قند خون شما چند است؟

نکته مهم همین جاست که قند خون ما اگر تا حدود ۱۸۰ هم برسد از ادرارمان دفع نمی‌شود.

وقتی به بعضی مراجعانم می‌گویم چرا به‌رغم این همه هشدار و اطلاع‌رسانی مبنی بر اینکه همه افراد باید قند خون ناشتای خود را مورد بررسی قرار دهند، شما چنین کاری نکرده‌اید، می‌گویند: «ما هیچ علامتی دال بر دیابت نداشتیم.» درست است که پرنوشی و پرادراری از علامت‌های دیابت است اما یادتان باشد اگر قند خون ناشتای شما بالای ۱۲۶ هم برود و در گروه مبتلا محسوب شوید، لزوما این علامت‌ها را ندارید.

اجازه بدهید بسیار ساده برایتان از اول مرور کنم. وقتی در عملکرد و سوخت و ساز بدن اختلال ایجاد شود در ابتدا سوخت و ساز مواد قندی، بعد چربی‌ها و بعد مواد پروتئینی دچار اشکال می‌شود. به همین دلیل ما به شما می‌گوییم قند خون خود را اندازه‌گیری کنید. اگر قند خون ناشتای شما (حداقل هشت ساعت غذا نخورده باشید) زیر ۱۰۰ باشد، در حد نرمال هستید. اگر عدد بین ۱۰۰ تا ۱۲۶ را نشان بدهد به زبان ساده در گروهی هستید که قرار است بعدا دیابت بگیرید و حتما باید حواس‌تان را جمع کنید و با اصلاح شیوه غذا خوردن، ورزش کردن و در یک کلام اصلاح الگوهای زندگی خود، از پیوستن به گروه مبتلایان دیابت پیشگیری کنید. شما در تحمل گلوکز اختلال دارید و در گروه پیش دیابت هستید. گروه سوم هم کسانی هستند که می‌بینند قند خون‌شان بالای ۱۲۶ است، یعنی دیابت دارند. شاید این افراد تعجب کنند که چرا هیچ علامتی نداشته‌اند. اتفاقا همین امر بعضا موجب می‌شود برخی بیماران با مشکل چشمی و یا با درگیری عروق و اعصاب پاها به پزشک مربوطه مراجعه کنند و تازه متوجه شوند این مشکلات خاص به دلیل عوارض دیابت بوده است. دیابتی که آنها هرگز از وجودش باخبر نبودند. پزشک از آنها می‌پرسد آسیب وارده به چشم شما مبین آن است که از یک دهه قبل به دیابت مبتلا بوده‌اید، آیا خودتان نمی‌دانستید؟ این افراد هم در کمال تعجب می‌گویند ما که هیچ علامتی نداشتیم، برای همین آزمایش و بررسی هم نکردیم.

نکته مهم همین جاست که قند خون ما اگر تا حدود ۱۸۰ هم برسد از ادرارمان دفع نمی‌شود. وقتی به بالای ۱۸۰ رسید از ادرار عبور کرده و با خودش آب دفع می‌کند و شخص احساس تشنگی و همین‌طور زیاد شدن ادرار پیدا می‌کند. در اینجا او تازه علامت‌دار می‌شود. این در حالی است که دیابت پنهان او، مخفیانه عوارض زیادی برایش به جا گذاشته است. عوارضی که شاید بتوان گفت خود شخص تا حدی آنها را به جان خریده است و با اهمیت ندادن به تذکرهای پزشکی و عدم بررسی مرتب قند خون از مبتلا بودن‌اش غافل مانده است. باز هم تذکر می‌دهم مبادا به بهانه اینکه علامتی از دیابت ندارید، قند خون خود را بررسی نکنید.