام بر بیدبنان آرمیده در کناره رودها! سلام بر چتر زیبای درختان که آشیانه های نغمه های شاد امیدند! سلام بر سبزه نای دوستیها! سلام بر هر چه گل! سلام بر همه غنچه ها و شکوفه ها!

گوش جان بسپارید! صدای زنگ مدرسه گلها می آید. بوی بهار، طبیعت را جوان می کند و با جوانه ها از تن درختان به ما سلام می دهد. ابر و نسیم و آب و ماهتاب، شادمانه هلهله می کنند. باران طراوت و شادابی بر چهره ها و اندیشه ها می دود. کتاب قطور هستی، زرین ترین صفحات خویش را در منظر ما برگشوده است و ملکوت عشق، آبی نگاه خویش را به زمین بخشیده است.

سلام بر بهار!

ای بهار سبز! ای مبدأ رویش و پویش و جوشش! ای رحمت زار همیشه گسترده! خوش آمدی، صفا آوردی. ای فصل زیبایی! ای فصل بیداری!

ای بهار! دستهای زندگی آور و روشنت را بر دل ها و دیده های ما بگذار! بگذار تا درختان قلبها و اندیشه هایمان از تو طراوت به وام بگیرند. بگذار تا ما نیز در نیمه شبانی از فصل خوب شکفتن، از آسمان سرشار دیده هایمان، بارانی بهاری بر سجاده های خویش ببارانیم، آه و ناله های خود را به بارگاه کبریایی صادر کنیم و در حاشیه لبانمان گلزاری از دعا بیاراییم. باشد که لباس های چرک گناه آلوده مان، در جویبار رحمت حق شسته شوند و با نغمه های توحیدی بلبلکان اذان گوی، اذن ورود به فردوس نیکویی ها و درستی ها و راستی ها را بیابیم.

ای بهار! ای آیت بلند قیامت! ما را به ریشه های پاک فطرت خود برگردان. ما را به شور، ما را به نور، ما را به عشق و سرور دعوت کن! ما را با «توحید کلمه» و «کلمه توحید» آشناتر بساز!

بهار! دست کریم طبیعت! همه سرسبزی و طراوت و زیبایی خویشتن را با سخاوت تمام، در میان ما تقسیم کن!

ما تو را دوست داریم و کاسه نیازمان را از شبنم های سحرزادی تو، سرشار می خواهیم. ما دلمان می خواهد همچون تو شاداب و زندگی ساز باشیم.

ای بهار! با ما باش!...

جواد نعیمی