علی مطهری از گروه فرقان و اکبر گودرزی میگوید

گروه فرقان گروهی است که در سال ٥٦ شکل گرفت گرایش فکری آنها به مجاهدین خلق و آثار دکتر شریعتی بود و پشت جزوه های خودشان معمولا جملاتی از این دو منبع می نوشتند و وامدار تز اسلام منهای روحانیت بودند بعد از آنکه شهید مطهری و مرحوم بازرگان اعلامیه مشترکی درباره آثار دکتر شریعتی منتشر و در آن به برخی اشتباهات او تصریح کردند, یک بمب صوتی مقابل منزل مهندس بازرگان منتشر شد که همه فکر می کردند کار ساواک است ولی کار گروه فرقان بود

رهبر آنها جوانی بیست و چند ساله بود که سابقه طلبگی هم داشت و از حوزه های علمیه مختلف از جمله حوزه چهلستون تهران اخراج شده بود. او کم کم شروع کرد به نوشتن و انتشار جزواتی در تفسیر قرآن در حالی که سواد این کار را نداشت. آیات قرآن را تفسیر مادی می کرد و بر مارکسیسم منطبق می کرد و یک تز انقلابی هم به کار می برد. جزوات آنها در برخی دانشگاه ها راه پیدا کرده بود و جوان ها فکر می کردند اینها در راه امام خمینی هستند. تنها کسی که به مخالفت با آنها و آگاهی بخشی پرداخت، استاد مطهری بود. ایشان در مقدمه چاپ هشتم کتاب «علل گرایش به مادی گری» از این تفسیرها با لحن مشفقانه و با تعبیر «عزیزان من» انتقاد و نمونه هایی از اشتباهات فاحش آنها را بیان کردند. این امر بر آنها سنگین آمد و به استاد پیغام دادند که اگر این روش را ادامه بدهید با شما برخورد فیزیکی می کنیم. ایشان جواب دادند که من وظیفه ای دارم و باید انجام بدهم. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، وقتی اینها آیت الله مطهری را در رأس شورای انقلاب دیدند، نمی توانستند این امر را تحمل کنند، بنابراین تصمیم به ترور ایشان گرفتند. آنها ارتباط نزدیکی با مجاهدین خلق داشتند و به نظر من منافقین آنها را برای ترور استاد جلو انداختند چون هنوز خودشان مشی مسلحانه را در پیش نگرفته بودند. اکبر گودرزی آدم بی سواد و کینه جو و لجباز و دارای عقده های روانی بود. در دادگاهش از او پرسیدند شما در جزوه های تفسیری تان در تفسیر آیه «ان الانسان لکنود» کنود را «بسیا کُند» معنی کرده اید در حالی که «کنود» عربی است و «کُند» فارسی. جوابی نداشت، فقط گفت ما بحث ایدئولوژیک با هم نداریم. او می فهمید که راهشان غلط است ولی حاضر نبود بپذیرد و اعتراف کند. خلاصه آدم خبیثی بود و با شهیدکردن آیت الله مطهری ضربه مهلکی به آینده انقلاب اسلامی و به حوزه های علمیه زد. چون شهید مطهری در صورت ادامه حیات، هم در حوادث انقلاب مؤثر بود و بسیاری از حوادث به شکل دیگری رخ می داد و هم حوزه علمیه قم را متحول و طلاب و روحانیون بسیاری را ترغیب می کرد و برنامه استاد و نظر امام نیز همین بود که ایشان در قم مستقر شوند ولی تقدیر الهی چیز دیگری بود. داستان گروه فرقان برای امروز ما باید درس آموز باشد. آنها تحت تأثیر افکار مارکسیستی، هرکس را که خانه خوب یا در شمال شهر داشت، مورد انتقاد و حمله قرار می دادند. به شهید مطهری انتقاد می کردند که چرا خانه اش در قلهک است و ماشین و راننده دارد. کارشان تظاهر و ریا بود. شیخی بود به نام آشوری از طلاب مشهد که مظهر این تظاهر و ریا بود و با گروه فرقان همکاری نزدیک داشت. همیشه لباس هایش وصله دار و کثیف بود و روی فرش نمی نشست و بسیاری از جوانان و دانشجویان را فریب داده بود. متأسفانه امروز هم افکاری شبیه افکار آنها پیدا شده. دائم می گویند خانه فلانی چند متر است و ماشینش داخلی است یا خارجی. ظاهر را چسبیده اند و محتوای اسلام را رها کرده اند. در سفر اخیر خودم به ارومیه زمانی که از جلوی ستاد انتخاباتی یکی از کاندیداها با خودروی میزبان رد می شدیم، چند جوان و نوجوان که من را شناخته بودند، آمدند جلو. مهم ترین حرفشان این بود که آقای مطهری چرا سوار ماشین خارجی شده اید؟ گفتم اولا این ماشین خارجی نیست و داخلی است، ثانیا ماشین من نیست و ماشین میزبان است، ثالثا چه اشکالی دارد که انسان سوار ماشین خارجی شود؟ بی اختیار یاد گروه فرقان و فضای سال های مشرف به پیروزی انقلاب افتادم و البته تأسف خوردم که چرا برخی جوان ها و نوجوان های ما این قدر سطحی شده اند و تحت تأثیر شعارهای عوام فریبانه قرار می گیرند.