چرا خیابان سعدی در گذشته لختی ها نام داشت؟

در سالهای نه چندان دور، خیابان سعدی تهران، خیابان «لُختی ها» نامیده می شده است.
خیابان سعدی در گذشته تنگ تر از امروز بود و به آن خیابان «لختی» می گفتند؛ زیرا در سراسر آن یک دکان نیز قرار نداشت. البته با توجه به سایر اسناد دیگر باید گفت این راسته در اواخر سلطنت قاجاریه و پهلوی، خیابانی خلوت و عاری از سکنه بود و رفت و آمد در آن محل کم صورت می گرفت تا آنجا که در روز روشن در آن خیابان جیب بر ها آدم را لخت می کردند و از این رو کسی جرات نمی کرد پا داخل این خیابان بگذارد و به آن خیابان لختی می گفتند.» البته برخی از تهران شناس ها بر این نظرند که خیابان سعدی از نخستین خیابان های پایتخت بود که در آن مظاهر غربی به دلیل نزدیکی آن به لاله زار، بیش از هر خیابان دیگری خودنمایی می کرد و به محل عبور و مرور زنان بی حجاب و جوان های فکل کراواتی اختصاص داشت و به همین دلیل تهرانیان به آن خیابان «لختی» می گفتند.

چرا خیابان سعدی در گذشته لختی ها نام داشت؟