انسان شناسی ورزش(2)

كارن مك گري ترجمه ی ابراهیم خدایی

بخش دوم 
نویسنده به طور غیر عمد از افغان ها به عنوان «دیگری» کلیشه هایی خطرناک، ایستا و نامتغیر تولید کرده است که دستاوردهای غیرعامدانه این سبک نوشتاری است. هدف عمده افزودن بخش ششم (به چاپ جدید) این است که درباره تغیر جامعه افغان و بازی بزکشی در نتیجه تاثیرات جهانی شدن بحث کند. ازوی در بخش شش تاکید می کند کشمکش بر سر افغانستان، نخست از سوی شوروی و سپس به وسیله آمریکا از جنبه های بسیاری به بزکشی شبیه است.
ازوی (نویسنده) با تلاش برای مستند سازی دگرگونی اجتماعی از طریق ورزش، همزمان روایت های عالمگیر و عام از قانون ورزش در جامعه افغان را تقویت می کند. این سخن که بزکشی استعاره ای از جامعه افغان است تا حدودی تقلیل گرایانه است که از تصور رویکردهای متنوع مردم افغان و روابط پیچیده شان با روزش ناتوان است. ازوی، به واسطه تحقیق میدانی اش با مردها و بیشتر با بازیکنان و کسانی که درگیر سازمان دهی به بزکشی بوده اندذ سخن گفته است. او همچنین می افزاید که زنان اغلب تماشاگران بازی هستند (2003:84). با توجه به تفکیک جنسیتی در جامعه افغانستان، من نمی گویم که ازوی می بایست یا می توانست با زنان زخن بگوید. و حتی نمی گویم که مردم نگاری وی باید کاملتر می بود. سخن من این است که رویکرد مردمنگارانه وی جزئی و نسبی است اما بدان اعتراف نمی کند. در عوض مستعد ساختن تعمیم عای کلان درباره بزکشی و معنای آن در جامعه افغان است. یک کوتاهی و خلأ مشخص در اثر وی، بحثی سیستماتیک از همبستگی میان قدرت، پایگاه و مردبودگی در بزکشی است.

برای خواندن این بخش در زیر کلیک کنید:

پرونده ی «ورزش» در انسان شناسی و فرهنگ
http://anthropology.ir/node/11096

پیوست	اندازه
11079.doc	45 KB