گردآوری "غرايب ساخته شده" (8)

رزمن، پاول و ویزگراو، برگردان پرستو جوزانی

برداشتن ساخته ها از مکان های ناآشنا با عصر اکتشاف آغاز شد. کاپيتان کوک نمونه های زيادی را همراه آورد که مردم در اروپا آنها را به عنوان نماينده ای از شيوه ی زندگی مردمی می ديدند که [کوک] با آنان مواجه شد. او همچنين يک نمونه ی زنده همراه آورد، امای،[1] تاهيتی، همراه با "غرايب ساخته شده" و "غرايب طبيعی" مانند فسيل ها، صخره ها، و صدف ها.  اين کشفيات در قفسه ی خانه های خاندان سلطنتی و اشراف جای گرفتند. چنين مجموعه هايی، در قرن نوزدهم، هسته ای بودند که موزه هايی مانند موزه ی بريناتيا گرد آنها شکل گرفت. در اوج استعمار، مقدار زيادی از اين اشيا توسط معامله گران، مبلغان، و مقامات حکومتی از جوامع کوچک مقياس که بخشی از امپراتوری استعماری شده بودند، گرفته شد. اين اشيا به موزه هايی در سراسر پايتخت های اروپايی، همچنين به آمريکا فرستاده شد. آنها اکنون بر ديوار موزه ها آويخته اند، از بافت فرهنگی که در آن خلق شدند و به کار می رفتند، جدا و خالقان آنها به گمنام کاسته شدند. اين آثار امروزه در موزه های پايتخت های امپراتوری های استعماری نشانگر موفقيت استعمارگرايی، غلبه ی خدايان غيرمسيحی، و تغيير شکل افراد بومی به توليدکنندگان محصولات در ازای پول است.

در آغاز قرن بيستم، هنرمندان اروپايی مانند ولامينک[2]، ماتيس[3]، و پيکاسو[4] آغاز به ظهور و گردآوری آثاری کردند که غربيان آنها را هنر "بدوی" می ناميدند. اين خالقان هنر مدرن به دنبال راه تازه ای برای ترسيم جهان پيرامون آنها، مشخصاً فرم انسانی، بودند. بيشتر هنر آنها گردآوری شده از مستعمرات فرانسه در آفريقا آمده بود. در اين تراشکاری ها و مجسمه ها، هنرمندان غربی آنچه برای آنها راه کاملاً تازه ای از تصور و ترسيم فيگور انسانی بود را ديدند، و از اين مفهوم در مجسمه ها و نقاشی های خود استفاده کردند. درست همان طور که هنرمندان غرب ايده های هنری را از مردم مناطق مستعمراتی وام گرفتند، هنرمندان مناطق مستعمراتی نيز ايده های هنری را از جوامع غرب وام گرفتند. نمونه های زيادی از سراسر دنيا نشان می دهد که چگونه در موضوع هنر مردمی نگاه آنان از اربابان مستعمراتيشان منعکس بود که در کتاب ژوليوس ليپ[5] "بازگشت بازديدهای وحشی" ارائه شد (1937). اين هنر به منظور تفسير سياسی و همچنين طنز و هزل در طبيعت است.

 

Rosman, Abraham & Rubel, Paula G. & Weisgrau, Maxine (2009) THE TAPESTRY OF CULTURE : An Introduction to Cultural Anthropology; New York: Altamira (292-291)

 

[1] - Omai

[2] - Vlaminck

[3] -Matisse

[4] - Picasso

[5] - Julius Lips