ملاحظاتی درباره استنت و دریچه های مصنوعی قلب

در قلب چهار دریچه حیاتی وجود دارد که وظیفه ورود و خروج خون را به عهده دارند در بیشتر موارد دریچه های بطن چپ میترال و آئورت به علت فشار بالای طرف چپ قلب دچار ناکارآمدی می شوند دریچه آئورت دریچه بحرانی و مهمی است, زیرا آخرین درگاه برای رساندن خون به تمام نقاط بدن به شمار می رود

مشکلات دریچه قلبی

مشکلات و بیماری‌های دریچه‌های قلبی باعث جلوگیری از جریان خون به‌صورت مناسب می‌شود. بیماری‌های دریچه قلب به دو دسته تقسیم می‌شوند: ۱. Stenosis و ۲. Incompetence (ناکارائی)Strnosis دریچه قلب، از باز شدن دریچه به‌طور کامل جلوگیری می‌کند. بنابراین باعث سفت شدن بافت دریچه می‌شود. از این‌رو، به‌کار بیشتر برای فشار دادن خون از میان دریچه نیاز است. در حالی که Incompetence یا ناکارآئی دریچه‌ها باعث چرخش ناکافی خون می‌شود، علت این امر در بازگشت خون به قلب است.

تکامل دریچه‌های قلبی

اولین پروتز دریچه قلبی در سال ۱۹۵۲ ساخته و کار گذاشته شد. سال‌ها بعد ۳۰ دریچه دیگر به بازار عرضه شد. این پیشرفت از دریچه‌های cage-ball شروع شد و به دریچه‌های پیشرفته لته یا leaflet منتهی شد.

Cage-ball: از اولین نوع دریچه‌های مکانیکی است که از یک توپ کوچک در داخل قفس فلزی نگه داشته شده، تشکیل می‌شود. این توپ جهت جریان سیال را محدود می‌کند. دریچه‌های طبیعی به خون اجازه می‌دهند که از مرکز دریچه جریان پیدا کند، این ویژگی با نام جریان مرکزی شناخته شده است که باعث می‌شود کار انجام شده توسط قلب به کمترین مقدار برسد. بدون وجود جریان مرکزی، قلب باید کار بیشتری را برای جبران مومنتم از دست رفته برای تغییر جهت سیال مصرف کند. دریچه‌های cage-ball به‌طور کامل جریان مرکزی را سد می‌کند، بدین جهت نیاز به انرژی بیشتری برای جریان در اطراف توپ لازم است. در مجموع توپ به‌علت صدمه زدن به سلول‌های خون از طریق درگیری، نامناسب است. سلول‌های خون آسیب دیده اجزاء لخته‌زا ایجاد می‌کنند، بنابراین بیمار نیاز به داروهای ضد‌انعقاد برای زنده ماندن پیدا می‌کند. در سال ۱۹۶۰ دریچه مصنوعی جدیدی طراحی شد که یک دیسک انحنادار برای بهتر کردن جریان خون در این دریچه به‌کار رفت. دریچه‌های دیسکی یک دیسک پلیمری دارند که به‌وسیله دو بست جوش خورده نگه داشته شده است. دریچه بین دو بست در یک مسیر شناور است و زمانی که خون برمی‌گردد، بسته شده و در هنگامی که خون به جلو می‌آید، باز می‌شود. دریچه دیسکی فراتر از سیستم توپی است. دریچه دیسکی تا زاویه ۶۰ درجه بازمی‌شود و تا ۷۰ بار در دقیقه به‌طور کامل بسته می‌شود. این دریچه میزان خسارت به سلول‌های خون را پائین می‌آورد که منجر به کم شدن میزان لخته و عفونت می‌گردد. مشکلی که در این دریچه‌ها دیده شده، شکست بر اثر خستگی است. دریچه برای پروتز آئورت و میترال کاربرد دارد. زاویه باز شدن برای پروتز آئورت ۷۳ درجه و برای میترال ۶۸ درجه است. دیسک از جنس کربن پیرولیتیک و هسته گرافیتی آن آغشته به تنگستن است. در سال ۱۹۷۹ دریچه قلبی جدیدی معرفی شد. این دریچه با نام دریچه لته‌ای یا bileaflet شناخته شد و شامل دو لته شبیه هم بود که به دور دو محور چرخشی پیدا می‌کرد. لته‌های کربنی مقاومت و زیست ‌سازگاری بالائی از خود نشان می‌دهند. لته‌ها به‌طور کامل باز می‌شوند و موازی هم در جهت جریان خون قرار می‌گیرند، ولی به‌طور کامل بسته نمی‌شوند و اجازه برگشت خون را می‌دهند، حال آنکه برگشت خود یک عیب برای دریچه محسوب می‌شود، بنابراین این دریچه‌ها هنوز یک دریچه ایده‌آل به‌شمار نمی‌آیند. این دریچه‌ها برای رسیدن به جریان مرکزی بهتر عمل می‌کنند. مواد مورد استفاده برای عدم ایجاد لخته

۱. آلیاژهای فولاد زنگ‌نزن،

۲. آلیاژهای مولیبدن،

۳. کربن پیرولیتیک برای لته‌ها و بدنه دریچه،

۴. سیلیکون ـ تفلون،

۵. پلی‌استر (داکرون) برای حلقه.

نیازهای دیگری که باید مدنظر گیرد، مربوط به جریان و فشار است. برای مثال، ایمپلنت نباید خسارت ببیند و فشارخون نباید زیر مقدار بالینی آن باشد. علاوه بر این نباید به دلایل روانشناسی صدای دریچه از یک حد فرکانس بالاتر باشد.

---