عسلویه و مردان کاری

سالیانی است که بعد فراغت از غوغای دفاع مقدس, دولتهای بر آمده از مردم نظام جمهوری اسلامی با اقدامات بنیادی و اصولی مصمم گشتند تا غبار جنگ را از چهره کشور اسلامی عزیزمان بزدایند و عزم و اراده راسخ ایران اسلامی را برای جهانیان بنمایش بگذارند

سالیانی است که بعد فراغت از غوغای دفاع مقدس، دولتهای بر آمده از مردم نظام جمهوری اسلامی با اقدامات بنیادی و اصولی مصمم گشتند تا غبار جنگ را از چهره کشور اسلامی عزیزمان بزدایند و عزم و اراده راسخ ایران اسلامی را برای جهانیان بنمایش بگذارند.

طرحهای بنیادی توسط دولتهای سازندگی و اصلاحات هاشمی و خاتمی و غالبا با استفاده از توانمندیهای کارشناسان داخلی یک به یک به اجرا در آمدند واز جانب دیگر ،نمایندگان منتخب مردم در سنگردوره های مختلف مجلس شورای اسلامی نیازها و دستورالعملها را در قالب برنامه های چهارگانه توسعه اقتصادی – اجتماعی- فرهنگی و سیاسی تدوین نمودند. کلیه اقدامات سازندگی تا کنون فارغ ازخیال تحریمهای همه جانبه و ۲۷ ساله امریکائی-اروپائی، همانند دفاع مقدس در سایه الطاف الهی با درایت – پشتکار و سرسختی و در مقابل نگاههای مبهوت و مایوس از حیله گریها و ریاکاریهای قدرتمندان و سیاست بازان جهانی صورت گرفته تا از یک کشور سلطنت زده، کشوری آباد – ثروتمند- مقتدر و مردم سالار بسازند تا چون الگوی حسنه نظام های حکومتی به دل جوانان پاک نیت - محرومان – مبارزان و عالمان بنشیند .

صاحبان مراکز توطئه اینک به این باور دست یافتند که اندیشه ها و ایده های موجود نزد ملت ما که برگرفته از آموزه های آسمانی رسول اکرم (ع) و اوامر و نواهی معصومین اهل البیت (علیهم السلام)میباشد در هر شرایطی به پیش خواهد رفت و هراس از تحریم و تهدید شایسته ملتی با افتخارات تاریخی و انقلابی نبوده و در ادبیات انقلاب اسلامی ما اصولا جایگاهی ندارد. ازجمله اقدامات اصولی دولتمردان دوران ۱۷ ساله بعد از جنگ گسترش عملیات نفت و گاز بوده زیرا دولتهای وقت براساس برنامه های توسعه ماموریت داشتند از مصارف منایع پایان پذیر و آلوده کننده نفت و مشتقات آن کاسته و بهره برداری از گاز رابعنوان سوخت پاک و برترو دارای مزیتهای اقتصادی متعدد جایگزین نمایند.

لذا بهمین منظور دستگاههای اجرائی وقانونی منجمله وزارتخانه های نفت – صنایع وفولاد – کارخانه های خودروسازی – سازمان محیط زیست – سازمان بهینه سازی مصرف و غیره در یک بسیج همگانی – ملی با تهیه مصوبه ها و دستورالعملها اقداما تی را عملی ساختند که بخشی از آنها بشرح ذیل میباشند.

۱) تشویق صنایع در سراسر کشور به دریافت اشتراک و مصرف گاز و حذف سوختهای یارانه ای مشتقات نفتی بلافاصله بعد از راه اندازی ایستگاه گاز.

۲) تشویق واحدهای خانگی و تجاری به دریافت اشتراک و مصرف گازاز طریق اعمال تقسیط در دریافت هزینه اشتراک.

۳) ایجاد تسهیلات قانونی درگازرسانی به جایگاههای سوخت گاز CNG

۴) اجرای طرحهای جمع آوری گازهای همراه نفت خام و تزریق آنها به مخازن نفت (طرح آماک). تا بدین ترتیب اهداف متعالی و بالاسری در این بخش از صنعت از نظراشاعه نوع سوخت مصرفی(NG – LPG – CNG) - افزایش سهم گازطبیعی در سبد حامل انرژی کشور – کاهش آثار سوء برگیاهان وآب و خاک و حفظ محیط زیست که فاکتور اول و مشترک در تمام پروژه های ملی بحساب میاید – کاهش میزان آلودگی هوای شهرها – صیانت از مخازن نفت – حفظ سرمایه های ملی - افزایش ارزش افزوده و ایجاد و تضمین فرصتهای شغلی و غیره تامین گردد.

در این خصوص بویژه در دوران ۸ ساله گذشته عملیات اکتشاف و استخراج چاههای نفت و گاز و احداث و توسعه پالایشگاههای گاز از طریق عقد قراردادهای مشترک داخلی و خارجی بطور فزاینده ای گسترش یافته و چشمان حریص و نامحرم دشمنان دیرین این آب و خاک را کور کرده است. در این بین نماد تمام تلاشها و پشتکار وایمان طبق نظر اکثر قریب به اتفاق کارشناسان و دست اندرکاران همان تاسیسات موجود در منطقه ویژه اقتصادی پارس جنوبی و بطور مشخص طرحهای توسعه مراحل ۲۵ گانه پالایشگاه های گاز در این منطقه میباشد . عملیات پروژهای گاز درمنطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس بطور جدی زمانی آغاز گشت که در سال ۱۳۷۶ توسط هیئت دولت وقت ضمن یک چرخش بموقع واساسی در تصمیم گیری ها اولویت سرمایه گذاریها دربخش نفت وگاز به مخازن مشترک تعلق گرفته و بدین ترتیب منابع مشترک گازی پارس جنوبی با مولفه هایی شامل بزرگترین میدان گازی جهان - سهم ۹ درصدی ازذخائر گاز دنیا معادل ۱۴تریلیون متر مکعب که ۵۰ درصد کل ذخائرشناخته گاز در ایران میباشد همراه با حدود ۱۷ میلیارد بشکه میعانات گازی و ۵ میلیارد بشکه نفت , بعنوان ارزشمندترین گزینه جهت استخراج – پالایش – مصرف و صادرات منظور ولذا دولت وقت با اعزام سرمایه – امکانات – نیروی انسانی جوان و آموزش دیده و تهیه تشکیلات سازمانی بهره برداری از این مخازن را آغاز نمود.

منطقه گازی پارس جنوبی حوزه مشترکی است با کشور ساحلی قطر که از سال میلادی۱۹۹۲ ( شمسی ۱۳۷۱) و بتدریج اقدام به احداث تاسیسات استخراج - پالایش - مایع سازی (LNG ) و قراردادهایی جهت صدور LNG با کشورهای ژاپن – کره جنوبی و امریکا منعقد نمود . منابع نفت کشور کوچک قطر در مقایسه جهانی در حد متوسط ارزیابی میگردد ولی از نظر منابع گاز در دنیا رتبه سوم را بعد روسیه و جمهوری اسلامی ایران دارا میباشد از این رو کشور کوچک قطر مصمم گردید بلافاصله بعد از کشف میدان گازی گنبد شمالی (پارس جنوبی ) و اطلاع از ظرفیت برآورد شده با تدوین برنا مه هایی و انجام اقداماتی ، آینده و شالوده اقتصاد خود را بر توسعه صنعت گاز استوار نماید . طبیعی است با توجه به سیاستها و سیاستمداران حاکم بر این شیخ نشین و مراودات پنهانی آنها با سیاست بازان غربی که بدون اذن و خبر ملت خود صورت میدهند عقد هر قراردادی میتواند منافع هنگفت و بی حسابی را برای هر شرکت طرف قرارداددر پی داشته باشد .

از این رو در خبرها میخوانیم شرکتهایی چون بی پی، آموکو ، آرکو، شورون، اکسان موبیل، گلف استریم، میتسویی، فیلیپس پترولیوم، ام.او.ال، توتال فیناالف،... که اغلب نیز امریکایی بوده یا با سرمایه های امریکایی تاسیس شدند جهت مشارکت در بخش انرژی این کشور و فهرست بلند بالای طرحها و پروژه های صنعت گاز قطر بدون اندکی ممنوعیت – معذوریت و یا تحریم و قطعآ بفوریت و به خط یک به وطن دو م خود اعزام شدند . قطر تاکنون در قالب قراردادهای مختلف بیش از ۳۰ میلیارددلار در این میدان سرمایه گذاری کرده و تا ده سال آینده حجم این سرمایه گذاری ها به ۶۰ میلیاددلار نیز میرساند . و بدین لحاظ دست اندرکاران کشورمان با تعیین اولویت در سیاست نفت و گاز بلافاصله پروژه گاز پارس جنوبی را مقدمتا در ۱۲ فاز در دستور کار قرار دادند که در یک تجدید نظر به ۱۸فاز و بتدریج تا ۲۵ فاز نیز تعریف گردید و اقدامات لازم بسرعت به اجرا در آمد و طی ۵ سال ۵ فاز از آن رسما مورد افتتاح و بهره برداری قرار گرفته و اکنون نیز ۸ فاز دیگر در دست عملیات میباشد . وسعت,ظرفیت و اهمیت بهره برداری از میدان گازی پارس جنوبی و مزیتهای بالقوه راه اندازی بموقع مراحل توسعه از هر نظر برای کارشناسان و دست اندرکاران کشور اعم ازنظام و دولت و مجلس چون روز روشن است تا آنجائیکه در طول برنامه چهارم توسعه مبلغ ۷۶ هزار میلیارد تومان جهت سرمایه گذاری در حیطه صنعت نفت و ۲۰ هزار میلیارد تومان از آن خصوصآ در بخش گاز تخصیص یابد،تا یکی از اهداف سیاست تامین و تعدیل سوخت کشور یعنی ارتقاء سهم مصرفی گاز در سبد انرژی از ۵۷ درصدکنونی به ۶۹ درصد درپایان برنامه چهارم توسعه محقق گردد . هزینه سرمایه گذاری جهت مطالعه – طراحی – ساخت و رساندن به نقطه تولیددر هریک از فازهای مستقر درپارس جنوبی حدودآ یک میلیارد دلار و مدت زمان سه سال از زمان شروع عملیات ساختمانی بطول میانجامد در حالی که درآمد سالانه حاصل از مصرف و صادرات فرآورده های آن به حدود۱تا ۵/۱ میلیارد دلار بالغ خواهد گردیدکه بروشنی حاکی از تضمین و بازگشت سرمایه در اولین سال تولید میباشد .

به نقل از وبلاگ مهندس عمران