امروز با حافظ

خیز و در کاسه زر آب طربناک انداز ‏
‏پیشتر زان که شود کاسه سر خاک انداز
عاقبت منزل ما وادی خاموشان است ‏
حالیا غلغله در گنبد افلاک انداز
چشم آلوده نظر از رخ جانان دور است ‏
‏بر رخ …

خیز و در کاسه زر آب طربناک انداز ‏

‏پیشتر زان که شود کاسه سر خاک انداز

عاقبت منزل ما وادی خاموشان است ‏

حالیا غلغله در گنبد افلاک انداز

چشم آلوده نظر از رخ جانان دور است ‏

‏بر رخ او نظر از آینه پاک انداز

به سر سبز تو‌ای سرو که گر خاک شوم‏

‏ناز از سر بنه و سایه بر این خاک انداز

دل ما را که ز مار سر زلف تو بخست‏

‏از لب خود به شفاخانه تریاک انداز

ملک این مزرعه دانی که ثباتی ندهد ‏

‏آتشی از جگر جام در املاک انداز

غسل در اشک زدم کاهل طریقت گویند ‏

‏پاک شو اول و پس دیده بر آن پاک انداز

یا رب آن زاهد خودبین که بجز عیب ندید ‏

‏دود آهیش در آیینه ادراک انداز

چون گل از نکهت او جامه قبا کن حافظ ‏

‏وین قبا در ره آن قامت چالاک انداز