فراموش نکردن ارزش‌ها

اگر از ما بپرسند شما در روز عاشورا که حسین حسین می‌کنید و به سر خودتان می‌زنید، چه می‌خواهید بگویید؟ باید بگوییم ما می‌خواهیم حرف آقایمان را بگوییم. ما هر سال می‌خواهیم تجدیدحیات …

اگر از ما بپرسند شما در روز عاشورا که حسین حسین می‌کنید و به سر خودتان می‌زنید، چه می‌خواهید بگویید؟ باید بگوییم ما می‌خواهیم حرف آقایمان را بگوییم. ما هر سال می‌خواهیم تجدیدحیات بکنیم؛ «یا ایها الذین آمنوا استجیبو الله و للرسول اذا دعاکم لما یحییکم»باید بگوییم عاشورا روز تجدید حیات ماست. در این روز می‌خواهیم در کوثر حسینی شست‌وشو بکنیم، تجدید حیات بکنیم، روح خودمان را شست‌وشو بدهیم، خودمان را زنده کنیم، از نو، مبادی و مبانی اسلام را بیاموزیم، روح اسلام را از نو به خودمان تزریق بکنیم. ما نمی‌خواهیم حس امر به معروف و نهی از منکر، احساس شهادت، احساس جهاد، احساس فداکاری در راه حق در ما فراموش بشود، نمی‌خواهیم روح فداکاری در راه حق در ما فراموش بشود، نمی‌خواهیم روح فداکاری در راه حق، در ما بمیرد. این، فلسفه عاشوراست، نه گناه کردن و بعد به نام حسین‌بن علی (ع) بخشیده شدن! نگاه بکنیم بعد در مجلسی شرکت بکنیم و بگوییم گناهانمان بخشیده شد. گناه، آن وقتی بخشیده می‌شود که روح ما پیوندی بخورد با روح حسین‌بن علی (ع). اگر پیوند بخورد، گناهان ما قطعاً بخشیده می‌شود، ولی علامت بخشیده شدنش این است که دیگر، دنبال آن گناه نمی‌رویم. اما این که وقتی که از مجلس حسین بن علی (ع) بیرون می‌رویم و دوباره دنبال آن گناهان برویم، نشانه این است که روح ما با روح حسین‌بن علی (ع) پیوند نخورده است.