روابط خویشاوندی در میان مهاجرین هزاره افغانستانی در ایران

حسین میرزایی

مطالعه ای انسان شناختی درمحله مهاجرنشین شهرک قائم قم
مقدمه
اقوام بیگانه قرن ‌هاست به کشور ما روی می‌آورند و در جای جای آن اقامت می‌گزینند و میلیونها نفر به جمعیت ما  می‌افزایند و با مشکلات و معضلات خودی و بیگانه دست و پنجه نرم می‌کنند. هویت و ملیت این اقوام، کار و بیکاری ، قهر و آشتی با خود و میزبانان خود، سازش درون قومی و برون قومی در محیط نا آشنا، نیک بختی و بدبختی در زندگی، رضایت و عدم رضایت از وضعیت و موقعیت، آمد و شد به میهن اصلی، نفع و ضرر برای کشور مبداء و مقصد، بازگشت نهایی به سرزمین آباء و اجدادی، همه اینها پرسش‌هایی هستند که در مورد هر قوم مهاجر، و در این جا مهاجران افغانستانی به کشور ما خواه نا خواه مطرح می‌شوند. در این مجال، ما موضوع را محدود می کنیم و فقط از یک قوم در میان اقوام متعدد این کشور،  یعنی هزاره های مقیم شهرک قائم شهر قم و نیز در مورد یک بُعد از ابعاد زندگی آنان، یعنی موضوع «خویشاوندی» در میان آنها سخن می گوییم.

برای مطالعه این مقاله در زیر کلیک کنید: