پولی برای هیچ

یک ضرب‌المثل قدیمی می‌گوید، ‌سیاستمدار صادق کسی است که به اربابش وفادار بماند. اگر این حرف درست باشد، امروزه ما با بی‌صداقت‌ترین مقامات رو به رو هستیم، که این امر سبب خواهد …

یک ضرب‌المثل قدیمی می‌گوید، ‌سیاستمدار صادق کسی است که به اربابش وفادار بماند. اگر این حرف درست باشد، امروزه ما با بی‌صداقت‌ترین مقامات رو به رو هستیم، که این امر سبب خواهد شد شرکت‌های حاضر در وال‌استریت، در کمک‌های آتی خود تجدیدنظر کنند.

به‌عنوان نمونه، آن‌گونه که در خبر CNS نیز آمده، AIG، به سیاست‌مداران کمک‌های بسیاری کرده است:

«از جمله کمک‌های AIG می‌توان به این موارد اشاره کرد: ۱۰۰/۱۰۳ دلار به کریس داد، سناتور دموکرات ایالت کانکتیکت؛ ۳۳۲/۱۰۱ دلار به باراک اوباما، سناتور دموکرات ایلی نویز که هم‌اکنون رییس‌جمهور آمریکاست؛ ۹۷۵/۱۹دلار به جو بایرن، سناتور دموکرات وقت از دلور و معاون کنونی رییس‌جمهور؛ ۴۹۹/۵۹ دلار به جان مک کین، سناتور جمهوری‌خواه آریزونا؛ ۹۶۵/۳۵ دلار به هیلاری کلینتون، سناتور دموکرات سابق نیویورک؛ ۰۰۰/۱۱ دلار به دیک دوربین، سناتور دموکرات ایلی نویز؛ و ۷۵۰/۲۴ دلار به ماکس باکوس، سناتور دموکرات ایالت مونتانا».

البته این کمک‌ها تنها شامل AIG نمی‌شود. وال استریت، عموما در سال ۲۰۰۸، به نحوی اسراف‌کارانه به باراک اوباما و به‌طور کلی، به دموکرات‌ها کمک کرده است. با این وجود، حال که نظرات عوض شده، همه آن سیاستمدارهایی که از دریافت این پول‌ها بسیار خوشحال بودند، ناگهان به‌گونه‌ای وانمود می‌کنند که گویی هرگز اسمی از وال استریت به گوششان نخورده است. در عوض، خود را پشت مالیات‌های سنگین و طاقت‌فرسا پنهان کرده‌اند و معترضین بحث را به خانه‌های مدیران اجرایی و نیز به جریانی کشانده‌اند که هم فایننشال تایمز و هم نیویورک دیلی نیوز، آن را «بگیر و ببندی» علیه بانکدارها و دلالان نامیده‌اند.

آن‌طور که جوزف ناکرا در نیویورک تایمز نوشته است، «کنگره، به خاطر فریادهای ناشی از عصبانیت، واکنش موقتی و آشفته به بحران و بازی‌های بی‌شرمانه‌اش با توده مردم، غیرقابل کنترل شده است. این هفته، شهروندان به کلی سر در گم بودند.» احتمالا نمایندگان کنگره، چند ماه پیش که در حال دریافت پول بودند، بهتر عمل می‌کردند.

در صورتی که این کمک‌ها، از سر علاقه و تحسین اعطا شده بودند، وال استریتی‌ها حق داشتند احساس کنند که تنها گذاشته شده‌اند. اما از آنجا که معمولا کمک‌های مالی به سیاستمدارها، بیشتر به خاطر جلب حمایت اعطا شده‌اند، وال‌استریتی‌ها احساس می‌کنند که سرشان کلاه رفته است. شاید این‌ها از خود بپرسند، در عوض سرمایه‌گذاری‌هایشان دقیقا چه حمایتی شامل حال آنها شده‌ است.

چنین فرض می‌شود که کمک‌های سیاسی، برای خرید دسترسی و شاید، درجه‌ای از همراهی و حمایت اعطا می‌شوند. درواقع سیاستمدارها غالبا در امر قانون‌گذاری، تا حدی سر و صدا به راه می‌اندازند تا افراد را به سرمایه‌گذاری در مسیر خواسته‌هایشان ترغیب نمایند. (در کالیفرنیا، لایحه‌هایی که به این منظور ارائه می‌شوند را Juice billse (لایحه‌های آبدار) می‌نامند).

حال که وال‌استریت و جامعه کاری دچار مشکل شده است، حتی همراهی‌ها و حمایت‌های کوچک و ارزشمند، یا حتی انصاف و بی‌طرفی نیز مشاهده نمی‌کنیم. و در مقابل هر چه می‌بینیم، چیزی جز اعمال مالیات‌های معطوف به گذشته نمی‌بینیم. سیاستمداران دولتی، به جای آن که برای آرام کردن جمعیت آشفته وساطت کنند، آنها را بیشتر تحریک می‌کنند، شاید آنها به این امید هستند که با این کار، بتوانند بر نقش خود در ایجاد بحران مالی، سرپوش بگذارند، (یکی از این آدم‌های شوخ طبع و بذله‌گو، می‌گوید که کسی نمی‌تواند سناتور کریس داد را بخرد. بلکه احتمالا تنها می‌توان او را برای مدتی کوتاه اجاره کرد)، البته در صورتی که وال استریت بتواند به حیات خود ادامه دهد، احتمالا در سایه این رفتارها در خواهد یافت که کمک کردن به این سیاستمدارها، ایده خوبی نیست.

اگر این گونه باشد، شاید زمان آن فرا رسیده که این گونه سرمایه‌گذاری به پایان برسد. سیاستمدارها، هم‌اکنون در حال آماده شدن برای انتخابات سال ۲۰۱۰ هستند. این بدان معناست که بسیاری از همین اعضای کنگره که این روزها مثلا دارند با توده مردم همراهی می‌کنند، خیلی زود به دنبال کمک‌های تازه خواهند بود.

شاید جماعت حاضر در صنعت مالی باید درخواست آنها را نپذیرند و در عوض، کمک به کاندیداهایی را مدنظر قرار دهند که به بازار آزاد اعتقاد داشته و ذره‌ای توان استقامت دارند. اگر پیشنهادهای مسوولان فعلی برای «حمایت»، واهی و فریبنده هستند، بهتر است از افرادی حمایت کرد که به آن چه شما انجام می‌دهید، اعتقاد دارند. به هر حال، حمایت از کنگره‌ای مقبول و شایسته که برای بازار احترام قائل باشد، بسیار بهتر از قدردانی مشکوک و سوال برانگیز از سیاست بازان است.

استاد دانشگاه حقوق دانشگاه تنس

منبع: وال‌استریت ژورنال

گلن هارلان رینولدز

مترجمان: محسن رنجبر

مریم کاظمی