نگاه امروز جامعه جهانی فوتبال

یكی از ظریف ترین نكاتی كه مصطفی دنیزلی مربی نامدار فوتبال تركیه در مصاحبه با روزنامه همشهری به آن اشاره كرد, تئوری «جامعه جهانی فوتبال» بود

هنگامی كه از وی در مورد حضور مربیان و بازیكنان خارجی سؤال شد به صراحت این گونه پاسخ داد: فوتبال یك ورزش جهانی است كه حد و مرز جغرافیایی ندارد. به همین دلیل بازیكنان و مربیان در سراسر دنیا عضوی از جامعه جهانی فوتبال هستند و نباید میان مربیان داخلی و خارجی خطوط مرزی ترسیم كرد. در چنین جامعه ای تمام اعضایش باید از هم درس بگیرند و هر روز نكات تازه ای را بیاموزند.شاید حق با مصطفی دنیزلی باشد، چون امروزه روند جهانی شدن (Globlization) به حدی سریع پیش می رود كه فوتبال را نیز تحت الشعاع خود قرار داده است. چون اگر غیر از این بود، انگلیسی های سنت گرا حاضر نمی شدند، هدایت تیم ملی كشورشان را به یك مربی خارجی بسپارند و یا بازیكنان با بهره از قانون بوسمن به راحتی و آزادانه در فوتبال جهان سیر نمایند.

به هر حال فوتبال ما نیز پدیده جهانی شدن را پذیرفته است و در حال حاضر ۶ تیم حاضر در لیگ برتر از مربی خارجی بهره می برند و تعداد بازیكنان خارجی حاضر در لیگ هم فراتر از تعداد انگشتان دو دست است.از جمع مربیان خارجی سفركرده به ایران برای هدایت باشگاه ها، مصطفی دنیزلی سرشناس ترین آنها می باشد. یك مربی صاحب سبك با كارنامه ای مشخص كه در عمر مربیگری خود مصاف با بزرگان فوتبال اروپا را بارها تجربه كرده است.

همان اندازه كه حضور بازیكنان سرشناس و درجه اول فوتبال جهان در بهبود رشد كیفی فوتبال كشور نقش دارد، به همان میزان حضور مربیان مطرح جهان نیز در ارتقای سطح فوتبال ایران مؤثر خواهد بود. به هر حال باید حضور مربیان بزرگ چون دنیزلی را به ویژه در سطح باشگاهی فوتبال ایران غنیمت شمرد و در طول اقامت این عده از مربیان در كشور بیشترین بهره و استفاده را از دانش آنان برد.

حالا كه دنیزلی در ایران حضور دارد نباید دایره فعالیتش را تنها در حوزه تیم بزرگسال پاس محدود كرد. استفاده از دانش و تجربیات وی برای هدایت تیم های پایه و برگزاری كلاس های آموزشی برای مربیان جوان كشور، درصد بهره وری از علم این مربی خارجی را بالا خواهد برد.