آموزش ، زیر دوربین فناوری اطلاعات

همان طور كه می دانید طبق آخرین طبقه بندی ها تحول جوامع به سه دسته تمدن كشاورزی ، صنعتی و اطلاعاتی تقسیم می شود . به طور كلی با توجه به آن كه زمین در عصر كشاورزی و نیروی انسانی در …

همان طور كه می دانید طبق آخرین طبقه بندی ها تحول جوامع به سه دسته تمدن كشاورزی ، صنعتی و اطلاعاتی تقسیم می شود . به طور كلی با توجه به آن كه زمین در عصر كشاورزی و نیروی انسانی در عصر صنعتی به عنوان سرمایه های اصلی محسوب می شدند ، در دوره اطلاعاتی نیز دانش و اطلاعات به عنوان اصلی ترین عامل ایجاد ثروت به حساب می آیند . به گفته بسیاری از نویسندگان بزرگ ، در حال حاضر ما به سوی برپایی تمدن اطلاعاتی در حركت هستیم ، شاید بتوان گفت تنها كالایی كه در این تمدن مورد مبادله قرار می گیرد ، دانشی است كه بشر طی سالیان سال با تجربه روش های مختلف به آن دسترسی پیدا كرده است .

از جمله ره آوردهایی كه تمدن اطلاعاتی برای ما به ارمغان آورد ، ایجاد هویت شبكه ای و برقراری ارتباط انسان ها از طریق رایانه و اینترنت بود ، گفتنی است این روابط می توانست كلیه فعالیت های اجتماعی ، اقتصادی ، فرهنگی ، هنری ، ورزشی و … افراد را پوشش دهد .

مردمی كه در این دنیای نو ظهور با یكدیگر رابطه های مجازی ایجاد می كنند ، دارای هویت شبكه ای می شوند . بعضی ها معتقدند روی كار آمدن جامعه اطلاعاتی باعث تحولات عظیمی در زندگی روزمره شد كه به دنبال آن بعد زمان و مكان نیز قدرت هزاران ساله خود را از دست داد . در این جوامع ، نه در مكان و زمان بلكه در شبكه مردم می توانند حتی در موقعیت های مختلف با برقراری ارتباطات مجازی نقش های مختلفی را از خود به عرصه ظهور برسانند . جوامع اطلاعاتی با ایجاد اجتماعات مجازی و از بین بردن حضور فیزیكی در گرد همایی ها، یك شهروند بومی را به طور تدریجی به شهروند جهانی تبدیل كرد.

مطالعات انجام شده ثابت كرده است ورود فناوری اطلاعات در آموزش نه یك جریان سخت افزاری بلكه روندی نرم افزاری است. به طور كلی ورود سخت افزار بدون تدارك تمهیدات لازم كه مهمترین آن ها بستر سازی فرهنگی است ، قطعا به ناكامی منجر خواهد شد .

توسعه فناوری اطلاعات در زمینه های مختلف و به خصوص در قسمت آموزش از جمله مسائلی است كه تمامی كارشناسان به آن روی آوردند . اما در عین حال صاحب نظران اعتقاد دارند كه در حیطه آموزش اگر معلمان با فناوری اطلاعات احساس مشاركت نكنند ، مطمئنا توسعه فناوری اطلاعات در این زمینه دچار مشكل خواهد شد .

با توجه به این كه ممكن است به دنبال حراس های اساتید مسن تر از فناوری های نوین ، احساس عدم نیاز به این فناوری ها و همچنین وجود ویژگی های محافظه كارانه در نظام آموزش ، ورود فناوری اطلاعات با مقاومت هایی مواجه شود ، به این نكته نیز می توان اشاره كرد كه فناوری اطلاعات خود قادر است بر بستر یك فرهنگ رشد كند كه این فرهنگ را می توان فرهنگ دیجیتالی نامید .

همان طور كه در فرهنگ كتاب و قلم معلم سرچشمه اطلاعات و كلاس مكان یادگیری محسوب می شد ، فرهنگ دیجیتال و مشاركت پذیر با رویكردی چند سویه و آینده نگرانه ، نگرش های خود را از طریق روش های مجازی به همگان معرفی كرد .

میثم لطفی